อยู่ดีๆก็เป็นมะเร็งเฉยเลย ep#2
https://ppantip.com/topic/39057563
วันผ่าตัด
ล้อมวงเข้ามาค่ะเดี๋ยวจะเล่าประสบการณ์ผ่าตัดมะเร็งเต้านมให้ฟัง เล่าในฐานะผู้ป่วยนะคะเพราะเจ้าของกระทู้ไม่ใช่บุคลากรทางการแพทย์และไม่มีความรู้ใดๆเกี่ยวกับการแพทย์ทั้งสิ้น
เจ้าของกระทู้ผ่าตัดแบบสงวนเต้าค่ะคือเลาะเฉพาะก้อนมะเร็งและต่อมน้ำเหลืองออก1ต่อม คุณหมอแจ้งมาแบบนี้ ณ ตอนนั้นซึ่งตอนหลังมีเซอร์ไพร้ส์ด้วยนะเออ แต่เซอร์ไพร้ส์อะไรนั้นขออุบไว้ก่อน มีอมพะนำด้วย5555
หลังจากที่เคยถูกเรียกไปตรวจครั้งสุดท้ายก่อนการผ่าตัดแต่กลายเป็นว่าตรวจเสร็จแต่วันผ่าตัดกลับถูกเลื่อนไปอีกหนึ่งอาทิตย์ก็ได้แต่รอต่อไปจนกระทั่งวันจันทร์ช่วงบ่ายทางโรงพยาบาลเรียกตัวไปเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์เพื่อกำหนดจุดต่อมน้ำเหลือง ขั้นตอนนี้มีการฉีดสารที่เต้านมข้างที่เป็นมะเร็ง 10นาทีก่อนที่จะเข้าเครื่องสแกนจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็จะมาร์คตำแหน่งไว้ซึ่งทางเจ้าหน้าทีจะย้ำเลยว่าห้ามลบเด็ดขาด(ก่อนการเอ็กซ์เรย์คอมพิวเตอร์เจ้าของกระทู้ถูกสั่งห้าม คาร์โบไฮเดรตและน้ำตาล24ชม.และงดอาหารทุกชนิด6ชม.ก่อนการเอ็กเรย์(หลังจากขั้นตอนนี้เจ้าของกระทู้จะถูกสั่งห้ามเข้าใกล้เด็กและคนท้องเป็นเวลา24ชม.)
พอหลังจากเอ็กซเรย์สร็จเจ้าของกระทู้ก็ดื่มอเมริกาโน่ร้อนไปหนึ่งถ้วยไม่ว่าจะด้วยเหนื่อยหรือเครียดก็ไม่อาจเดาได้พอกลับถึงบ้านก็เลยเผลอหลับโดยที่ไม่ได้ทานมื้อเย็นมารู้สึกตัวอีกทีตอนตีห้า อ้าวซวยเลย หมอนัดตอน7โมงเช้า เวรกรรม😭เพราะช่วง2ชม.ก่อนการผ่าตัดห้ามดื่มน้ำด้วย แงงงงงง😭😭😭😭
มหกรรมทรมานบันเทิงยังไม่จบแค่นั้นเมื่อเวลาผ่าตัดของเจ้าของกระทู้เลทจาก7โมงเช้าไปเป็น11โมง แต่ก็ไม่ได้แย่เกินไปนักเพราะเจ้าของกระทู้ฝึกทำ intermittent fasting การอดอาหารแค่ 10-20 ชม.เลยไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่เจ้าของกระทู้หิวน้ำอันนี้และที่เป็นปัญหาระดับชาติเลย😢😢😢😢😢
เจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงที่ติดทาลิปสติกมากซึ่งตามแผ่นพับระเบียบการที่ให้มาคือในวันผ่าตัดห้ามแต่งหน้าทาครีมซึ่งเจ้าของกระทู้ก็ทำตามอย่างเคร่งครัดคือในเช้าวันที่จะไปผ่าตัดก็อาบน้ำสระผม ตัดเล็บ ไม่ทาโลชั่น ไม่ทาครีม ไม่แต่งหน้าแต่แอบป้ายลิปสติกสีแดงเข้มไปจึ๋งนึง😅😅
