สวัสดี ! เราผึ่งจะหัดเล่นเลยขอแชร์ประสบการ์ และ ขอความคิดเห็นจากเพือนๆหน่อยนะ ว่าผู้ชายเขาคิดยังยังกับเรากันแน่
เราขอแทนเราแล้วกัน สวนผู้ชายคนคนนั้น ขอแทนว่า พี่ส. แล้วกัน
เข้าเรื่องเลยนะ ณ บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เรา อายุ 26 ปี ( โสด ) นิสัย พูดมาก ขี้เล่น ชอบช่วยคุยไปเรือย ทำงานออฟฟิต หน้าตาก็พอดูได้(ไม่ขี้เร่เท่าไร) ก้สวยแหละแต่ไม่มาก ส่วนพี่ส. เขา อายุ 37 ปี ทำงานที่เดียวกันกับเราแต่คนละแผนกกัน บ้างวันก็เจอหน้ากันบ้าง บ้างวันก็ไม่เจอกันเลย เรากับพี่ส.
รู้จักกันเพราะพี่ส. จะมารับของที่แผนกของเราทุกสัปดาห์ โดยจะมีเราเป็นคนจ่ายของให้ ครั้งแรกที่เจอกับพี่ส. ก็รู้สึกพี่เขาไม่ค่อยพูดเท่าไร ถามคำก็ตอบคำ
แต่เขาจะชอบแอบมองหน้าเราเวลาที่เราคุยกับเพือนๆ ของเรา หรือกลุ่มเพือนๆ ของพี่ส. ที่มาช่วยรับของด้วยกัน ( อันนี้แอยสัมผัสได้ ) ก็เลยคิดในใจ พี่เขาคงยังไม่สนิดกับเราเท่าไรเพราะพี่เขาผึ่งมาใหม่ เลยยังไม่รู้จักใครเป็นยังไง แต่พี่เขาจะชอบแอบมองเราทุกครั้งที่เราเดินผ่านแผนกพี่เขาแล้วช่วยคุยกับพวกพี่ๆในแผนก แต่ไม่เคยช่วยพี่ส.คุยเลย ( เราจะสนิดกับพวกพี่ๆในแผนกของพี่ส.มาก เพราะเราเป็นคนพูดมาก ค่อนข้างตลก พี่ๆเขาเลยชอบคุยด้วย ) สัปดาห์แรก ที่พี่ส. มารับสินค้าที่เรา เราก็นับให้ปกติก้ไม่ได้คุยอะไรกับเขามากมาย เพราะเห็นพี่เขายังเป็นเด็กใหม่อยู่ (พี่เขาแก่กว่าเยอะด้วย) เลยไม่กล้าเล่นเท่าไร
หลังจากที่รับของเสร็จเราก็เดินเจอพี่เขาบ้างแรก เราก้เดินก้มๆไม่กล้าทักพี่เขาหรอก แต่สัมผัสได้พี่เขามองเรา เราก็ร็สึกแปลกๆ (แบบอบอุ่นจัง) ยิ้มในใจแล้วเดินต่อ พอหลังจากนั้นเราก็คิดว่าเดียวเวลาพี่เขามารับของอีกจะลองคุยดู (เผื่อพี่เขาอยากคุยด้วยแต่ไม่กล้า) และแล้ววันที่พี่ส.ต้องมารับสินค้าก็มาถึง
วันนั้นพี่ส.มารับสินค้าพร้อมกับเพือนของพี่ส. อีกหนึ่งคนซึ่งเราก็รู้จักพี่เขาและสนิดกันพอสมควร แต่วันนั้นเราต้องส่งสินค้าให้พี่ส. อยู่คนเดียวเนื่องจากเพือนเราลาป่วย
บทสนทนาระหว่างที่รอรับสินค้า
เพือนพี่ส. : วันนี้น้องอยู่คนเดียวเหรอ เพือนไปไหนล่ะ
เรา : เพือนไม่สบาย ลาป่วยค่ะ
เพือนพี่ส. : นับคนเดียวเหนื่อยตาย
เรา : ไม่เป็นไร สบายมากพี่
แล้วเราก็แซวพี่เขาต่อว่า ( ขอแทนตัวเองว่านู่ )
เรา : ว่าแต่นู่แล้ว ทำไมวันนี้พวกพี่มากันสองคนละ อีกหายไปไหน
เพื่อนพี่ส. : ออ! วันนี้เด็กใหม่อยากลองงานเอง เลยมากันสองคนแล้วหันหน้าไปทางพี่ส.
