Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 247 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 247 Just the ticket (เพียงแค่แบบนี้มันเหมาะกว่า)
เริ่มเรื่องนัตสึโอะโทรศัพท์หารุย
รุย : นัตสึโอะ เกิดอะไรขึ้นหรือป่าว ?
นัตสึโอะ : ฉันแค่อยากรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่แล้วอยากได้ยินเสียงเธอด้วย
รุย : เราก็พึ่งคุยกันในวันเกิดคุณไง มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกหรือ ?
นัตสึโอะ : ไม่ จริงๆแล้ววันนี้ฉันเพิ่งเปิดตัวนะ(เปิดตัวเป็นนักแสดงในตอนที่แล้ว)
รุย : มันเยี่ยมมาก ฉันเชื่อว่าคุณจะแสดงได้ดี
นัตสึโอะ : ฉันสนุกมาก ทุกคนดูเหมือนจะชอบมันมาก โมโมะและคนอื่นๆรวมทั้งอาจารย์คิริยะด้วย
รุย : เยี่ยมมาก ฉันอยากเห็นการแสดงของคุณจัง ได้ถ่ายเก็บเอาไว้หรือป่าว
นัตสึโอะ : ใช่ ฉันจะส่งให้ทันที หลังจากผลิตเสร็จ แล้วเธอล่ะ ฉนได้ยินมาว่าเธอมีปัญหานิ
รุย : ได้ยินมาจากพี่ฮินะใช่ไหม
นัตสึโอะ : ใช่
รุย : มันเป็นการแกล้งของคนงานเก่านะ ฉันสบายดี ลืมไปเถอะ โอเครนะ ฉันมีความสุขที่คุณเป็นห่วงฉัน
นัตสึโอะ : เฮ้ รุย พวกเรา..... คิดถึงตอนที่รุยบอกเลิก แล้วพูดว่า ไม่ ขอโทษนะ ไม่มีอะไรหรอก(ไม่กล้าถามว่ารุยรู้สึกอย่างไรกับเขากันแน่)
รุย : ถามมาได้เลย เรื่องอะไรล่ะ
นัตสึโอะ : ขอโทษ ฉันลืมไปแล้วนะว่าจะบอกเธอเรื่องอะไร
รุย : ตอนนี้ฉันเป็นห่วงคุณนะ ฉันรับสายของคุณแล้วเวลาพักเบรคของฉันก็ใกล้หมดแล้ว ฉันกังวลนิดหน่อย
นัตสึโอะ : จริงหรา นี่เธอทำงายอยู่หรา ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจรบกวนเวลาพักของเธอนะ รักษยสุขภาพดีๆล่ะ อย่าหักโหมมากนักล่ะ ดีแล้วล่ะ ไว้เจอกั....
รุย : เดี๋ยวก่อน มาคุยกันอีกหน่อยเถอะ
นัตสึโอะ : ตราบใดที่มันโอเคกับคุณ ... ฉันไม่รังเกียจ
รุย : ดี ฉันพูดว่าฉันไม่มีเวลามากพอที่จะพูดคุย
นัตสึโอะ : เกิออะไรขึ้น
รุย : ที่นี่ อากาศหนาวมาก! ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง ?
นัตสึโอะ : สภาพอากาศ this conversation must really be in trouble. (อ่านไม่ออกจ้า)
รุย : ทุกอย่างปกติดี! อีกอย่าง แค่ได้ยินเสียงของคุณ .... ก็ทำให้สบายใจ รุยจับสร้อยคอขึ้นมาดู
เบ็น : นี่มันอะไรเนี่ย เธอจะไม่ทำอะไรเลยจนเลิกงานหรือไง เป็นแค่ผู้หยิงตัวโตที่พูดแต่เรื่องsexหรือไง "ผู้หญิงอย่างเธอต้องดูน่ารักแม้ในที่ทำงาน" ใช่ไหม? ทำไมไม่ไปทำงานล่ะ
รุย : อยากเตะตูดหมอนั้นจริๆเลยเนอะรุย
ตัดมาที่ญี่ปุ่น นัตสึโอะเปิดลิ้นชักแล้วเอาสร้อยคอออกมาดู
เช้าวันต่อมา
อัล : โทรหารุยมาหรา
นัตสึโอะ : ได้ยินคุณพูดถึงเธอทำให้ฉันสงสัยว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่
อัล : เธอสบายดี
นัตสึโอะ : ใช่เธอกำลังพักเบรค เราเลยไม่ค่อยมีเวลาคุยกัน
อัล :ใช่แล้ว! ฉันโทรหาเธอได้! แต่ฉันไม่รู้เบอร์ของเธอ .. เมื่อวันก่อน ... ฉันคิดว่ามันเป็นประมาณหนึ่งสัปดาห์ที่แล้ว ... ฉันบอกพ่อของฉันกลับมาในเมือง
พ่ออัล : ดังนั้นเธอสนุกกับการทำงาน คุณดีกับเด็ก ๆ เสมอ
อัล : ฉันโอเคร ฉันว่านะ
พ่ออัล : ดีแล้วล่ะ ฉันเห็นลิลลี่ที่ซูเปอร์มาร์เก็ตเมื่อวันก่อน
อัล : หืม!?