ไปถึงโรงพยาบาลราว6.30 จากนั้นก็ทำเรื่องลงทะเบียนเป็นผู้ป่วยในแล้วขึ้นไปรอที่ห้องพักผู้ป่วยรอแล้วรอเล่าจนเวลาล่วงไปที่10.30 พยาบาลถึงได้มาตามให้ไปเตรียมตัวเปลี่ยนชุดเดินเข้าห้องเตรียมตัวผ่าตัดพยาบาลที่ช่วยเตรียมตัวแซวยิ้มๆว่าทาลิปสติกขึ้นเขียงไม่ได้นะคะ หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จเจ้าของกระทู้รีบหลบเข้าห้องน้ำอย่างรวดรวดเร็วเพื่อเช็ดลิปสติกออก😅😅 หลังจากนั้นพยาบาลให้นั่งรถเข็นมาส่งที่หน้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ในห้องผ่าตัดก็เอาเตียงมารับที่ขั้นตอนนี้(มีการขานชื่อนามสกลและวันเดือนปีเกิด)จากนั้นก็ถูกเจ้าหน้าที่เข็นเข้าไปด้านใน ระหว่างทางเจ้าของกระทู้สังเกตอยู่อย่างหนึ่งคือเจ้าหน้าจะพูดซ้ำๆอยู่ประโยคหนึ่งคือ " เข้า(ห้องผ่าตัด)ทางปลายและออก(จากห้องผ่า)ทางปลายเท้า ซึ่งก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมต้องพูดประโยคนี้ซ้ำๆ หลังจากที่มาถึงห้องโถงหน้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ที่เข็นเตียงมาส่งก็ตรวจสอบความเรียบร้อยและอวยพรก่อนจะจากไป สักพัก พยาบาลที่ช่วยแทงเข็มน้ำเกลือทักว่าทำไมแขนมันกิ่วขนาดนี้ล่ะเธอ😂😂 ระหว่างที่นอนรอก็มักจะมีพยาบาลเข้ามาอ่านชาร์ตแล้วก็ถามชื่อนามสกุลวันเดือนปีเกิดและถามว่าผ่าข้างไหน แพ้ยาอะไรบ้าง หนาวไหม? ซึ่งจริงๆแล้วคิดว่าพยาบาลทุกคนคงเห็นที่เขียนอยู่บนชาร์ตแล้วล่ะแต่ในเมื่อถามมาเจ้าของกระทู้ก็ตอบไปวนเวียนอยู่ราวๆ4-5รอบได้จนกระทั่งถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด วิสัญญีแพทย์สาวสวยเข้าเตรียมอะไรของเธอไปพร้อมกับบ่นไปว่าชื่อเรียกยากขอชื่อเรียกง่ายๆได้มั้ย ก็เลยบอกชื่อเล่นไป คุณหมอที่จะทำการผ่าตัดเข้าคุยด้วยบอกว่ารู้มั้ยคุณโชคดีมากที่ได้หมอดมยาที่เก่งที่สุดและสวยที่สุดของโรงพยาบาล😍😍 จากนั้นการพูดคุยเรื่องสัพเพเหระก็เริ่มขึ้นระหว่างคนไข้ พยาบาล หมอผ่าตัด หมอดมยา คุยตั้งแต่เรื่องการวิ่งมาราธอนยาวไปถึงเกาะภูเก็ตจากนั้น zzzzzzzzz...