เรา : ได้ ๆๆ เดียวจัดให้ แล้วเราก็หันไปมองหน้าพี่ส. แล้วยิ้มสวยๆให้หนึ่งครั้ง พี่ส.มองหน้าเราแล้วทำเฉยไม่ยิ้มตอบ อารมณ์ตอนนั้นเลยหมันไส้ พี่ส. มากเขายิ้ทให้แล้วไม่ยิ้มตอบ เราเลยแซวพี่ส.เองเลยจร้าา รู้จักเราน้อยไปซะแล้ววววว
เรา : พี่ผึ่งเข้าเหรอ พี่ชื่อไรอะ นู่ชื่อ น้องส.(นามสมมม) นะ พี่เขายังคงหน้านิ่งไม่ยอมพูดกับเรา แต่ก็อมยิ้มแบบเขินๆ เราก็พูดไม่หยุดปากเลยที่นี้
เรา : พี่ พี่ ! พี่พูดกับนู่ได้นะ นู่ไม่กัดพี่หรอกแล้วก็ยิ้มให้ ถ้าพี่ไม่พูดกับนู่แล้วเราจะนับของกันรู้เรื่องไหมวันนี้ พี่เขาก็หันมายิ้มให้เราหนึ่งครั้ง (
ยิ้มแบบผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กบ้า ) เพือนพี่ส.ยืนดูเราคุยกับพี่ส. อยู่ ก็พูดว่า
เพือนพี่ส. : ก็บอกน้องเขาไปซิ ชื่อ ส. 5555555555
เรา : อออออ 55555555 ชื่อพี่ส. เหรออออ เรียกถูกละ แล้วเราก็พูดต่อ ที่หลังนะถ้านู้เจอพี่ข้างนอกแล้วพี่ไม่ทักนู้ นู้ก็จะเรียกชื่อพี่ดังๆๆๆๆ แล้วถามว่า นี่น้องนิ พี่จำน้องไม่ได้เหรอ พร้อมกับหัวเราะใส่แก่ แก่คงทนไม่ไหวแล้วหัวเราะ
เราตอบแล้วก็พูดว่า ( พี่ส. เรียกเราว่า เตง = ตะเอง )
พี่ส. : ถ้า เตงเรียกเขา เขาก้จะตะโกนกลับว่า เขาไม่รู้จักสงสัยเป็นสติไม่ดีแน่เลย แล้วแก่ก้หัวเราต่อ
เรา : ก้แล้วแต่พี่ ตามสบาย นู่อะ ไม่อายอยู่แล้วววววววววว เราก็ยิ้มให้กันแล้วเริ่มนับของ
พอนับของเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกลับแผนกของตัวเอง เราเลยหันไปขอบคุณพี่ส.และเพือนพี่ส.