พ่ออัล : จริง ๆ แล้วเธอเดินมาหาฉันเธอยังคงคิดถึงคุณ คุณรู้ไหม เมื่อเธอถามว่าคุณเป็นอย่างไร เขาสบายดี! เขาพบงานในญี่ปุ่นและเขาทำงานหนัก
ลิลลี่ : ฉันน่าจะจริงใจกว่านี้ ฉันอยากจะขอโทษอัล มันไม่ยุติธรรมสำหรับฉันที่บอกเลิกเขา เพราะความเข้าใจผิด หลังจากนั้น เขาพูดว่าเขาไม่สามารถดื่มได้ ฉันเสียใจเสมอมา ฉันไปญี่ปุ่นด้วยหวังว่าจะได้พบเขา .... แต่ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน
พ่ออัล : โอ้ จริงหรา
อัล : ลิลลี่
พ่ออัล : ครั้งต่อไปที่คุณมาที่นี่คุณควรไปพบเธอ
อัล : นั่นคือสิ่งที่เขาพูด พอมาลองคิดแล้ว ฉันเคยเห็นใครบางคนที่ดูเหมือนเธอที่สนามบิน มันต้องเป็นเธอแน่ๆ!
นัตสึโอะ : ใช่ นายเคยบอกเรื่องนั้นกับฉันแล้ว
อัล : ตอนนี้ ฉันต้องไปหาเธอไหม
นัตสึโอะ : ทำไมจะไม่ล่ะ? นี่เป็นโอกาสของคุณที่จะทำนะ
อัล : แต่ฉันจะพูดยังไงดีล่ะ!? คุณต้องไปที่นั่นกับฉันนัตจัง
นัตสึโอะ : นั้นมันไม่ใช่ที่ใกล้ๆเลยนะ มันไกลเกินไป
ตัดฉากมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ฮินะ : ไม่อยากจะเชื่อเลย ฉันหมายถึง ฉันเพิ่งตัดสินใจที่จะเป็นตัวของตัวเองเกี่ยวกับความรู้สึกของฉัน และที่นั้นเขาถามว่า "คุณรู้สึกอย่างไรกับฉัน" ฉันสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
มาเตอร์ : ฉันสงสัย .. คุณพูดอะไร?
ฮินะ : ฉันเลี่ยงที่จะตอบ ฉันกลัว
มาเตอร์ : กลัว ?
ฮินะ : ฉันหมายถึง ... ถ้าฉันซื่อสัตย์ .... ฉันชอบคุณ ฉันชอบคุณเสมอ ความรู้สึกของฉันไม่เปลี่ยน ... นับตั้งแต่เราอยู่ด้วยกัน
ฮินะคิดถึงเรื่องตอนนั้น
นัตสึโอะ : ทำไม แล้วเขาก็เดินขึ้นไปบนเครื่องเล่น คุณไม่บอกฉันเร็วกว่านี้ล่ะ ฉัน ถ้าฉันรู้ล่ะก็
ฮินะ : นัตสึโอะคุง
นัตสึโอะ : ฮินะ แล้วนัตสึโอะก็จูบฮินะ
ฮินะ : ฉันหมายถึง .. ฉันสามารถฝันได้ใช่มั้ย แต่ฉันรู้ มันยากสำหรับฉันที่จะจินตนาการถึงผลลัพธ์แบบนั้น ฉันหมายถึง ... ตอนมองที่เขา ... บรรยากาศทั้งหมดที่ฉันได้รับคือ ... ฉันหมายถึง ... ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันแค่บอกเขาว่า .... "คุณคือน้องชายที่รักของฉัน" มันจะทำให้เขาสบายใจไหมนะ แต่เขาน่าจะโล่งใจที่ฉันตอบแบบนั้น แต่มันน่ากลัวเกินไป ฉันแค่ยอมแพ้และหันหลังให้คำถามกับเขา เขาลงเชิงด้วยการบอกว่าฉันไม่ต้องตอบ เขาบอกว่าเขายังไม่พร้อมจะฟังคำตอบของฉัน
มาเตอร์ : นั่นต้องหมายความว่า .... เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าเขาตอบอย่างไร ใช่ไหม ?