Zzzzzมารู้สึกตัวอีกที่เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อเจ้าของกระทู้ขานรับแล้วหลับต่อเป็นแบบนี้อยู่2-3รอบจากนั้นมารู้สึกตัวอีกทีในห้องพัก ทันทีที่รู้สึกตัวความรู้สึกแรกคือหิวน้ำ กระหายน้ำแรงมากแต่พยาบาลไม่อนุญาตให้ดื่ม ถามว่าเจ็บแผลมั้ยความรู้สึกตอนนั้นคือไม่ มันยังชาๆมึนๆสมองยังงๆงวยๆซะมากกว่าจากนั้นอีกสองชั่วโมงถัดมาคุณหมอที่ผ่าตัดแวะเข้ามาคุยด้วยที่เตียง จำได้ดีเลยตอนนั้นคุณหมอมาในชุดเสื้อยืดคอโปโลไม่ได้ใส่เสื้อกาวน์ คุณหมอยิ้มๆเป็นทัพหน้าแล้วพูดว่า "เซอร์ไพร์ส์!! เนื่องจากพบว่าเชื้อมะเร็งได้ลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองแล้ว หมอเลยจำเป็นต้องเลาะออกทั้งหมด" ณ ตอนนั้นถ้าถามว่าตกใจมั้ย ก็ตอบได้ว่าเลยเฟลนิดๆแต่ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายอะไรเพราะทำใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่าอาจจะเกิดขึ้นได้ ผลการตรวจล่วงหน้าก่อนผ่า กับผลการตรวจในวันที่ผ่าอาจจะแตกต่างกันพอเจอแบบนี้เลยไม่ได้ตกใจอะไร นอกจากผิดหวังนิดๆ เพราะมันหมายถึงว่ากระบวนการรักษาจะต้องปรับเปลี่ยนไป ตามอาการของโรค
พาร์ทหน้าจะมาเล่าประสบการณ์ของการเป็นคนไข้วอร์ดศัลยกรรมให้ฟังค่ะ การเป็นผู้ป่วยวอร์ดศัลยกรรมไม่ได้แย่อย่างที่กลัวแถมอาหารโรงพยาบาลอร่อยมาก(เห็นแก่กินได้อีก)5555
อยู่ดีๆก็เป็นมะเร็งเฉยเลย ep#3
https://ppantip.com/topic/39057563
วันผ่าตัด
ล้อมวงเข้ามาค่ะเดี๋ยวจะเล่าประสบการณ์ผ่าตัดมะเร็งเต้านมให้ฟัง เล่าในฐานะผู้ป่วยนะคะเพราะเจ้าของกระทู้ไม่ใช่บุคลากรทางการแพทย์และไม่มีความรู้ใดๆเกี่ยวกับการแพทย์ทั้งสิ้น
เจ้าของกระทู้ผ่าตัดแบบสงวนเต้าค่ะคือเลาะเฉพาะก้อนมะเร็งและต่อมน้ำเหลืองออก1ต่อม คุณหมอแจ้งมาแบบนี้ ณ ตอนนั้นซึ่งตอนหลังมีเซอร์ไพร้ส์ด้วยนะเออ แต่เซอร์ไพร้ส์อะไรนั้นขออุบไว้ก่อน มีอมพะนำด้วย5555
หลังจากที่เคยถูกเรียกไปตรวจครั้งสุดท้ายก่อนการผ่าตัดแต่กลายเป็นว่าตรวจเสร็จแต่วันผ่าตัดกลับถูกเลื่อนไปอีกหนึ่งอาทิตย์ก็ได้แต่รอต่อไปจนกระทั่งวันจันทร์ช่วงบ่ายทางโรงพยาบาลเรียกตัวไปเอ็กซเรย์คอมพิวเตอร์เพื่อกำหนดจุดต่อมน้ำเหลือง ขั้นตอนนี้มีการฉีดสารที่เต้านมข้างที่เป็นมะเร็ง 10นาทีก่อนที่จะเข้าเครื่องสแกนจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็จะมาร์คตำแหน่งไว้ซึ่งทางเจ้าหน้าทีจะย้ำเลยว่าห้ามลบเด็ดขาด(ก่อนการเอ็กซ์เรย์คอมพิวเตอร์เจ้าของกระทู้ถูกสั่งห้าม คาร์โบไฮเดรตและน้ำตาล24ชม.และงดอาหารทุกชนิด6ชม.ก่อนการเอ็กเรย์(หลังจากขั้นตอนนี้เจ้าของกระทู้จะถูกสั่งห้ามเข้าใกล้เด็กและคนท้องเป็นเวลา24ชม.)
