สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กม.ต้นที่กำลังจะเข้าม.ปลาย เราโดนเพื่อนๆในกลุ่มด่าประจำเรื่องที่เราเป็นคนเก็บตัวจนน่ากลัว เวลาอยู่ในห้องเรียนจะไม่คุยกับใครเลย เราเป็นคนค่อนข้างติดเทคโนโลยีมาก เข่นไอเเพด ตอนเช้าๆจะหยิบมาดูคลิปในยูทูปหรือเล่นเกม+ใส่หูฟัง  เเม้เเต่กลุ่มเพื่อนก็คุยกันไม่กี่คำจนนับคำได้ รู้สึกเเปลกเเยกตลอดเวลาเพื่อนในห้องทำกิจกรรมอะไรกัน ไม่รู้สึกมีความสุขหรือสนุกเลย เวลาทุกคนถ่ายรูปกันในห้องหรือมีการเเสดง เราจะชอบหลบอยูาข้างหลังฉากหรือเพื่อนตลอด โดยเฉพาะช่วงม.2จนถึงปัจจุบัน เพื่อนๆในห้องเรียนเริ่มignoreเรามากขึ้น เวลามีงานกลุ่ม(ครูสุ่มกลุ่มให้)กว่าจะรวบรวมความกล้าเพื่อเสนองานกับเพื่อนๆก็โดนเมินหรือทำเป็นไม่ได้ยินตลอด ทั้งๆที่เราไม่เคยทำอะไรให้พวกเขาเลย รู้สึกว่าเป็นภาระของทุกคน เวลาสุ่มกลุ่มให้ คนร่วมกลุ่มจะทำหน้าขยะเเขยงเเล้วก็หัวเราะ พอขึ้นม.3รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนเเปลงอย่างเห็นได้ชัด จากที่เเคร์เกรดตัวเอง เเคร์ว่าจะสอบเข้าติดไหม ตอนนี้เราไม่อยากเเคร์อะไรเเล้ว หมดไฟมาก โรงเรียนเรามีให้อยู่หอทุกคน นอนห้องเดียวกับเพื่อนอีกหลายคน หลังจากกลับมาที่หอเราจะนอนอยู่บนเตียง ต่อปลั๊กพ่วงขึ้นมาที่เตียงเเค่นี้ก็อยู่ได้ทั้ฃคืนเเล้ว เราไม่มีเเรงเเม้เเต่จะลุกขึ้นมายืดเส้นสาย หรืออาบน้ำ (ฮา) ช่วงนี้ใกล้สอบเเล้วก็ยังไม่เเตะหนังสือ เหมือนปลงเเล้ว คะเเนนสอบเก็บคะเเนนก็อยูาประมาณ2ถึง3คะเเนน คะเเนนเเย่ลงอย่างเห็นได้ชัดจนครูเรียกไปคุย เวลานอนชอบคิดไปเรื่อย ฝันร้ายติดต่อกันมาหลายวันเเล้ว ปวดหัวจนหัวจะระเบิด รู้สึกมีคนมาทุบหัวตลอดเวลา เป็นคนอารมณ์ดีก็ดีเลย ร้ายก็ร้ายมาก เเป๊ปๆเดี๋ยวรัก พอเขาทำอะไรให้ไม่พอใจก็เกลียดจนอยากทำอะไรไม่ดีใส่ เศร้าเกือบตลอดเวลา เป็นคนToxicในความสัมพันธ์ตลอด งี่เง่า ลึกๆเเล้วต้องการความสนใจจากครอบครัวเเละเพื่อน ตอนเด็กๆประมาณประถมเคยโดนพ่อจับกดเเล้วทำหน้าเเปลกๆเเละiลียตามตัว (ซึ่งตอนนั้นเราจะอาบน้ำเเล้ว) เวลาพ่อเมา พ่อชอบตวาดใส่ บางครั้งก็ตบหน้า เเม่เห็นเเต่ก็ไม่ทำอะไร เวลาเราอยู่ในความสัมพันธ์หรือชอบอะไรมากๆ เราเป็นคนที่ obsessive มากจนเคยโดนบอกเลิกด้วยเหตุผลพวกนี้มา2ครั้ง เวลามีงานโรงเรียนซึ่งโรงเรียนบังคับให้ไป เราชอบsearchหาวิธีป่วย(ส่วนใหญ่ก็ในพันทิป55) ป่วยบ่อยจนร่างกายเริ่มพัง เครียดหนักจนเคยทำร้ๅยร่ๅงกายตัวเองเช่น nรีดiiขu ต่อย/ตบตีตัวเองตอนทำอะไรซักอย่างไม่ดี เป็นคนไม่มีสมาธิ จดจ่อกับเรื่องที่ไม่ชอบไม่ได้ ช่วงนี้ถึงเป็นเรื่องที่ขอบมากๆก็จดจ่อได้ไม่นาน เรื่องอ่านหนังสือสอบไม่ต้องพูดถึงเลย(ฮา) หมดเเรงบ่อย รู้สึกเหนื่อยใจที่เเปลว่าเหนื่อยหัวใจมาก มันปวดตรงหัวใจจนเจ็บเเปล๊บๆ เป็นคนตัดสินใจเองไม่ได้ ขี้เกรงใจเเต่บาฃทีเวลาไม่เเคร์ก็ไม่เเคร์เลย ยอมรับว่าทำนิสัยเสียบ่อยมาก จากคนที่เคยเป็นท๊อปห้อง ตอนนี้ร่วงลงมาที่ท้ายๆ คะเเนนสอบบางวิชาออกเเล้วได้เเค่6/30 ทั้งๆที่พยายามมากเเล้ว หลังๆมานี้มีอาการเบื่ออาหาร บางทีก็กินมากเกินไป เริ่มไม่รู้รสชาติ นอนตี1-2ทุกวันจนขอบตาเริ่มดำ กระสับกรเส่าย จะอ้วกตอนพูดกับคนไม่รู้จัก ช่วงนี้ทำอะไรช้าลงจนตัวเองสังเกตได้ egoสูง ไม่ชอบให้ใครมาเเนะนำ เซฟโซนคงมีเเค่เพลงกับตัวละครที่ชอบตัวนึง ทุกวันนี้คงต้องยิ้มใส่หน้ากากให้คนรอบข้างเห็นตลอดว่าสบายดี เเต่ถึงยังไงก็ปิดเพื่อนๆไม่มิด555 โดนบอกให้ไปหาจิตเเพทย์ เคยลองไปคุยกับเเม่เเล้วเเม่บอกว่าเราก็เป็นเหมือนวัยรุ่นธรรมดนี่เเหละ มีเศร้าบ้างสุขบ้าง maybe its just a phase หรือเปล่าคะ คิดเห็นยังไงกันบ้างคะ อยากให้ทุกคนช่วยกันเเนะนำ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายค่ะ พึ่งได้ระบายยาวๆเเบบนี้ครั้งเเรก555