พ่อพึ่งเเต่งงานใหม่(เราเองก็พึ่งรู้ตอนก่อนหน้าเขาจะเเต่ง2-3วัน)
ส่วนคุณแม่เลียงเนี่ยก็ดันมีลูกติดอีก2 เราตกใจมากเเต่พอวันงานเเต่งเราก็เอาเเต่นั่งร้อง เพราะกลัวว่าจะถูกพ่อเมินอีก เพราะนั่นเป็นวันงานที่บ้านเลยมีคนเยอะมาก เราก็เข้าไปในครัวเเล้วเปิดเพลงฟัง เพื่อผ่อนคลาย (เเต่พอคิดดูเเล้วก็เจ็บใจเพราะทุกคนในบ้านรู้เรื่องที่พ่อจะเเต่งงานยกเว้นเรา ) เเล้วทุกคนก็เริ่มเดินทางไปยังบ้านเจ้าสาว
(บ้านคุณเมียน้อย)เรานั่งอยู่ข้างนอกส่วนพ่อกับเเม่เลี้ยงก็ทำพิธีอยู่ในบ้าน
เราก้มหน้าลงเพื่อที่จะเเอบร้องไห้  
เราทนไม่ไหวเลยโทรไปหาพี่สาวต่างพ่อ(พี่สาวเคยเจอสถานการณ์เดียวกับเรา)เราโทรไปถามว่าพี่รู้สึกยัง เเละพี่ทำตัวยังไง พี่ไม่ตอบแต่กลับถามเราว่าเราโอเคไหม เราตอบว่าไม่ พี่เลยพิมพ์ตอบมาปลอบใจเรา
เรารู้สึกดีขึ้นมาก เลยทำใจสงบๆ เเล้วฟังเพลง
(เวลาเจออะไรวุ่นวายมักจะฟังเพลง)
หลังจากงานจบทุกอย่างก็เหมือนจะโอเคเเต่ไม่เราเผลอพูดสิ่งที่ไม่ควรพูด
วันนั้นไปทานอาหารมีเราพ่อเเละเเม่เลี้ยง ที่ร้านมีคนสัญชาติพม่าทำงานอยู่เขาเข้ามาถามว่าต้องการอะไรไหม(เขาพูดไทยไม่ชัด) หลังจากที่เขาเดินไปพ่อกับคุณนายเมียใหม่ก็เริ่มเยาะเย้ยเเละเลียนเเบบสำเนียงของพนักงานชาวพม่า เเล้วก็หันมาล้อเลียนกับ เราพลั้งปากพูดออกไปว่า
"เขาพูดไทยไม่ชัดเหมือนกับที่พ่อพูดกลางไม่ชัดนั้นเเหละ" หลังจากนั้นทั้งโต๊ะก็มีเเต่ความเงียบ
หลังจากนั้นพ่อก็ไม่เคยคุยกับเราเลย ไม่เป็นห่วง มองเราในเเง่ลบ ไม่ใส่ใจ ตอนเรากลับมาจากเรียนเหนื่อยๆก็ไม่เคยถามว่า กินอะไรไหม
เหมือนเมื่อก่อน มีเเต่ความเงียบเราถามอะไรพ่อก็ขึ้นเสียงออกมาบางทีก็พูดคำหยาบกับเรา เเล้วเเรงที่สุดคือ ด่าเราว่า การเรียนหมาไม่-
ปล.
ถ้าจะเม้นด่าเรากรุณาอย่าเม้นนะคะ
เราต้องการความคิดเห็นที่หวังดีค่ะ