แล้วก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร 1 ครั้ง
แล้วก็หันไปแซวพี่ส. ต่อ อย่าลืมนะพี่ ถ้าพี่ไม่ทักนู่ นู่จะตะโกนชื่อพี่ดังๆ 55555555
พี่ส. ก้ยิ้มแล้วก็ได้แต่สายหัว แล้วพูดว่า เด็กอะไร พูดมากจริงๆ ระหว่างที่เราเดินกลับแผนก เราก็เดินมาพร้อมกับพี่ส. นั้นแหละ แต่ระหว่างทางที่เดินอยู่เราก็เจอผู้คนมากมายที่เดินสวนทางกัน ทุกคนที่เดินมาก็ทักทายและยิ้ม บ้างคนก็พากันแซวบ้าง แม้กระทั้ง รปภ. ที่ยืนประจำจุดทุกคนก้ทักทายเราด้วยหน้าตายิ้มแยมทุกคน ก้แซวกันปกติ จนมาถึงหน้าแผนกของเรา เราเลยหันไป บ้าย บ้าย พี่ส. และเพือน บอกไปก่อนนะพี่แล้วเจอกันจังหวะที่เราหันหลังเดินเข้าประตู้ ก็ได้ยินเสียงพี่สรบ่น กับเพือนว่า นี่น้องเขาสนิดกับคนทั้งบริษัทเลยเหรอ ที่เดินผ่านไปไม่มีคนไหน ไม่ทักน้องเขาเลย เชื่อเลย พูดมากจริงๆ เด็กอะไร เพือนพี่ส. เลยบอกว่า น้องเขาน่ารักเขาก็คุยดีกับทุกคนแหละ ( เราได้ยินแบบนั้นก็แอบปลืบบบ) เลยหันไปแซวอีก นินทานู่เหรอพี่ส. แล้วพี่ส. ก็หันมาทำหน้าดุใส่ เข้าออฟฟิตได้แล้วไปปปปปป เราเลยเดินเข้าออฟฟิตไป ด้วยอารมณ์เหมือนคนกำลังจะมีความรักหรือเปล่าไม่รู้ 5555555555
****** ขอนอกเรื่องมาเรืองส่วนตัวของเราหน่อยนะ เราเป็นสาวโสด ในวัย 26 ปี รูปร่าง เตี้ยๆ ไม่ถึงกับอ้วนหลังจากเรียนจบก็มาทำงานต่างจังหวัด ในที่ ที่ไม่มีคนรู้จักเลย ไม่มีญาติพี่น้อง ตัวคนเดียว ตอนนั้นเราอกหักจากแฟนคนแรกด้วยแหละ เลยอยากจะไปอยู่ในที่ ที่ไม่มีใครรู้จักเลย เลยขอที่บ้านมาอยู่ต่างจังหวัด เราพักอยู่หอพักกับเพือน 2 คน แต่ไม่ค่อยได้คุยกันกับเพือนหรอก เพราะเราทำงานคนละเวลากัน พอเรากลับมาถึงห้องเพือนเราก็ไปทำงานละ หรือ พอเราไปทำงานเพือนก็อยู่ห้อง เวลาเราไม่ตรงกัน เลยเหมือนอยู่คนเดียวมากกว่า กิจวัจประจำวันของเราคือ ไปทำงาน 9 โมง กลับถึงห้องก็ 1ทุ่ม หยุดเสาร์ - อาทิตย์ (นอนอยู่ห้องทั้งวันถ้าไม่มีเพือนๆที่ทำงานชวนไปไหน ) แต่ส่วนมากก้จะนอนเหงาอยู่ เพราะเพือนเขามีสามีกันหมดละ เราชอบฟังเพลง อ่านหนังสือจิตวิทยา เกลียดทะเลที่สุด เป็นคนชอบตืนเช้าไม่ชอบตืนสาย ชอบอยู่เงียบๆเวลาอยู่คนเดียว ไม่ชอบดูทีวี ( แต่เวลาอยู่กับเพือนๆก็จะเป็นอีกคนนึ่ง คือเต็มที่กับชีวิตมาก ได้หมด ไม่เคยขัดเพือน รักเพือนมาก ) ชีวิตเราในแต่ละวันค่อยข้างจะธรรมดาและดูเหงาๆ เพราะมีเพือนก็เหมือนไม่มี จะทำอะไร ไปไหน ก็ต้องไปคนเดียว กินข้าวก็กินคนเดียว เจอเรื่องอะไรที่สนุกๆ ก็นั่งหัวเราะคนเดียว เศร้าก้เศร้าคนเดียว (คือเหมือนคนละคนกันเลยกับเวลาที่อยู่ที่ำงาน หรือ อยู่ กับเพือน )เราเคยมีแฟนมาแล้ว 1 คน คบกันมา 3 ปี แล้วสุดท้ายก็ต้องเลิกกันเพราะเขามีคนใหม่ เราก็ทำใจได้นะ เลยมาเริ่มต้นใหม่ที่นี้ เราใช้ชีวิตโสดๆมาประมาณ 1 ปี กว่า ช่วนนั้นก็มีพี่ๆเขาเข้ามาจีบอยู่แหละ แต่ก้ยังไม่คบกับใครก็มีแค่คุยๆ ยังไม่ได้รู้สึกพิเศษกับใคร จนมาเจอพี่ส. นี้แหละ ที่ทำให้หัวใจพองโต
ย้อนกลับเข้ามาเรื่องเดิมนะ
หลังจากวันนั้น พอเรากลับมาถึงห้อง เราก้คิดทบทวนดู เรามีความรู้สึกว่า เหมือนเราจะปลืบๆๆ พี่เขาว่ะ 555555555 ( โดยปกติเป็นคนที่ชอบผู้ชายที่อายุเยอะกว่าอยู่แล้ว 33 อัพ ชอบมาก เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเราและดูอบอุ่นด้วย ) เราเลยคิดไว้ว่า ถ้ามีโอกาสได้คบ ก็จะเลือกคนนี้แหละ คิดโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนั้นพี่เขาจะมีแฟนอยู่หรือเปล่า แต่ก็ทำใจไว้ครึ่งหนึ่งเผื่อพี่เขามีแฟนแล้ว หลังจากวันนั้นประมาณ 1 เดือน เราก็เจอพี่เขาบ้างไม่เจอบ้าง ถ้าเจอก็ยิ้มให้กันบ้างพูดคุยกันบ้าง แซวเล่นกันบ้างเหมือนปกติ ที่เราแซวเล่นกับคนอืนๆ แต่ก็แอบสืบๆ เรื่องพี่ส. อยู่ จนรู้ว่า พี่ส.เป็นคนเจ้าชู้ในระดับหนึ่ง ( ประมาณว่าเฟนลี่ อัธยาศัยดี ) อะไรประมาณนี้ เพราะสาวๆในบริษัท ก็เป็น FC แก่อยู่หลายคน ( นี่ขนาดทำงานได้ แค่ 3-4 เดือน นะ อัธยาสัยดีจริงๆ) ไม่เหมือนกับที่เจอกันวันแรกเลย เราก็เลยทำใจในระดับหนึ่งแล้ว เพราะมีสาวไชอบแก่หลายคน แต่แก่ก่ยังไม่ตกลงว่าจะคบกับใครนะ คงแค่คุยๆแหละเท่าที่รุ้ก็ประมาณนี้แหละ วันนั้นเราออกจากออฟิตคนสุดท้ายละ ก้เลยได้เจอกับเพือนๆของพี่ส.และพี่ส. ที่กำลังเลิกงานเหมือนกัน เราก็ยิ้มทักพี่ๆทุกคนอย่างปกติ พี่ส. ก็ด้วย แล้วจู่ๆ เพือนพี่ส. ก็แซวเราว่ากลับบ้านไง
เพือนพี่ส. : กลับบ้านไง พักแถวไหนเหรอ
เรา : ขับมอไซส์มาพี่
เพือนพี่ส. : ออ !! แล้วก็เรียกพี่ส. ไปส่งน้องเขาหน่อยดิ ดึงแล้วอัตราย น้องเขากลับคนเดียว
พี่ส. : เงียบ ยิ้มออ่น
เพือนพี่ส. : เห้ยยย ไปส่งน้องเขาได้ น้องเขาโสดดดด กู CF.
