เราเดินไปทำธุระเรื่องงานที่แผนกหนึ่ง ซึ่งเป็นคนละแผนกกับเรา
แล้วในแผนกที่ว่านั้น มีคนที่เราไม่ถูกชะตาอยู่ด้วย เป็นเหมือนหัวหน้าในแผนก แต่เขาชอบพูดจาไม่ดีกับเรา ชอบหาเรื่องแซวแบบจะเอาสนุก แต่ไม่คิดว่าเราจะรู้สึกยังไง ชอบเรียกเราว่า "ป้า/ยาย" ทั้งๆที่เราอายุยังไม่มาก และก็อายุน้อยกว่าเขาด้วย เวลาเราเจอเขา เราจะทำนิ่งเฉย ไม่พูดด้วย(ปกติเราเป็นคนนิ่งๆอยู่แล้ว แต่กับคนๆนี้ เรายิ่งนิ่งมากเป็นพิเศษ) ทีนี้เขาก็หาว่าเรานั้นเป็นคนไร้ความรู้สึก

ทีนี้ก็เข้าเรื่อง คือเราต้องไปทำธุระเรื่องงานที่แผนกนั้นพอดี พอเราไปถึง ซึ่งมีแต่พนักงานผู้ชาย รวมทั้งคนที่เราไม่ถูกชะตาอยู่ด้วย เราก็เข้าไปพูดกับพนักงานคนหนึ่งถึงเรื่องธุระของเรา แต่พนักงานคนที่เราพูดด้วยนั้นกลับใช้น้ำเสียงแบบอวดดี เหมือนเห็นเราเป็นเด็กน่าแกล้ง ทั้งๆที่เรากับเขาไม่รู้จักกันมาก่อน แล้วทีนี้คนที่เราไม่ถูกชะตาด้วย ก็ดันมาพูดจาแซวเราต่อหน้าพนักงานคนอื่นๆในแผนกอีก คำที่แซวก็ไม่พ้นคำว่า "ยาย", "คนไร้ความรู้สึก" พนักงานคนอื่นๆก็หัวเราะ เราก็ไม่พูดอะไรโต้ตอบ(เราเป็นคนค่อนข้างหยิ่งในศักดิ์ศรี พูดตรง ด่าแรง แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็จะไม่พูด) พอเสร็จธุระเราก็เดินออกไปจากแผนกนั้นเลย ท่ามกลางเสียงหัวเราะ ตอนเดินเราก็เดินแบบเฉยๆ เหมือนคนไร้ความรู้สึกจริงๆ(แต่ในใจโกรธสุดๆ)

พอเรากลับมาที่แผนกของเรา ก็เห็นเพื่อนร่วมงานกำลังหัวเราะกัน แล้วเพื่อนก็เล่าให้ฟังว่า มีพนักงานจากแผนกที่เราไปทำธุระเมื่อกี้ โทรมาถามว่า "พนักงานคนนั้น(หมายถึงเรา)ชื่ออะไร ทำไมทักแล้วไม่ยิ้ม ถามชื่อก็ไม่ตอบ ทำตัวเฉยมาก เหมือนไร้ความรู้สึก" เราก็แอบด่าในใจว่า 'มันทักฉันเมื่อไหร่ ถามชื่อฉันเมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่เห็นได้ยิน โกหกทั้งนั้น' แล้วเราก็บอกเพื่อนร่วมงานว่า "ก็ดูแต่ละคนพูดจาสิ ใครจะไปอยากคุยด้วย ใครจะอยากยิ้มให้ ไม่ด่ากลับไปก็ดีแล้ว ไม่ต้องไปบอกเขาหรอกว่าเราชื่ออะไร" เพื่อนฟังน้ำเสียงเราแล้วก็พอจะเข้าใจว่าเราไปเจออะไรมา แต่ก็ยังบอกให้เรายิ้มหรือพูดกับคนในแผนกนั้นอีก เราไม่อยากพูดเลย ไม่อยากเกี่ยวข้องด้วยเลยถ้าไม่จำเป็น ตอนนี้เราก็ใจเย็นลงแล้ว ถ้าทนได้ก็จะทน ทนไม่ได้ก็ค่อยว่ากัน มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนักหรอก แค่ไม่ชอบ เราผิดเหรอที่ไม่ชอบคนพูดจาอวดดี ไม่ชอบคนมาแซวแรงๆ ชอบคนพูดจาดีๆ ชอบคนที่ให้เกียรติ(ถ้าให้เราตอบเอง เราก็ว่าไม่ผิดนะ) โตๆกันแล้วก็น่าจะรู้ว่าอะไรควรพูดหรือไม่ควรพูดริงไหม