ประสบการณ์วิ่งมาราธอนแรกแบบไม่มีการเตรียมตัวของนักวิ่งสายชิลด์
มันเริ่มตั้งแต่เป็นคนที่ชอบการวิ่งมากและวิ่งมานานแล้วแต่ไม่เคยจริงจังอะไรมากมายแต่เวลาไปซ้อมเห็นคนเขาใส่เสื้อFinisher แล้วอดชื่นชมไม่ได้และบอกตัวเองตลอดสักวันฉันจะต้องได้มันมาเป็นเจ้าของและต้องการได้ก่อนอายุ45
เมื่องานบางแสน42 เปิดรับสมัครก็เป็นหนึ่งในหลายๆคนที่สามารถฝ่าฟันดั้นด้น(มันเป็นเช่นนั้นจริงๆสมัครยากกกส์มาก) จนสมัครสำเร็จงานมาราธอนนี่มันเริ่มต้นตั้งแต่การสมัครเลยหรือนี่…
สมัครได้แล้วก็ต้องหาที่พักค่ะที่พักดีๆใกล้ๆจุดปล่อยตัวคงหายากตัดใจจองห้องพักที่อยู่ห่างออกไปประมาณ3kms
สมัครได้แล้ว
หาที่พักสำเร็จ
ที่นี่ก็ถึงเวลาที่ต้องซ้อมแล้วค่ะ( Prioritized ผิดเพี้ยนดีแท้)
มีเวลาซ้อม19 weeks แต่ก็นั่นแหละการวิ่งมาราธอนมันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่การสมัครแล้วซ้อมได้ตามแผนบ้างผิดแผนบ้างจนสัปดาห์ที่14 เพื่อนเกลอ3S( Shin Splint Syndrome) ที่เรื้อรังมานานก็ออกอาการจนต้องหยุดซ้อม!!
อาทิตย์ที่15 ผู้มีพระคุณadmit กระทันหันด้วยอาการของโรคเส้นเลือดในสมองตีบเอาหล่ะสิทีนี้หนังชีวิตของจริงมาแล้วจ้า
-นอนน้อย
-เครียด(มาก)
-ต้องดูแลผู้ป่วยติดเตียง
-ซ้อมไม่ถึง
มีครบทุกคุณสมบัติที่ไม่ควรแข่งและ/หรือมีโอกาสเจ็บตัวสูงมาก ที่พัก/ค่าเดินทางทุกอย่างจ่ายล่วงหน้าไว้แล้วแต่ก็ต้องตัดใจ
แต่แล้ว2-3 วันก่อนถึงกำหนดงานตัดสินใจ…ลอง…กำลังตัวเองปีนี้อายุ44 แล้วไม่ทำตอนนี้จะทำตอนไหน
2/10/2019 จัดแจงเรื่องดูแลผู้ป่วยแล้วเดินทางไปรับBIB คนเยอะมาก
รับBIB เสร็จบ่ายแก่ๆเข้าที่พักทานอะไรรองท้องนิดหน่อยแล้วเข้านอน
3/11/2019 วันแข่ง
ตื่นตีหนึ่งอาบน้ำเตรียมตัวเดินทางไปถึงจุดปล่อยตัวประมาณตี2:15 โดยที่ไม่ได้ทานอะไรรองท้อง
3:00 เวลาปล่อยตัวอยู่block D กว่าจะถึงจุดStart ใช้เวลา1:37นาที(ตามเวลาGun time)
ด้วยความที่ไม่ได้ซ้อม/ร่างกายไม่พร้อมถ้ามีอาการเจ็บจะไม่ฝืนได้มากน้อยแค่ไหนก็จะหยุดทันทีแผนการคือ1-5 kms แรกจ๊อกเบาๆทดลองร่างกาย
ถึงจุดป้าย5k ไม่เจ็บแห่ะความมั่นใจเริ่มมาระดับหนึ่งเลยทดลองลดpace จาก8ปลายๆมาเป็น7:3x ระหว่างทางแวะจิบน้ำตามระยะ
10k เห็นpacer 5:30hr ผ่านไปบอกตัวเองโอเคไม่ช้าไม่เร็วและไม่เจ็บไปได้ๆ
15k ยังเป็นเส้นทางเรียบ/ถนนธรรมดายังคงรักษาpace ไว้ที่7:3x
16-17k สะพานมา18k พระอาทิตย์กำลังขึ้นรถแดงจอดรออยู่แต่ยังวิ่งได้ตามแผน
ตรงเกือบกลางสะพานเจอน้องผู้ชายคนหนึ่งเดินๆเลยเข้าไปชวนคุย อย่าเพิ่งเดินอีกนิดเดียวถึงจุดกลับตัวแล้ววิ่งไปส่งพี่ให้ถึงจุดกลับตัวก่อน
น้องแกคงนึกยายป้านี่กวนดีแห่ะ
เอ้าวิ่งไปส่งแกหน่อยท่าทางแกคงไม่ยอมแน่ๆ………
21k ถึงจุดกลับตัวแล้วเย้!!? ความมั่นใจเต็มเปี่ยมร่างกายจะไม่ทรยศแน่นอน
21.1k cut off point มองดูเวลาแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเพราะมีเวลาล่วงหน้าอย่างน้อย1:30ชั่วโมง
22-29k ยังวิ่งได้เรื่อยๆไม่เร่งไม่มีเนิน
30k หยุดพักที่จุดพยาบาลนอนนวดเจ้าหน้าที่บอกข้างหน้าคือเนินนาจาต่อจากนั้นจะเป็นเขาสามมุกดีใจที่ตัดสินใจหยุดเติมพลังงาน
และแล้วก็ถึงเนินนาจายังวิ่งได้แต่แล้วก็มาตายสนิทที่เขาสามมุกเดินยาวววิวสวยชมนกชมไม้ที่pace 8ปลายถึง9 กว่าๆ
40k Pacer 6:00 แซงหน้าไปแล้ว!!