พี่ส. : ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมม แล้วแซวเราว่า พี่ไปส่งไม่น้อง คิดไม่แพงหรอก ยิ้มมมมมมม
เรา : ไม่เป็นไรพี่ นู่ขับทุกวันชินแล้ว ไม่มีไรหรอก แค่เขาเห็นหน้านู่เขาก็กลัวแล้ว
พี่ส. : ยิ้มมมมมมม ไม่ให้ไปส่งจริงเหรอ
เรา : ไม่ต้องเกรงใจจจจจ ทำหน้าดุใส่นิดหน่อย แล้วเราก็ขับมอไซส์ ออกไป โดยมีพี่ส. มองตามหลัง ยืนยิ้มบ้าอยู่
ค่อยมาต่อพรุ่งนี้ นะ ถ้ามีคนอยากฟังต่อ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรจ้าาา
เราแค่อยากระบายเฉยๆ
เธอคือ ความเจ็บปวด ที่ยินดีคิดถึง ( แชร์ประสบการณ์จากชีวิตจริง)
เราขอแทนเราแล้วกัน สวนผู้ชายคนคนนั้น ขอแทนว่า พี่ส. แล้วกัน
เข้าเรื่องเลยนะ ณ บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เรา อายุ 26 ปี ( โสด ) นิสัย พูดมาก ขี้เล่น ชอบช่วยคุยไปเรือย ทำงานออฟฟิต หน้าตาก็พอดูได้(ไม่ขี้เร่เท่าไร) ก้สวยแหละแต่ไม่มาก ส่วนพี่ส. เขา อายุ 37 ปี ทำงานที่เดียวกันกับเราแต่คนละแผนกกัน บ้างวันก็เจอหน้ากันบ้าง บ้างวันก็ไม่เจอกันเลย เรากับพี่ส.
รู้จักกันเพราะพี่ส. จะมารับของที่แผนกของเราทุกสัปดาห์ โดยจะมีเราเป็นคนจ่ายของให้ ครั้งแรกที่เจอกับพี่ส. ก็รู้สึกพี่เขาไม่ค่อยพูดเท่าไร ถามคำก็ตอบคำ
แต่เขาจะชอบแอบมองหน้าเราเวลาที่เราคุยกับเพือนๆ ของเรา หรือกลุ่มเพือนๆ ของพี่ส. ที่มาช่วยรับของด้วยกัน ( อันนี้แอยสัมผัสได้ ) ก็เลยคิดในใจ พี่เขาคงยังไม่สนิดกับเราเท่าไรเพราะพี่เขาผึ่งมาใหม่ เลยยังไม่รู้จักใครเป็นยังไง แต่พี่เขาจะชอบแอบมองเราทุกครั้งที่เราเดินผ่านแผนกพี่เขาแล้วช่วยคุยกับพวกพี่ๆในแผนก แต่ไม่เคยช่วยพี่ส.คุยเลย ( เราจะสนิดกับพวกพี่ๆในแผนกของพี่ส.มาก เพราะเราเป็นคนพูดมาก ค่อนข้างตลก พี่ๆเขาเลยชอบคุยด้วย ) สัปดาห์แรก ที่พี่ส. มารับสินค้าที่เรา เราก็นับให้ปกติก้ไม่ได้คุยอะไรกับเขามากมาย เพราะเห็นพี่เขายังเป็นเด็กใหม่อยู่ (พี่เขาแก่กว่าเยอะด้วย) เลยไม่กล้าเล่นเท่าไร
หลังจากที่รับของเสร็จเราก็เดินเจอพี่เขาบ้างแรก เราก้เดินก้มๆไม่กล้าทักพี่เขาหรอก แต่สัมผัสได้พี่เขามองเรา เราก็ร็สึกแปลกๆ (แบบอบอุ่นจัง) ยิ้มในใจแล้วเดินต่อ พอหลังจากนั้นเราก็คิดว่าเดียวเวลาพี่เขามารับของอีกจะลองคุยดู (เผื่อพี่เขาอยากคุยด้วยแต่ไม่กล้า) และแล้ววันที่พี่ส.ต้องมารับสินค้าก็มาถึง
วันนั้นพี่ส.มารับสินค้าพร้อมกับเพือนของพี่ส. อีกหนึ่งคนซึ่งเราก็รู้จักพี่เขาและสนิดกันพอสมควร แต่วันนั้นเราต้องส่งสินค้าให้พี่ส. อยู่คนเดียวเนื่องจากเพือนเราลาป่วย
บทสนทนาระหว่างที่รอรับสินค้า
เพือนพี่ส. : วันนี้น้องอยู่คนเดียวเหรอ เพือนไปไหนล่ะ
เรา : เพือนไม่สบาย ลาป่วยค่ะ
เพือนพี่ส. : นับคนเดียวเหนื่อยตาย
เรา : ไม่เป็นไร สบายมากพี่
แล้วเราก็แซวพี่เขาต่อว่า ( ขอแทนตัวเองว่านู่ )
เรา : ว่าแต่นู่แล้ว ทำไมวันนี้พวกพี่มากันสองคนละ อีกหายไปไหน
เพื่อนพี่ส. : ออ! วันนี้เด็กใหม่อยากลองงานเอง เลยมากันสองคนแล้วหันหน้าไปทางพี่ส.
