ในรูปเป็นมีดผมทำใช้เองถือโอกาสเอามาโชว์ในตัว  รอยบากใหญ่เอาไว้เปิดขวดฝาจีบ แต่มีดของคุณทำมาตื้นเกินไปไม่น่าจะเปิดได้  รอยบากเล็กเอาไว้ตัดลวดเอาลวดแหย่เข้าไปบิดใบมีดไปมาไม่กี่ทีลวดก็ขาดแล้ว  ส่วนร่องบนใบมีดเรียกว่าร่องเลือดถ้าไม่มีเมื่อใช้แทงจะเป็นสูญกาศดึงมีดออกมายาก ถ้ามีจะดึงออกมาได้ง่ายทำให้แทงซ้ำได้เร็ว



มาดูมีดของผมต่อมีดนี้เป็นงานเย็น(เจียรขึ้นรูปไม่ได้ตี)ทั้งสองเล่มขนาดใบมีดเฉพาะส่วนคมยาว 9 นิ้ว ฝักเล่มบนทำจากไม้กุงหรือไม้พวง เล่มล่างทำจากไม้สัก ติดด้วยกาวอีฟ็อกซี่ ล็อคใบมีดกับฝักด้วยสลักแบบเดียวกับมีดทำครัวญี่ปุ่น รัดฝักด้วยเชือกไนล่อนแบนยาวๆ ทำเป็นที่ร้อยเข็มขัดในตัวแก้เชือกออกได้ง่ายจะได้มีเชือกไว้ใช้งานยามจำเป็น

เล่มบนมีดอีเหน็บทำจากเหล็กหัวแดงหนา 4 มิล ชุบแข็งหลายรอบกว่าจะพอใจ รอบแรกชุบด้วยน้ำมันเครื่องเก่าปรากฏว่าฟันไม้เนื้อแข็งแห้ง ตาไม้ไผ่ไม่ได้ คมยู่ทั้งที่ตั้งคมมาเหมาะสมแล้ว ชุบแข็งใหม่ครั้งที่ 2 ใช้น้ำมันพืชก็ยังแข็งไม่พอ ครั้งสุดท้ายชุบแข็งด้วยน้ำมันพืชผสมน้ำไม่กล้าใช้น้ำเพียวๆ เพราะเคยทำเสียมาหลายเล่มแล้ว

เล่มล่างมีดโบวี่ทำจากแหล็ก Sup9 หนา 6 มิล ชุบแข็งด้วยน้ำมันเครื่องเก่าผสมน้ำมันโซล่า เล่มนี้ทำเสร็จนานแล้วแต่ใช้งานไม่ดีเพราะตั้งคมหนาไป น้ำหนักมากเกินไป และไม่สมดุลฟันไม้แข็งแล้วสะท้านมือและเหนื่อยก็เลยจับมาคว้านเนื้อเหล็กออกและเจาะรูสร้างสมดุลย์ ปลายด้ามสามารถเปลี่ยนน็อตเพิ่มความยาวหรือถ่วงน้ำหนักได้ ตอนนี้ใช้ดีแล้วครับ