ในห้องเรียนหาความกลุ่มเพื่อนที่มีความพอดีไม่ได้เลยค่ะ ถ้ากลุ่มที่เป็นเด็กเรียนก็จะเรียนเป็นบ้าเป็นหลังจนแทบจะกินอาหารเป็นหนังสือ ถ้าเด็กติดเที่ยวก็จะโดดเรียนเที่ยวบ้าผู้บ้าสาวกันหมด แต่ตัวเราเป็นคนกลางๆอ่ะค่ะ เวลาเรียนก็เรียนเวลาเล่นก็เล่น ตามประสาคนทั่วไปก็เลยต้องเลือกอยู่ในกลุ่มเด็กเรียนอ่ะเนอะ ตอนแรกๆก็โอเคอยู่ค่ะ แต่พักหลังๆเหมือนเราเริ่มเครียด ยิ่งเวลาทำงานกลุ่มก็รู้สึกกดดัน บางทีเพื่อนให้เราทำงานเยอะเพราะมันอ้างว่าไม่ว่างต้องเรียนพิเศษห้ามมีวันหยุดของมัน น้ำตาจะไหลอ่ะค่ะ เวลาเราชวนไปเที่ยวก็อ้างว่าไกลบ้าง ต้องเรียนบ้าง คือเราก็ไม่ใช่คนดีที่เจออะไรแบบนี้แล้วไม่รู้สึกอะไรอ่ะเนอะ ลึกๆแล้วยอมรับว่าอยากเอาหัวเพื่อนเย็บไว้กับหนังสือจริงๆ (ล้อเล่น) แต่มันเครียดจริงๆค่ะ ไม่มีเพื่อนเที่ยวเลย ไปไหนมาไหนคนเดียวตลอด เวลาไม่เรียนนิดๆหน่อยๆก็โดนเพื่อนบอกว่าเดี๋ยวกลุ่มเราโง่ อยากออกจากกลุ่มแต่เราก็คิดว่าเราเข้ากับกลุ่มอื่นไม่ได้อีก ไม่ได้เป็นพวกเที่ยวจัดๆ เที่ยวกลางคืนเป็นบ้าเป็นหลังอ่ะค่ะ สุดท้ายก็ไม่มีที่ไป T T อยากรู้ว่าใครเป็นเหมือนเราบ้าง ถ้าเป็นคุณจะทำยังไงกัน เราทำได้แค่ปลงอ่ะค่ะ