เรารู้สึกว่าหน้าตาเราเวลาเราส่องกระจก ดูดีกว่าในรูปถ่าย(ที่ถ่ายโดยคนอื่น)หลายขุมเลย และตั้งแต่ช่วงโควิดระบาด เราก็ต้องใส่หน้ากากอนามัย จนตอนนี้ก็ยังใส่อยู่ เพราะทำงานใน รพ. จนตอนนี้เราชินกับการใส่หน้ากากอนามัยแล้ว ถ้าต้องถอดหน้ากากตอนอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ จะรู้สึกไม่มั่นใจ
เราคิดว่าหน้าตาเราตอนใส่หน้ากากดูดีกว่าตอนไม่ใส่ (เพราะเห็นแค่ตา) แต่ถ้าถอดหน้ากาก หน้าตาเราจะมีจุดบกพร่องหลายอย่าง เช่น
- หน้ากลม บาน ไม่เรียว
- มีเหนียง (จะเห็นตอนหดคาง)
- จมูกแบน ไม่มีดั้ง
- ขากรรไกรผิดรูป ทำให้ปากล่างยื่น และฟันเหยิน (จัดฟันไม่ช่วยอะไร ต้องผ่าตัดขากรรไกร)
ล่าสุดที่ทำงานเราจัดเลี้ยงปีใหม่ เราก็ถอดหน้ากากอนามัย เพื่อจะกินอาหารในงาน ผู้มาร่วมงานก็มาจากหลายฝ่าย หลายแผนก วันนั้นเราไม่ได้แต่งหน้าด้วย หน้าก็ซีด ปากก็คล้ำ (ปกติเราไม่แต่งหน้าไปทำงาน เพราะผิวแพ้ง่าย และไม่ต้องใช้หน้าตาทำงาน) ความรู้สึกไม่มั่นใจก็แสดงออกมาทางสีหน้าท่าทางเราชัดเจน ซึ่งเรามาเห็นทีหลังในรูปถ่ายที่มีคนถ่ายไว้
ในรูปถ่ายเราดูขี้เหร่มาก ขนาดตอนถ่ายรูปรับของขวัญ หน้าเราดูแย่กว่าที่คิดอีก ตอนถ่ายรูปเราคิดว่าตัวเองยิ้มแบบมุมปากแล้ว แต่พอมาดูรูปถ่าย กลายเป็นว่าเราแค่เม้มปาก ปากดูเบี้ยวๆ แต่ตาไม่ยิ้มเลย กลายเป็นดูแปลก (ก่อนหน้านี้เราอุตส่าห์ฝึกยิ้มหน้ากระจกแล้ว) และรูปถ่ายตอนเราหันข้าง หน้าเราก็ดูแบน ปากล่างยื่น ไม่มีดั้ง หาความสวยไม่เจอเลย รู้สึกเฟลเลย เพราะในงานมีผู้ชายที่เราแอบเหล่อยู่ด้วย และเราก็แอบเข้าข้างตัวเองหน่อยๆ ว่าเขาจะแอบเหล่เราบ้างเหมือนกัน เพราะเผลอสบตากันบ่อย (แต่เรากับเขาไม่เคยคุยกันหรอก) ตอนนี้มาคิดแล้วว่าถ้าเขาเหล่เราก็คงเป็นเพราะเราหน้าแปลก ไม่ใช่เพราะเราน่ารัก
หลายครั้งเรารู้สึกอยากไปทำศัลยกรรมปรับโครงหน้า เพื่อให้สวย จะได้รู้สึกมั่นใจ แต่สมองเรามันบอกว่าไม่ควรทำศัลยกรรม เพราะศัลยกรรมแต่ละอย่างมันมีค่าใช้จ่ายสูง เราทำงานก็ไม่ได้มีเงินเก็บเยอะ ก่อนหน้านี้เราไปทำเลสิก สักปาก ครอบฟัน ฉีดฟีลเลอร์ โบท็อกซ์ รักษาสิว ก็หมดเงินไปเป็นแสนแล้ว และเราไม่อยากเอาสิ่งแปลกปลอมยัดลงไปในร่างกาย กลัวการถูกผ่าตัด กลัวสลบแล้วไม่ฟื้น อีกอย่างคือถึงเราจะไปทำหน้าจนสวยแล้ว แต่รูปร่างเราก็ยังไม่สวย เราเตี้ย ยังไงก็สวยได้ไม่เต็มที่ ก็กลัวจะเสียเงินเปล่า