เรา : ได้ ๆๆ เดียวจัดให้ แล้วเราก็หันไปมองหน้าพี่ส. แล้วยิ้มสวยๆให้หนึ่งครั้ง พี่ส.มองหน้าเราแล้วทำเฉยไม่ยิ้มตอบ อารมณ์ตอนนั้นเลยหมันไส้ พี่ส. มากเขายิ้ทให้แล้วไม่ยิ้มตอบ เราเลยแซวพี่ส.เองเลยจร้าา รู้จักเราน้อยไปซะแล้ววววว
เรา : พี่ผึ่งเข้าเหรอ พี่ชื่อไรอะ นู่ชื่อ น้องส.(นามสมมม) นะ พี่เขายังคงหน้านิ่งไม่ยอมพูดกับเรา แต่ก็อมยิ้มแบบเขินๆ เราก็พูดไม่หยุดปากเลยที่นี้
เรา : พี่ พี่ ! พี่พูดกับนู่ได้นะ นู่ไม่กัดพี่หรอกแล้วก็ยิ้มให้ ถ้าพี่ไม่พูดกับนู่แล้วเราจะนับของกันรู้เรื่องไหมวันนี้ พี่เขาก็หันมายิ้มให้เราหนึ่งครั้ง (
ยิ้มแบบผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กบ้า ) เพือนพี่ส.ยืนดูเราคุยกับพี่ส. อยู่ ก็พูดว่า
เพือนพี่ส. : ก็บอกน้องเขาไปซิ ชื่อ ส. 5555555555
เรา : อออออ 55555555 ชื่อพี่ส. เหรออออ เรียกถูกละ แล้วเราก็พูดต่อ ที่หลังนะถ้านู้เจอพี่ข้างนอกแล้วพี่ไม่ทักนู้ นู้ก็จะเรียกชื่อพี่ดังๆๆๆๆ แล้วถามว่า นี่น้องนิ พี่จำน้องไม่ได้เหรอ พร้อมกับหัวเราะใส่แก่ แก่คงทนไม่ไหวแล้วหัวเราะ
เราตอบแล้วก็พูดว่า ( พี่ส. เรียกเราว่า เตง = ตะเอง )
พี่ส. : ถ้า เตงเรียกเขา เขาก้จะตะโกนกลับว่า เขาไม่รู้จักสงสัยเป็นสติไม่ดีแน่เลย แล้วแก่ก้หัวเราต่อ
เรา : ก้แล้วแต่พี่ ตามสบาย นู่อะ ไม่อายอยู่แล้วววววววววว เราก็ยิ้มให้กันแล้วเริ่มนับของ
พอนับของเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกลับแผนกของตัวเอง เราเลยหันไปขอบคุณพี่ส.และเพือนพี่ส.
