คือ เราเคยทำงานกับคนญี่ปุ่นมาหลายคนนะคะ แต่ ... แต่ส่วนมา ก็ไม่เห็น มองทำเป็นไม่มองแบบคนนี้เลย
ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส บางทีทักเราก่อนด้วยซ้ำ ^^!
คือ เรื่องของเรื่อง เป็นแบบนี้คะ
คือเขามาทำงานสัญญาปีนึงน่ะคะ เป็นคนญี่ปุ่น
เคยไปทานข้าวข้างนอกด้วยกัน ไปกันกลุ่มใหญ่เลย ตอนเขามาทำงานใหม่ๆอ่ะนะคะ
แล้วมันเป็นโปรเจคงานเราไง วันนี้นเราก็เลี้ยงข้าวไป คือก็... อาจจะแอบมองเขานิดนึงเหทือนกันแหละ
ตอนที่เขาแนะนำตัว ที่ทุกคนเดินไปรวมกันก็รู้สึกว่าเขามองหน้าเรา แต่ก็ไม่อะไร ตอนนั้นเราก็ยังเล่นๆ
แหย่เพื่อนเล่นเท่านั้นเองว่าเขาน่ารักดี จีบเลยนะ อะไรแบบนี้ (แต่แปลกที่เพื่อนแซวกลับแล้วเราเขิน)
เพือนก็เลยแหย่ว่าให้เราไปจีบเขา
แต่คือ เราไม่ค่อยอยากจะเสียใจเรื่องนี้อีกสักเท่าไร ก็เลยชะลอๆ ... ปล่อยๆเขาไป
พอกลับมาจากที่ไปกินข้าววันนั้น เขาก็ซื้อขนมมาให้ เขาบอกว่าประมาณ... ตอบแทนที่เลี้ยงข้าว
เอามาให้เราเลือก กล่องนึง จากสองกล่อง (ขนม)
ก็เข้าใจว่าธรรมเนียมเขาอ่ะนะ คนญี่ปุ่นคงรู้สึกแปลกๆเวลาคนเลี้ยงข้าว
แล้วก็แบบ ไม่ได้คุยกันเลยนะ คืออยู่คนละแผนกกัน งานไม่เกี่ยวข้องกัน แบบนั้นน่ะคะ
อาทิดกว่าๆ สองอาทิตย์ถัดมา ตอนมื้อกลางวัน เรายังไม่ลงไปทานข้าวไงคะ เจองานด่วนเข้าไป
เขาเดินตามหลังญี่ปุ่นอีกคน (ลูกพี่เขาอ่ะนะคะ) แล้วเขาเหลือบมองหน้าเรา เราก็เลยยิ้มให้เขา ทักทายกันเท่านั้น
เราก็เลยกล้าขึ้นอีกนิด กลับมาเอาขนม (ลูกอม)ที่ซื้อไว้ตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อน ไปให้เขาช่วงพักกลางวัน
เป็นลูกอม ที่หน้ายิ้ม (Made in candy อ่ะนะคะ) ตั้งใจซื้อแบบนี้มา เพราะเห็นวันๆ เขานั่งทำงานเงียบๆ แล้วก็ไม่ค่อยจะยิ้มด้วย
แล้วก็ ไม่ว่างไปวุ่นวายกับเขาอีก (ไม่กล้าด้วย) ... เรามีอบรม มีงานแบบนั้นน่ะคะ
แต่ก็แอบดูเขาตลอดแหละ (ระยะไกล)
เมื่อวันศุกร์ เขาเดินมา ยิ้มให้เราด้วย ... แค่นี้ก็มีความสุขไปชั่วโมงกว่า
พี่กับน้องที่แผนก ยังรู้สึกเลย แล้วก็แบบโต๊ะเราอยู่ตรงทางเดินไงคะ
วันๆก็ นั่งโต๊ะ ก้มหน้าก้มตาทำงาน ... น้องที่นังข้างๆบอกว่า ตอนเขาเดินเข้ามาอ่ะ เขามองเราด้วย แต่พอเราเงยหน้ามองเขา เขาก็หันหน้าหนีไปอีกทางแบบนั้นน่ะคะ
แต่เมื่อวานเราเขินหน้าแดงจริงๆนะ ... แบบนี้คือเราแอบชอบเขาหรือเปล่า
แล้วทำไม เขาต้องแอบมองเราด้วย ... เราก็ยิ่งไม่กล้าคุยไม่กล้าทักอยู่แล้ว
ถ้าไม่บังเอิญ สบตากัน เราจะกล้าเดินเข้าไปทักได้ยังไงนะ... ^^!
