ตามหัวข้อที่ตั้งเลยค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าวันนึงเรานอนดูทีวีกับพี่ชายแล้วเหมือนพี่มันหันมามองหน้าเราสักพักจู่ๆมันก็พูดขึ้นมาว่า หน้าตาสวยนะแต่ต้องมองนานๆถึงจะสวย ตอนนั้นเราก็งงว่าพูดเพื่ออะไรเหมือนกันเลยถามไปว่าคืออะไร พี่มันก็บอกว่าถ้ามองแบบผ่านๆหน้าตาเราไม่ได้ดูสวยเหมือนกับตอนมองให้ลึกๆอะค่ะ ไอ้เราก็งงเลยว่ามันมีแบบนี้ด้วยหรอคนที่ต้องมองนานๆถึงจะสวยอะ (คือต้องบอกก่อนว่าพี่ชายเรามันไม่เคยชมว่าเราสวยเลยนะคะ คือไม่ว่าจะดูหนังเรื่องอะไรกันมันไม่เคยให้เราจองตัวนางเอกเลย เพราะมันบอกว่าเราหน้าไม่เหมือนนางเอกค่ะTT เลยแอบแปลกใจมากว่าจู่ๆมันก็ชม..แต่ก็แอบฟังดูไม่ค่อยเหมือนคำชมสักเท่าไหร่นะ)

เคยเอาไปถามเพื่อนเพื่อนก็บอกว่าเราต้องแต่งตัวถึงจะดูสวย(เราไม่เคยแต่งหน้าและแต่ตัวดีๆเลยสักครั้งหน้าสดforeverสุดๆ เพราะเคยลองแต่งแล้วมันตลก+ไม่มั่นใจเลยล้มเลิกไปแล้ว) เพื่อนบอกหน้าเราไม่ได้แย่แต่ดูธรรมดา+จืดชืด เพราะคำว่าสวยในความหมายเพื่อนคือคนที่มองแล้วสวยจึ้งเลย มันไม่มีหรอกคนที่มองนานๆแล้วสวยอะ...

เราเลยอยากถามความเห็นของทุกคนค่ะ ว่าเคยมีประสบการณ์เจอคนที่รู้จักแรกๆไม่ได้มองว่าเขาสวยแล้วสักพักกลับมองว่าเขาดูสวยมั้ยคะ แล้วแบบนี้สรุปว่าคนนั้นเป็นคนสวยหรือสามารถแปลได้ว่าอะไรอีกบ้างหรอคะ

แต่เอาจริงในชีวิตนี้เราเคยโดนชมว่าหน้าตาสวยไม่กี่ครั้งเองอะเส้าาา แล้วแต่ละคนที่ชมก็คือ 1.คนเมา 2.แม่ 3.ผู้ใหญ่ที่เป็นคนรู้จัก 4.เพื่อนพี่ชายที่สนิท 5.เพื่อนร่วมชั้นที่ไม่สนิท(ปล.ถูกชมว่าหน้าสวยน่าจะแต่งหน้าขึ้น..จริงๆก็ไม่ใช่การชมว่าสวยจริงๆเพราะตอนนั้นต้องหาตัวแทนไปเป็นนางนพมาศแล้วคนที่เป็นตัวแทนตลอดติดไปแข่งอะไรสักอย่างนี่แหละ แล้วเพื่อนเห็นเราหุ่นดีเลยจะน่าจะพูดจาเกลี้ยกล่อมเรามากกว่า แต่เรานับหมดค่ะเพราะเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นน้อยมาก🥲) รวมๆแล้วไม่เกิน10คนค่ะ