แล้วก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร 1 ครั้ง
แล้วก็หันไปแซวพี่ส. ต่อ อย่าลืมนะพี่ ถ้าพี่ไม่ทักนู่ นู่จะตะโกนชื่อพี่ดังๆ 55555555
พี่ส. ก้ยิ้มแล้วก็ได้แต่สายหัว แล้วพูดว่า เด็กอะไร พูดมากจริงๆ ระหว่างที่เราเดินกลับแผนก เราก็เดินมาพร้อมกับพี่ส. นั้นแหละ แต่ระหว่างทางที่เดินอยู่เราก็เจอผู้คนมากมายที่เดินสวนทางกัน ทุกคนที่เดินมาก็ทักทายและยิ้ม บ้างคนก็พากันแซวบ้าง แม้กระทั้ง รปภ. ที่ยืนประจำจุดทุกคนก้ทักทายเราด้วยหน้าตายิ้มแยมทุกคน ก้แซวกันปกติ จนมาถึงหน้าแผนกของเรา เราเลยหันไป บ้าย บ้าย พี่ส. และเพือน บอกไปก่อนนะพี่แล้วเจอกันจังหวะที่เราหันหลังเดินเข้าประตู้ ก็ได้ยินเสียงพี่สรบ่น กับเพือนว่า นี่น้องเขาสนิดกับคนทั้งบริษัทเลยเหรอ ที่เดินผ่านไปไม่มีคนไหน ไม่ทักน้องเขาเลย เชื่อเลย พูดมากจริงๆ เด็กอะไร เพือนพี่ส. เลยบอกว่า น้องเขาน่ารักเขาก็คุยดีกับทุกคนแหละ ( เราได้ยินแบบนั้นก็แอบปลืบบบ) เลยหันไปแซวอีก นินทานู่เหรอพี่ส. แล้วพี่ส. ก็หันมาทำหน้าดุใส่ เข้าออฟฟิตได้แล้วไปปปปปป เราเลยเดินเข้าออฟฟิตไป ด้วยอารมณ์เหมือนคนกำลังจะมีความรักหรือเปล่าไม่รู้ 5555555555
****** ขอนอกเรื่องมาเรืองส่วนตัวของเราหน่อยนะ เราเป็นสาวโสด ในวัย 26 ปี รูปร่าง เตี้ยๆ ไม่ถึงกับอ้วนหลังจากเรียนจบก็มาทำงานต่างจังหวัด ในที่ ที่ไม่มีคนรู้จักเลย ไม่มีญาติพี่น้อง ตัวคนเดียว ตอนนั้นเราอกหักจากแฟนคนแรกด้วยแหละ เลยอยากจะไปอยู่ในที่ ที่ไม่มีใครรู้จักเลย เลยขอที่บ้านมาอยู่ต่างจังหวัด เราพักอยู่หอพักกับเพือน 2 คน แต่ไม่ค่อยได้คุยกันกับเพือนหรอก เพราะเราทำงานคนละเวลากัน พอเรากลับมาถึงห้องเพือนเราก็ไปทำงานละ หรือ พอเราไปทำงานเพือนก็อยู่ห้อง เวลาเราไม่ตรงกัน เลยเหมือนอยู่คนเดียวมากกว่า กิจวัจประจำวันของเราคือ ไปทำงาน 9 โมง กลับถึงห้องก็ 1ทุ่ม หยุดเสาร์ - อาทิตย์ (นอนอยู่ห้องทั้งวันถ้าไม่มีเพือนๆที่ทำงานชวนไปไหน ) แต่ส่วนมากก้จะนอนเหงาอยู่ เพราะเพือนเขามีสามีกันหมดละ เราชอบฟังเพลง อ่านหนังสือจิตวิทยา เกลียดทะเลที่สุด เป็นคนชอบตืนเช้าไม่ชอบตืนสาย ชอบอยู่เงียบๆเวลาอยู่คนเดียว ไม่ชอบดูทีวี ( แต่เวลาอยู่กับเพือนๆก็จะเป็นอีกคนนึ่ง คือเต็มที่กับชีวิตมาก ได้หมด ไม่เคยขัดเพือน รักเพือนมาก ) ชีวิตเราในแต่ละวันค่อยข้างจะธรรมดาและดูเหงาๆ เพราะมีเพือนก็เหมือนไม่มี จะทำอะไร ไปไหน ก็ต้องไปคนเดียว กินข้าวก็กินคนเดียว เจอเรื่องอะไรที่สนุกๆ ก็นั่งหัวเราะคนเดียว เศร้าก้เศร้าคนเดียว (คือเหมือนคนละคนกันเลยกับเวลาที่อยู่ที่ำงาน