พอหลังจากเอ็กซเรย์สร็จเจ้าของกระทู้ก็ดื่มอเมริกาโน่ร้อนไปหนึ่งถ้วยไม่ว่าจะด้วยเหนื่อยหรือเครียดก็ไม่อาจเดาได้พอกลับถึงบ้านก็เลยเผลอหลับโดยที่ไม่ได้ทานมื้อเย็นมารู้สึกตัวอีกทีตอนตีห้า อ้าวซวยเลย หมอนัดตอน7โมงเช้า เวรกรรม😭เพราะช่วง2ชม.ก่อนการผ่าตัดห้ามดื่มน้ำด้วย แงงงงงง😭😭😭😭
มหกรรมทรมานบันเทิงยังไม่จบแค่นั้นเมื่อเวลาผ่าตัดของเจ้าของกระทู้เลทจาก7โมงเช้าไปเป็น11โมง แต่ก็ไม่ได้แย่เกินไปนักเพราะเจ้าของกระทู้ฝึกทำ intermittent fasting การอดอาหารแค่ 10-20 ชม.เลยไม่ใช่ปัญหาใหญ่แต่เจ้าของกระทู้หิวน้ำอันนี้และที่เป็นปัญหาระดับชาติเลย😢😢😢😢😢
เจ้าของกระทู้เป็นผู้หญิงที่ติดทาลิปสติกมากซึ่งตามแผ่นพับระเบียบการที่ให้มาคือในวันผ่าตัดห้ามแต่งหน้าทาครีมซึ่งเจ้าของกระทู้ก็ทำตามอย่างเคร่งครัดคือในเช้าวันที่จะไปผ่าตัดก็อาบน้ำสระผม ตัดเล็บ ไม่ทาโลชั่น ไม่ทาครีม ไม่แต่งหน้าแต่แอบป้ายลิปสติกสีแดงเข้มไปจึ๋งนึง😅😅
ไปถึงโรงพยาบาลราว6.30 จากนั้นก็ทำเรื่องลงทะเบียนเป็นผู้ป่วยในแล้วขึ้นไปรอที่ห้องพักผู้ป่วยรอแล้วรอเล่าจนเวลาล่วงไปที่10.30 พยาบาลถึงได้มาตามให้ไปเตรียมตัวเปลี่ยนชุดเดินเข้าห้องเตรียมตัวผ่าตัดพยาบาลที่ช่วยเตรียมตัวแซวยิ้มๆว่าทาลิปสติกขึ้นเขียงไม่ได้นะคะ หลังจากที่เปลี่ยนชุดเสร็จเจ้าของกระทู้รีบหลบเข้าห้องน้ำอย่างรวดรวดเร็วเพื่อเช็ดลิปสติกออก😅😅 หลังจากนั้นพยาบาลให้นั่งรถเข็นมาส่งที่หน้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ในห้องผ่าตัดก็เอาเตียงมารับที่ขั้นตอนนี้(มีการขานชื่อนามสกลและวันเดือนปีเกิด)จากนั้นก็ถูกเจ้าหน้าที่เข็นเข้าไปด้านใน ระหว่างทางเจ้าของกระทู้สังเกตอยู่อย่างหนึ่งคือเจ้าหน้าจะพูดซ้ำๆอยู่ประโยคหนึ่งคือ " เข้า(ห้องผ่าตัด)ทางปลายและออก(จากห้องผ่า)ทางปลายเท้า ซึ่งก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมต้องพูดประโยคนี้ซ้ำๆ หลังจากที่มาถึงห้องโถงหน้าห้องผ่าตัดเจ้าหน้าที่ที่เข็นเตียงมาส่งก็ตรวจสอบความเรียบร้อยและอวยพรก่อนจะจากไป สักพัก พยาบาลที่ช่วยแทงเข็มน้ำเกลือทักว่าทำไมแขนมันกิ่วขนาดนี้ล่ะเธอ😂😂 