***คราฝนพรำ***


เหม่อมองฝนหล่นฟ้าพาใจเหงา
สายลมเย้าเคล้าคลอกอไผ่ไหว-
ยอดเอนโอนพลิ้วพัดระบัดใบ
เปรียบเหมือนใจรวนเรถ่ายเทรัก

ไม่แน่นหนักปักตรึงเพียงหนึ่งมอบ
สิ่งเคยชอบครอบครองปองประจักษ์
กลับสลายหน่ายลงมิคงภักดิ์
เหมือนไม้หลักหักลาพาหม่นจินต์

คราฝนพรำย้ำส่งลงอีกหน
โอบกระชับอกตนทนถวิล
ฝนหล่นมาน้ำตาพาหลั่งริน
ยังแว่วยินคำรัก..พี่ฝากมา

ลมผัดอ่อนตอนฝนหล่นพรมพื้น
น้องสะอื้นร่ำไห้อาลัยหา
โอ้พี่เอยไฉนเลยลืมสัญญา
ทำเฉยชาลาลับไม่กลับเรือน...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่