ปชป.เป็นพรรคเก่าแก่ที่สุด มีศักดิ์ศรี มีอุดมการณ์
นายอภิสิทธิ์ในฐานะหัวหน้าพรรคตอนนั้น ออกสื่อหาเสียงไว้ชัดเจน แม้ว่า ปชป. จะแพ้เลือกตั้งยับเยิน การจะอ้าง มติพรรคภายหลังที่สัญญาในภายหลัง  ไปร่วมรัฐบาล มันฟังไม่ขึ้น เพราะ ปชป. จะไม่เหลือจุดยืนใดๆ ที่ใช้หาเสียงอีกต่อไป ไม่เหลือหลักการใดๆ ให้ปชช. จดจำ ไม่ต่างจากที่นาย สุเทพ ประกาศยอมตระบัดสัตย์ ซึ่งเป็นการตระบัดสัตย์เฉพาะตัว และนายสุเทพก็ลาออกจาก ปชป.

แต่การตัดสินใจของ ปชป. จะอ้างมติพรรค หมายถึงใช้คนส่วนใหญ่พรรคเป็นเหตุผล ถ้าไม่ทำตามสัญญาที่หาเสียง ต่อไปคำพูดใดๆของ หัวหน้าพรรค(อดีต)ก็ไม่มีความหมาย สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้เรื่อยๆ ยิ่งกว่าคำพูดนาย สุเทพ 

ที่สำคัญคือ ต่อไปถ้ามีการเลือกตั้ง ปชป. หาเสียงอย่างไรก็คงไม่มีใครเชื่อ เพราะไม่รักษาสัญญา หวังแค่ผลประโยชน์ของพรรคเฉพาะหน้าเป็น

เสียชีพอย่าเสียสัตย์ เสียเข็มขัดอย่าเสียกางเกง การจะเป็นพรรคการเมืองที่ยั่งยืน ต้องมีอุดมการณ์ หรืออย่างต่ำที่สุดคือ รักษาสัญญาที่บอกปชช.ไว้