แบบว่า หน้าเราก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น..มั้ง เอาจริงๆหน้าตรงของเราก็ดีในระดับพอดูได้ แต่หน้าหันข้างนี่แหละ.. ไม่สวยเลยTT
แบบว่า เราเป็นคนปากอูมอะค่ะ หรือเรียกว่าคางทูม.. อะไรสักอย่าง ดั้งไม่สวยด้วย แบบพอมองหันข้างแล้วมันไม่สวยเลยอ่า เราพยายามไม่สนใจหน้าตัวเองตอนหันข้าง แต่เวลาเพื่อนถ่ายรูปหลุดหรือเวลามหาลัยถ่ายรูปกิจกรรมแล้วมีหน้าเราหันข้าง มันแบบ ฮือ รู้สึกแย่อะ
จะจัดฟันแก้ปัญหาแต่ฟันเราก็ไม่ได้เบี้ยวอะ หรือศัยกรรม แต่มันใช้เงินเยอะเกินไปสำหรับเด็กอายุ18แบบเราอะค่ะTT
เรารู้สึกว่าตัวเองไม่สวยเลย จนหมดความมั่นใจมาหลายปีมาก ไอจีเราชอบลงรูปหน้าหันตรงค่ะ แล้วพอมีคนทักมาจีบ หรือคนในออนไลน์นัดเจอตัวจริง เราปฏิเสธตลอดเลย รู้สึกกลัวพวกเขาผิดหวังที่เห็นหน้าของเราเวลาหันข้างอะ จนตอนนี้ไม่ลงรูปตัวเองเลย ลบภาพหน้าไอจีด้วย จนแทบจะกลายเป็นแอคหลุมไว้สื่อสารอย่างเดียวแล้ว ช่วงหลังมารู้สึกแย่จนถึงขั้นบอกตัวเองว่าหน้าตาแบบเราไม่น่าได้มีความรักเลย
เราเคยเล่นแอพสื่อสารแอพนึง แล้วเขาเป็นรุ่นพี่มหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน ตอนแรกเราสนุกกับการคุยกับพี่เขามาก แต่พอพี่เขาขอเจอตัวจริง เราก็แบบไม่กล้าเจออะ เราไม่อยากเห็นหน้าเขาที่ผิดหวังถ้าเจอตัวจริงเรา จนเลิกคุยไปเลย ช่วงหลังมารู้สึกแย่มากๆ ทำยังไงก็ไม่หายสักที เริ่มด้อยค่าตัวเองว่าไม่ควรมีความรัก อย่ามั่นใจในตัวเองเพราะหน้าหันข้างเราไม่สวย มันมีแต่ความคิดลบๆที่เรากำจัดออกไปไม่ได้สักที
แล้วประเด็นคือนอกจากหน้าหันข้างแล้ว ผมเราก็บางด้วย ทุกครั้งที่กลับบ้านต่างจังหวัดก็จะมีแต่คนทักว่า ผมบางจัง ผมบางนะลองใช้อันนี่มั้ย อันนั้นมั้ย นี่หัวจะล้านแล้ว อย่าปล่อยไว้ ไปเอาอัญชันมาหมักผมเลย บลาๆๆ แล้วก็บอกให้ใช้นู่นใช้นี่อะค่ะ เด็กแถวบ้านก็ล้อด้วยTT (แต่คือเราผมบางมาตั้งแต่เด็กๆแล้วนะคะ) ยิ่งกลับบ้านยิ่งรู้สึกแย่แฮะ..
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ55 มันไม่อยากออกไปไหนแล้ว อยากอยู่แค่ในหอพัก อันที่จริงปัจจุบันก็ไม่ออกจากหอพักนอกจากออกไปเรียนแล้วซื้อของกินกลับมาทีเดียวหรือเอาขยะไปทิ้งทีเดียวตอนออกไปเรียน