ลงเขามาหันหน้าหันหลังเจอน้องผู้ชายอีกคนเข้าไปชวนแกน้องเห็นนั่นไหม6:00 แซงหน้าเราไปแล้วเราจะไล่เขาเราต้องเข้าเส้นชัยก่อน น้องแกก็ใส่เลย เอ้า! สับขาตามแทบไม่ทัน
แซง6:00 ได้แล้วสบายจายยย บอกกับน้องเขาว่าไปก่อนเลยขอชิลด์ต่อ
41k อีกกิโลเดียวทำไม๊! มันช่างยาวไกลแบบนี้?
800 เมตรก่อนถึงเส้นชัยอ้าว! เพิ่งนึกได้นักวิ่งสายโภชนาการหอบขนมมาเต็มมือ(มีรูปประจาน...เอ๊ย ยืนยันความตะกละ) หอบมาตั้งแต่กม. ที่12-13 แล้วนี่หว่า……
เข้าเส้นชัยด้วยเวลา5:45ชั่วโมง ตรงดิ่งเข้าไปที่ice bathing pool แช่ขาทันทีพร้อมกับเสื้อFinisher
และแล้วก็ได้มาครองสมใจ
ช
ครั้งหนึ่งในชีวิตข้าฯคือผู้พิชิตมาราธอน……
มันเริ่มตั้งแต่เป็นคนที่ชอบการวิ่งมากและวิ่งมานานแล้วแต่ไม่เคยจริงจังอะไรมากมายแต่เวลาไปซ้อมเห็นคนเขาใส่เสื้อFinisher แล้วอดชื่นชมไม่ได้และบอกตัวเองตลอดสักวันฉันจะต้องได้มันมาเป็นเจ้าของและต้องการได้ก่อนอายุ45
เมื่องานบางแสน42 เปิดรับสมัครก็เป็นหนึ่งในหลายๆคนที่สามารถฝ่าฟันดั้นด้น(มันเป็นเช่นนั้นจริงๆสมัครยากกกส์มาก) จนสมัครสำเร็จงานมาราธอนนี่มันเริ่มต้นตั้งแต่การสมัครเลยหรือนี่…
สมัครได้แล้วก็ต้องหาที่พักค่ะที่พักดีๆใกล้ๆจุดปล่อยตัวคงหายากตัดใจจองห้องพักที่อยู่ห่างออกไปประมาณ3kms
สมัครได้แล้ว
หาที่พักสำเร็จ
ที่นี่ก็ถึงเวลาที่ต้องซ้อมแล้วค่ะ( Prioritized ผิดเพี้ยนดีแท้)
มีเวลาซ้อม19 weeks แต่ก็นั่นแหละการวิ่งมาราธอนมันเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่การสมัครแล้วซ้อมได้ตามแผนบ้างผิดแผนบ้างจนสัปดาห์ที่14 เพื่อนเกลอ3S( Shin Splint Syndrome) ที่เรื้อรังมานานก็ออกอาการจนต้องหยุดซ้อม!!