ระหว่างที่นอนรอก็มักจะมีพยาบาลเข้ามาอ่านชาร์ตแล้วก็ถามชื่อนามสกุลวันเดือนปีเกิดและถามว่าผ่าข้างไหน แพ้ยาอะไรบ้าง หนาวไหม? ซึ่งจริงๆแล้วคิดว่าพยาบาลทุกคนคงเห็นที่เขียนอยู่บนชาร์ตแล้วล่ะแต่ในเมื่อถามมาเจ้าของกระทู้ก็ตอบไปวนเวียนอยู่ราวๆ4-5รอบได้จนกระทั่งถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด วิสัญญีแพทย์สาวสวยเข้าเตรียมอะไรของเธอไปพร้อมกับบ่นไปว่าชื่อเรียกยากขอชื่อเรียกง่ายๆได้มั้ย ก็เลยบอกชื่อเล่นไป คุณหมอที่จะทำการผ่าตัดเข้าคุยด้วยบอกว่ารู้มั้ยคุณโชคดีมากที่ได้หมอดมยาที่เก่งที่สุดและสวยที่สุดของโรงพยาบาล😍😍 จากนั้นการพูดคุยเรื่องสัพเพเหระก็เริ่มขึ้นระหว่างคนไข้ พยาบาล หมอผ่าตัด หมอดมยา คุยตั้งแต่เรื่องการวิ่งมาราธอนยาวไปถึงเกาะภูเก็ตจากนั้น zzzzzzzzz...
Zzzzzมารู้สึกตัวอีกที่เมื่อได้ยินเสียงเรียกชื่อเจ้าของกระทู้ขานรับแล้วหลับต่อเป็นแบบนี้อยู่2-3รอบจากนั้นมารู้สึกตัวอีกทีในห้องพัก ทันทีที่รู้สึกตัวความรู้สึกแรกคือหิวน้ำ กระหายน้ำแรงมากแต่พยาบาลไม่อนุญาตให้ดื่ม ถามว่าเจ็บแผลมั้ยความรู้สึกตอนนั้นคือไม่ มันยังชาๆมึนๆสมองยังงๆงวยๆซะมากกว่าจากนั้นอีกสองชั่วโมงถัดมาคุณหมอที่ผ่าตัดแวะเข้ามาคุยด้วยที่เตียง จำได้ดีเลยตอนนั้นคุณหมอมาในชุดเสื้อยืดคอโปโลไม่ได้ใส่เสื้อกาวน์ คุณหมอยิ้มๆเป็นทัพหน้าแล้วพูดว่า "เซอร์ไพร์ส์!! เนื่องจากพบว่าเชื้อมะเร็งได้ลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองแล้ว หมอเลยจำเป็นต้องเลาะออกทั้งหมด" ณ ตอนนั้นถ้าถามว่าตกใจมั้ย ก็ตอบได้ว่าเลยเฟลนิดๆแต่ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายอะไรเพราะทำใจไว้ล่วงหน้าแล้วว่าอาจจะเกิดขึ้นได้ ผลการตรวจล่วงหน้าก่อนผ่า กับผลการตรวจในวันที่ผ่าอาจจะแตกต่างกันพอเจอแบบนี้เลยไม่ได้ตกใจอะไร นอกจากผิดหวังนิดๆ เพราะมันหมายถึงว่ากระบวนการรักษาจะต้องปรับเปลี่ยนไป ตามอาการของโรค
พาร์ทหน้าจะมาเล่าประสบการณ์ของการเป็นคนไข้วอร์ดศัลยกรรมให้ฟังค่ะ การเป็นผู้ป่วยวอร์ดศัลยกรรมไม่ได้แย่อย่างที่กลัวแถมอาหารโรงพยาบาลอร่อยมาก(เห็นแก่กินได้อีก)5555