ฮินะ : ฉันรู้สึกเหมือน ... ฉันถูกปลด hook (น่าจะปลดตะขอ แต่ก็ไม่เข้าใจความหมายอยู่ดี) ฉันว่ามันโอเครนะ ถ้าฉันชอบเขา ฉันยังคงมีโอกาสอยู่ ... แม้ตอนนี้ฉันจะเป็นได้เพียงแค่พี่สาวก็ตาม แล้วเขายังเรียกฉันว่าฮินะอีกครั้ง ซึ่งมันส่งผลต่อฉันมาก เขาก็เห็นแล้วว่า ฉันเป็นผู้หญิงที่ยังรักเขาอยู่ ฉันรู้สึกมีความสุขมาก เหมือนทุกอย่างกำลังจะหมดลงในที่สุด
มาเตอร์ : ฉันหวังว่าจะได้เพียงแค่ คุณจะเป็นผู้หญิงที่มีความสุขนะ
ฮินะ : ถ้าฉันทำได้ ฉันน่าจะให้นัตสึโอะเขียนนิยายได้ก่อน คุณไม่คิดแบบนั้นหรือ ?
มาเตอร์ : ความเศร้า เหมือนน้องชายและพี่สาว คุณทั้งคู่มีความรักกันมากเกินไปแล้ว
ฮินะ : มากเกินไป !?
ตัดฉากมาที่ นิวยอร์ค ณ ร้านอาหารที่รุยทำงาน
หัวหน้าเชฟ : รุย ริซอตโต้(อาหาร)ที่คุณทำกับเราวันนี้อร่อยมาก!
รุย : คุณคิดอย่างนั้นจริงๆ
หัวหน้าเชฟ : คุณนำรสชาติของกอร์กอนโซล่าออกมาจริงๆ! ดีแล้วทำต่อไป
รุย : ฉันจะทำให้ดีที่สุด
เบ็นมองด้วยสายตาอิจฉา แล้วก็ตัดมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
เบ็น : เธอทำตัวแบบคนญี่ปุ่น เธอโค้งคำนับทุกครั้ง แต่วันหนึ่งเธอมีความกล้าที่จะเสนอความเห็นของเธอว่าฉันเตรียมปลาหมึกของฉันอย่างไร
เพื่อนเบ็น : หืม เด็กคนนั้นมันใจในเสียงตัวเองสินะ แน่นอนว่าจะเป็นความอัปยศถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ
เพื่อนเบ็น(1) : พระเจ้า! ฉันคิดว่าเราจะกำจัดพวกเธอหลังจากที่คาจิตะกลับบ้านไปแล้ว! เราต้องทำให้แน่ใจว่าเธอได้รับการเตือน
เบ็น :ใช่แล้ว ทำไมฉันพึ่งคิดได้นะ ตอนนี้ไม่มีใครมาคอยปกป้องดูแลเธอแล้ว สิ่งที่เราต้องทำคือทำให้เธอต้องการเลิก แค่นั้นแหะลที่ฉันต้องการ
>>>>>จบตอน<<<<< ข้อความท้ายตอนของอาจารย์ พยายามอย่าโดดเด่นเกินไป else you'll be disciplined until you break. (อันนี้อ่านไม่ออก)
ปล. สปอยวันจันทร์ มีส่วนที่ผมเข้าใจผิด 2 ที่ คือเรื่องของอัลกับลีลี่ กับเรื่องของมาเตอร์ ผมลืมว่ามาเรียเป็นชื่อเรียกของมาสเตอร์ ตอนแรกคิดว่ามาเรียคืออาจารย์คนอื่นซะอีก
ปล. ก็เป็นไปตามที่คาด นัตสึโอไม่กล้าถามรุย
ปล. อัลขอร้องให้นัตสึโอะไปอเมริกาเป็นเพื่อน แถมยังพอเหมาะพอเจาะกับที่รุยจะถูกเบ็นแกล้ง หรือว่านัตสึโอะจะเป็นคนหยุดเบ็นกันนะ (ถ้านัตสึโอะไปอเมริกาอ่ะนะ)
ปล. ฮินะยังรักนัตสึโอะมากๆ แต่ฮินะก็ไม่กล้าตอบคำถามของนัตสึโอะเช่นกัน เพราะฮินะกลัวคำตอบของนัตสึโอะเช่นกัน แต่ตอนนี้ฮินะคิดว่าถ้าทำให้เขาเขียนนิยายได้ล่ะก็ น่าจะเปิดใจนัตสึโอะได้เช่นกัน ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านน้า ติดตามสปอยแบบย่อได้ในวันจันทร์นะ
Domestic na kanojo มังงะตอนที่ 247 (สปอยเต็มเรื่อง)