คือเราโดนแยกจากพ่อแม่ ซึ่งเป็นคนที่เรารักมาก เราถูกบังคับให้มาอยู่กับปู่-ย่า ซึ่งย่าก็เหมือนไม่ได้รักเรา ชอบด่ากูใส่เรา เรามีน้อง2คน ปู่-ย่า รักน้องมากกว่าเรา จริงๆไม่ควรน้อยใจหรอก เพราะเราเป็นลูกคนโต น้องก็ยังเด็ก ทุกๆวัน เราโกรธแค้นย่ามาก อยากฆ่าเลยอะ แต่ในสมองก็ยังคงบอกว่า"อดทนไว้นะ เดี๋ยวมันคงดีขึ้น" เป็นแบบนี้วนหลูบมาเรื่อยๆ เห้อ..