อาทิตย์ที่15 ผู้มีพระคุณadmit กระทันหันด้วยอาการของโรคเส้นเลือดในสมองตีบเอาหล่ะสิทีนี้หนังชีวิตของจริงมาแล้วจ้า
-นอนน้อย
-เครียด(มาก)
-ต้องดูแลผู้ป่วยติดเตียง
-ซ้อมไม่ถึง
มีครบทุกคุณสมบัติที่ไม่ควรแข่งและ/หรือมีโอกาสเจ็บตัวสูงมาก ที่พัก/ค่าเดินทางทุกอย่างจ่ายล่วงหน้าไว้แล้วแต่ก็ต้องตัดใจ
แต่แล้ว2-3 วันก่อนถึงกำหนดงานตัดสินใจ…ลอง…กำลังตัวเองปีนี้อายุ44 แล้วไม่ทำตอนนี้จะทำตอนไหน
2/10/2019 จัดแจงเรื่องดูแลผู้ป่วยแล้วเดินทางไปรับBIB คนเยอะมาก
รับBIB เสร็จบ่ายแก่ๆเข้าที่พักทานอะไรรองท้องนิดหน่อยแล้วเข้านอน
3/11/2019 วันแข่ง
ตื่นตีหนึ่งอาบน้ำเตรียมตัวเดินทางไปถึงจุดปล่อยตัวประมาณตี2:15 โดยที่ไม่ได้ทานอะไรรองท้อง
3:00 เวลาปล่อยตัวอยู่block D กว่าจะถึงจุดStart ใช้เวลา1:37นาที(ตามเวลาGun time)
ด้วยความที่ไม่ได้ซ้อม/ร่างกายไม่พร้อมถ้ามีอาการเจ็บจะไม่ฝืนได้มากน้อยแค่ไหนก็จะหยุดทันทีแผนการคือ1-5 kms แรกจ๊อกเบาๆทดลองร่างกาย
ถึงจุดป้าย5k ไม่เจ็บแห่ะความมั่นใจเริ่มมาระดับหนึ่งเลยทดลองลดpace จาก8ปลายๆมาเป็น7:3x ระหว่างทางแวะจิบน้ำตามระยะ
10k เห็นpacer 5:30hr ผ่านไปบอกตัวเองโอเคไม่ช้าไม่เร็วและไม่เจ็บไปได้ๆ
15k ยังเป็นเส้นทางเรียบ/ถนนธรรมดายังคงรักษาpace ไว้ที่7:3x
16-17k สะพานมา18k พระอาทิตย์กำลังขึ้นรถแดงจอดรออยู่แต่ยังวิ่งได้ตามแผน
ตรงเกือบกลางสะพานเจอน้องผู้ชายคนหนึ่งเดินๆเลยเข้าไปชวนคุย อย่าเพิ่งเดินอีกนิดเดียวถึงจุดกลับตัวแล้ววิ่งไปส่งพี่ให้ถึงจุดกลับตัวก่อน
น้องแกคงนึกยายป้านี่กวนดีแห่ะ
เอ้าวิ่งไปส่งแกหน่อยท่าทางแกคงไม่ยอมแน่ๆ………
21k ถึงจุดกลับตัวแล้วเย้!!? ความมั่นใจเต็มเปี่ยมร่างกายจะไม่ทรยศแน่นอน
21.1k cut off point มองดูเวลาแล้วมีกำลังใจขึ้นเยอะเพราะมีเวลาล่วงหน้าอย่างน้อย1:30ชั่วโมง
22-29k ยังวิ่งได้เรื่อยๆไม่เร่งไม่มีเนิน
30k หยุดพักที่จุดพยาบาลนอนนวดเจ้าหน้าที่บอกข้างหน้าคือเนินนาจาต่อจากนั้นจะเป็นเขาสามมุกดีใจที่ตัดสินใจหยุดเติมพลังงาน
และแล้วก็ถึงเนินนาจายังวิ่งได้แต่แล้วก็มาตายสนิทที่เขาสามมุกเดินยาวววิวสวยชมนกชมไม้ที่pace 8ปลายถึง9 กว่าๆ
40k Pacer 6:00 แซงหน้าไปแล้ว!!
ลงเขามาหันหน้าหันหลังเจอน้องผู้ชายอีกคนเข้าไปชวนแกน้องเห็นนั่นไหม6:00 แซงหน้าเราไปแล้วเราจะไล่เขาเราต้องเข้าเส้นชัยก่อน น้องแกก็ใส่เลย เอ้า! สับขาตามแทบไม่ทัน
แซง6:00 ได้แล้วสบายจายยย บอกกับน้องเขาว่าไปก่อนเลยขอชิลด์ต่อ
41k อีกกิโลเดียวทำไม๊! มันช่างยาวไกลแบบนี้?
800 เมตรก่อนถึงเส้นชัยอ้าว! เพิ่งนึกได้นักวิ่งสายโภชนาการหอบขนมมาเต็มมือ(มีรูปประจาน...เอ๊ย ยืนยันความตะกละ) หอบมาตั้งแต่กม. ที่12-13 แล้วนี่หว่า……
เข้าเส้นชัยด้วยเวลา5:45ชั่วโมง ตรงดิ่งเข้าไปที่ice bathing pool แช่ขาทันทีพร้อมกับเสื้อFinisher
และแล้วก็ได้มาครองสมใจ