อยากรู้นิสัยผู้ชายญี่ปุ่นอ่ะคะ
ก็ยิ้มแย้มแจ่มใส บางทีทักเราก่อนด้วยซ้ำ ^^!
คือ เรื่องของเรื่อง เป็นแบบนี้คะ
คือเขามาทำงานสัญญาปีนึงน่ะคะ เป็นคนญี่ปุ่น
เคยไปทานข้าวข้างนอกด้วยกัน ไปกันกลุ่มใหญ่เลย ตอนเขามาทำงานใหม่ๆอ่ะนะคะ
แล้วมันเป็นโปรเจคงานเราไง วันนี้นเราก็เลี้ยงข้าวไป คือก็... อาจจะแอบมองเขานิดนึงเหทือนกันแหละ
ตอนที่เขาแนะนำตัว ที่ทุกคนเดินไปรวมกันก็รู้สึกว่าเขามองหน้าเรา แต่ก็ไม่อะไร ตอนนั้นเราก็ยังเล่นๆ
แหย่เพื่อนเล่นเท่านั้นเองว่าเขาน่ารักดี จีบเลยนะ อะไรแบบนี้ (แต่แปลกที่เพื่อนแซวกลับแล้วเราเขิน)
เพือนก็เลยแหย่ว่าให้เราไปจีบเขา
แต่คือ เราไม่ค่อยอยากจะเสียใจเรื่องนี้อีกสักเท่าไร ก็เลยชะลอๆ ... ปล่อยๆเขาไป
พอกลับมาจากที่ไปกินข้าววันนั้น เขาก็ซื้อขนมมาให้ เขาบอกว่าประมาณ... ตอบแทนที่เลี้ยงข้าว
เอามาให้เราเลือก กล่องนึง จากสองกล่อง (ขนม)
ก็เข้าใจว่าธรรมเนียมเขาอ่ะนะ คนญี่ปุ่นคงรู้สึกแปลกๆเวลาคนเลี้ยงข้าว
แล้วก็แบบ ไม่ได้คุยกันเลยนะ คืออยู่คนละแผนกกัน งานไม่เกี่ยวข้องกัน แบบนั้นน่ะคะ
อาทิดกว่าๆ สองอาทิตย์ถัดมา ตอนมื้อกลางวัน เรายังไม่ลงไปทานข้าวไงคะ เจองานด่วนเข้าไป
เขาเดินตามหลังญี่ปุ่นอีกคน (ลูกพี่เขาอ่ะนะคะ) แล้วเขาเหลือบมองหน้าเรา เราก็เลยยิ้มให้เขา ทักทายกันเท่านั้น
เราก็เลยกล้าขึ้นอีกนิด กลับมาเอาขนม (ลูกอม)ที่ซื้อไว้ตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อน ไปให้เขาช่วงพักกลางวัน
เป็นลูกอม ที่หน้ายิ้ม (Made in candy อ่ะนะคะ) ตั้งใจซื้อแบบนี้มา เพราะเห็นวันๆ เขานั่งทำงานเงียบๆ แล้วก็ไม่ค่อยจะยิ้มด้วย
แล้วก็ ไม่ว่างไปวุ่นวายกับเขาอีก (ไม่กล้าด้วย) ... เรามีอบรม มีงานแบบนั้นน่ะคะ
แต่ก็แอบดูเขาตลอดแหละ (ระยะไกล)
เมื่อวันศุกร์ เขาเดินมา ยิ้มให้เราด้วย ... แค่นี้ก็มีความสุขไปชั่วโมงกว่า
พี่กับน้องที่แผนก ยังรู้สึกเลย แล้วก็แบบโต๊ะเราอยู่ตรงทางเดินไงคะ
วันๆก็ นั่งโต๊ะ ก้มหน้าก้มตาทำงาน ... น้องที่นังข้างๆบอกว่า ตอนเขาเดินเข้ามาอ่ะ เขามองเราด้วย แต่พอเราเงยหน้ามองเขา เขาก็หันหน้าหนีไปอีกทางแบบนั้นน่ะคะ
แต่เมื่อวานเราเขินหน้าแดงจริงๆนะ ... แบบนี้คือเราแอบชอบเขาหรือเปล่า
แล้วทำไม เขาต้องแอบมองเราด้วย ... เราก็ยิ่งไม่กล้าคุยไม่กล้าทักอยู่แล้ว
ถ้าไม่บังเอิญ สบตากัน เราจะกล้าเดินเข้าไปทักได้ยังไงนะ... ^^!