เราจึงอยากถามความเห็นทุกคน ว่าเราควรไปทำศัลยกรรมไหม และเราควรทำยังไงถึงจะรู้สึกมั่นใจในหน้าตาตัวเอง
รู้สึกไม่มั่นใจหน้าตาตัวเอง จนไม่อยากถอดหน้ากากอนามัย
เราคิดว่าหน้าตาเราตอนใส่หน้ากากดูดีกว่าตอนไม่ใส่ (เพราะเห็นแค่ตา) แต่ถ้าถอดหน้ากาก หน้าตาเราจะมีจุดบกพร่องหลายอย่าง เช่น
- หน้ากลม บาน ไม่เรียว
- มีเหนียง (จะเห็นตอนหดคาง)
- จมูกแบน ไม่มีดั้ง
- ขากรรไกรผิดรูป ทำให้ปากล่างยื่น และฟันเหยิน (จัดฟันไม่ช่วยอะไร ต้องผ่าตัดขากรรไกร)
ล่าสุดที่ทำงานเราจัดเลี้ยงปีใหม่ เราก็ถอดหน้ากากอนามัย เพื่อจะกินอาหารในงาน ผู้มาร่วมงานก็มาจากหลายฝ่าย หลายแผนก วันนั้นเราไม่ได้แต่งหน้าด้วย หน้าก็ซีด ปากก็คล้ำ (ปกติเราไม่แต่งหน้าไปทำงาน เพราะผิวแพ้ง่าย และไม่ต้องใช้หน้าตาทำงาน) ความรู้สึกไม่มั่นใจก็แสดงออกมาทางสีหน้าท่าทางเราชัดเจน ซึ่งเรามาเห็นทีหลังในรูปถ่ายที่มีคนถ่ายไว้
ในรูปถ่ายเราดูขี้เหร่มาก ขนาดตอนถ่ายรูปรับของขวัญ หน้าเราดูแย่กว่าที่คิดอีก ตอนถ่ายรูปเราคิดว่าตัวเองยิ้มแบบมุมปากแล้ว แต่พอมาดูรูปถ่าย กลายเป็นว่าเราแค่เม้มปาก ปากดูเบี้ยวๆ แต่ตาไม่ยิ้มเลย กลายเป็นดูแปลก (ก่อนหน้านี้เราอุตส่าห์ฝึกยิ้มหน้ากระจกแล้ว) และรูปถ่ายตอนเราหันข้าง หน้าเราก็ดูแบน ปากล่างยื่น ไม่มีดั้ง หาความสวยไม่เจอเลย รู้สึกเฟลเลย เพราะในงานมีผู้ชายที่เราแอบเหล่อยู่ด้วย และเราก็แอบเข้าข้างตัวเองหน่อยๆ ว่าเขาจะแอบเหล่เราบ้างเหมือนกัน เพราะเผลอสบตากันบ่อย (แต่เรากับเขาไม่เคยคุยกันหรอก) ตอนนี้มาคิดแล้วว่าถ้าเขาเหล่เราก็คงเป็นเพราะเราหน้าแปลก ไม่ใช่เพราะเราน่ารัก
หลายครั้งเรารู้สึกอยากไปทำศัลยกรรมปรับโครงหน้า เพื่อให้สวย จะได้รู้สึกมั่นใจ แต่สมองเรามันบอกว่าไม่ควรทำศัลยกรรม เพราะศัลยกรรมแต่ละอย่างมันมีค่าใช้จ่ายสูง เราทำงานก็ไม่ได้มีเงินเก็บเยอะ ก่อนหน้านี้เราไปทำเลสิก สักปาก ครอบฟัน ฉีดฟีลเลอร์ โบท็อกซ์ รักษาสิว ก็หมดเงินไปเป็นแสนแล้ว และเราไม่อยากเอาสิ่งแปลกปลอมยัดลงไปในร่างกาย กลัวการถูกผ่าตัด กลัวสลบแล้วไม่ฟื้น อีกอย่างคือถึงเราจะไปทำหน้าจนสวยแล้ว แต่รูปร่างเราก็ยังไม่สวย เราเตี้ย ยังไงก็สวยได้ไม่เต็มที่ ก็กลัวจะเสียเงินเปล่า
เราจึงอยากถามความเห็นทุกคน ว่าเราควรไปทำศัลยกรรมไหม และเราควรทำยังไงถึงจะรู้สึกมั่นใจในหน้าตาตัวเอง