ความไม่รู้ดับลง 
วิชชาเกิดขึ้น

คือ รู้ทุกข์อริยสัจ 4 นั้นเอง

 เมื่อก่อนผมพยายามที่จะดับความโกรธ พยายามระงับ

จนกระทั่ง ผมได้เห็น แฟนตัวเองมีชู้  

เมื่อครั้งนานนู้นมีแฟนคนแรก แฟนก็หลอกผม ว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นญาติ ด้วยเหตุความรัก ความใว้เนื้อเชื่อใจ เหตุความดีมีกันแหละกัน อาศัยกรรมดีและกรรมชั่ว เป็นที่น่ารักน่าไคร่พอใจ   เมื่อรู้ยังนี้ว่า โอ้แฟนของเราได้กระทำเราถึงปานนี้ โดยราคะเป็นที่พอใจ ของกันแหละกัน จึงหลอกเราว่า ผู้ชายคนนั้นเป็นญาติของเรา

 เมื่อรู้ความจริง เราจึงดิ หิริโอตะปะ ขึ้นมา ไม่กล้าร้ายทำได้แฟนด้วยเหตุอดีตที่ผ่านมาของความดีกันแหละที่เคยบำรุงดูแลผมเสมอมา

 เราจึงรู้สึกว่า อะไรหนอคือ ความรัก และความแค้น เหตุใดหนอ 

จนกระทั่ง ว่ารู้ความจริง อันประเสริฐ  ว่า ทุกข์เกิดขึ้น

 ทุกข์อริยสัจ 4 เป็นความทุกข์ที่จางคลาย  ที่ไม่เคยรู่สึกมาก่อน  ก่อนจะโกรธก่อนจะหัวร้อน
  
 จะรู้สึกใจเต้นเหมือนคนวิ่งหอบแดด ทุกข์ปรากฏที่ใจ  

ทุกข์ควรรูก็ต้องนี้ไง

 ความประสบสิ่งไม่เป็นที่รัก
ความพรัดพรากจากสิ่งที่รัก
ปรารถณาอันใด ตี้งอยู่ไม่ได้อันนั้น  เป็นทุกข์

 ใครๆก็อยากดับความโกรธ ความคับแค้นใจ

ไม้ตายรู้ทุกข์ ที่จะเป็น มรรคสัจจะ ช่วยประเทศไทยนี้ได้

 ความรู้อริยสัจ กีบความรู้วิชชาการ คนละส่วน

 ดีไม่ดีอาจจะมองหลักความเป็นจริงได้อย่างเท่าเทียม คือ การรู้ทุกข์อริยสัจ ที่ไม่เคยรู้สึกมาที้งชีวิต  

มีจริงๆ ครับ