หรือ อยู่ กับเพือน )เราเคยมีแฟนมาแล้ว 1 คน คบกันมา 3 ปี แล้วสุดท้ายก็ต้องเลิกกันเพราะเขามีคนใหม่ เราก็ทำใจได้นะ เลยมาเริ่มต้นใหม่ที่นี้ เราใช้ชีวิตโสดๆมาประมาณ 1 ปี กว่า ช่วนนั้นก็มีพี่ๆเขาเข้ามาจีบอยู่แหละ แต่ก้ยังไม่คบกับใครก็มีแค่คุยๆ ยังไม่ได้รู้สึกพิเศษกับใคร จนมาเจอพี่ส. นี้แหละ ที่ทำให้หัวใจพองโต
ย้อนกลับเข้ามาเรื่องเดิมนะ
หลังจากวันนั้น พอเรากลับมาถึงห้อง เราก้คิดทบทวนดู เรามีความรู้สึกว่า เหมือนเราจะปลืบๆๆ พี่เขาว่ะ 555555555 ( โดยปกติเป็นคนที่ชอบผู้ชายที่อายุเยอะกว่าอยู่แล้ว 33 อัพ ชอบมาก เพราะเขาเป็นผู้ใหญ่กว่าเราและดูอบอุ่นด้วย ) เราเลยคิดไว้ว่า ถ้ามีโอกาสได้คบ ก็จะเลือกคนนี้แหละ คิดโดยที่ไม่รู้ว่าตอนนั้นพี่เขาจะมีแฟนอยู่หรือเปล่า แต่ก็ทำใจไว้ครึ่งหนึ่งเผื่อพี่เขามีแฟนแล้ว หลังจากวันนั้นประมาณ 1 เดือน เราก็เจอพี่เขาบ้างไม่เจอบ้าง ถ้าเจอก็ยิ้มให้กันบ้างพูดคุยกันบ้าง แซวเล่นกันบ้างเหมือนปกติ ที่เราแซวเล่นกับคนอืนๆ แต่ก็แอบสืบๆ เรื่องพี่ส. อยู่ จนรู้ว่า พี่ส.เป็นคนเจ้าชู้ในระดับหนึ่ง ( ประมาณว่าเฟนลี่ อัธยาศัยดี ) อะไรประมาณนี้ เพราะสาวๆในบริษัท ก็เป็น FC แก่อยู่หลายคน ( นี่ขนาดทำงานได้ แค่ 3-4 เดือน นะ อัธยาสัยดีจริงๆ) ไม่เหมือนกับที่เจอกันวันแรกเลย เราก็เลยทำใจในระดับหนึ่งแล้ว เพราะมีสาวไชอบแก่หลายคน แต่แก่ก่ยังไม่ตกลงว่าจะคบกับใครนะ คงแค่คุยๆแหละเท่าที่รุ้ก็ประมาณนี้แหละ วันนั้นเราออกจากออฟิตคนสุดท้ายละ ก้เลยได้เจอกับเพือนๆของพี่ส.และพี่ส. ที่กำลังเลิกงานเหมือนกัน เราก็ยิ้มทักพี่ๆทุกคนอย่างปกติ พี่ส. ก็ด้วย แล้วจู่ๆ เพือนพี่ส. ก็แซวเราว่ากลับบ้านไง
เพือนพี่ส. : กลับบ้านไง พักแถวไหนเหรอ
เรา : ขับมอไซส์มาพี่
เพือนพี่ส. : ออ !! แล้วก็เรียกพี่ส. ไปส่งน้องเขาหน่อยดิ ดึงแล้วอัตราย น้องเขากลับคนเดียว
พี่ส. : เงียบ ยิ้มออ่น
เพือนพี่ส. : เห้ยยย ไปส่งน้องเขาได้ น้องเขาโสดดดด กู CF.
พี่ส. : ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมม แล้วแซวเราว่า พี่ไปส่งไม่น้อง คิดไม่แพงหรอก ยิ้มมมมมมม
เรา : ไม่เป็นไรพี่ นู่ขับทุกวันชินแล้ว ไม่มีไรหรอก แค่เขาเห็นหน้านู่เขาก็กลัวแล้ว
พี่ส. : ยิ้มมมมมมม ไม่ให้ไปส่งจริงเหรอ
เรา : ไม่ต้องเกรงใจจจจจ ทำหน้าดุใส่นิดหน่อย แล้วเราก็ขับมอไซส์ ออกไป โดยมีพี่ส. มองตามหลัง ยืนยิ้มบ้าอยู่
ค่อยมาต่อพรุ่งนี้ นะ ถ้ามีคนอยากฟังต่อ แต่ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรจ้าาา
เราแค่อยากระบายเฉยๆ