อาจจะยาวหน่อยนะคะ

ช่วง6ปีที่แล้ว ฉันรู้จักผู้ชายคนหนึ่ง(เป็นคนต่างชาติ) ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ เรารู้จักกันพอสมควรเลยลองตกลงเป็นแฟนกัน(อายุเราห่างกัน1ปีค่ะ) เราอยู่ด้วยกันทั้งหมด4ปี ทำกิจกรรมร่วมกันทุกอย่าง ความน่ารักของเขา ทุกวันช่วงเช้าจะมีอาหารเช้าวางอยู่บนโต๊ะทุกครั้ง ทะเลาะกัน เบาหรือหนักแค่ไหนเขาไม่เคยที่จะเดินหนีหรือหายไปไหนสักครั้ง ฉันและเขาไม่เคยลืมวันสำคัญของกันและกัน มีเซอร์ไพร์ในคืนพิเศษเสมอ ทุกครั้งที่ท้อแท้เขาจะดึงฉันเข้าไปกอด  จัดแจงยาที่จะต้องกินทุกวันให้(ฉันเป็นโรคซึมเศร้า) ช่วงระยะเวลาเกือบ3ปี 8เดือน ฉันมีความสุขมากๆ ฉันรู้สึกโชคดีที่มีเขาอยู่ข้างๆ 

เพื่อนใหม่

หลังจาก3ปี8เดือนฉันเหมือนเริ่มจะตกนรกทั้งเป็น ในความรู้สึกผู้หญิงคนหนึ่ง ฉันคาดไม่ถึงว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้น ฉันได้ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่คนหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงห้าวคล้ายทอม เธอเป็นครูสอนภาษาที่แฟนฉันกำลังเรียนอยู่ เขาสนิทกันมาก ฉันไว้ใจเขาทั้งสองคนเพราะเขาชอบมาทำอาหารทานและค้างที่คอนโดฉัน(ฉันเช่าคอนโดอยู่กับแฟนแต่มี2ห้องนอนค่ะ)อยู่บ่อยๆฉันก็สนิทกับเขาพอสมควร

เขาเริ่มเปลี่ยนไป

เขาได้ทำการปรึกษาเรื่องการฝากเสปิร์มเพราะเผื่ออนาคตข้างหน้าเขาให้เหตุผลว่าร่างกายอาจจะไม่แข็งแรง เขาเริ่มซื้อยาจากในเน็ตที่พอจะเชื่อถือได้ ซึ่งยาที่เขาซื้อมาก็คือยาฮอร์โมนเพศหญิง เขาแอบฉันฉีดมันที่ผ่านมาฉันรู้แต่เงียบตลอด จนทำให้ฉันกดดัน โกรธ โมโห ว่าเขาคือเพศอะไร ทำไมต้องทำแบบนี้ เขาให้คำตอบว่า เขาอยากเป็นผู้หญิง อยากเป็นมาตั้งนานแล้ว อยากเป็นตั้งแต่เด็กๆ อยากมีเหมือนผู้หญิงทุกอย่างแต่ความรู้สึกเขาบอกว่ายังรักฉันเหมือนเดิม ความรู้สึกตอนนั้น ฉันทรุด มันจุกไปหมด เราสองคนแยกห้องกันนอน ระยะเวลาเกือบ6เดือนฉันกับเขาไม่เคยมีอะไรกันอีกเลย เขาเริ่มแต่งตัวเป็นผู้หญิง ใส่กระโปรง แต่งหน้า ทาปาก ออกไปข้างนอก ไปเรียน ไปซื้อของ ไปทุกที ที่เขาอยากไป เขาเริ่มโพสรูปลงในเฟสบุ๊คในแบบลุคผู้หญิง ทุกคนที่ไม่ใช่พ่อแม่ฉันเริ่มตั้งคำถามกับฉันว่า แฟนเป็นกระเทยหรอแล้วเป็นได้ยังไง? ฉันตอบไม่ถูกจริงๆ ฉันจุกหมดทุกอย่าง เงียบอย่างเดียวจริงๆ

อาย

ทุกคนเริ่มตั้งคำถามเรื่องแฟนกับฉัน(ทุกวัน) คำถามนั้นตอกย้ำฉันเสมอ 

แม้แต่เพื่อนฉันก็ไม่อยากเจอ ฉันต้องเป็นตัวตลกในกลุ่มเพื่อนเพราะทุกครั้งที่เจอหน้า อี(ชื่อฉัน)มีแฟนเป็นกระเทย(หัวเราะขบขันสนุกสนาน)

คิดว่ากลับบ้านจะดีขึ้น ฉันต้องเป็นตัวตลกในครอบครัวพี่สาวยาย ป้า น้า อา ลุง ทุกครั้งที่เจอหน้าฉัน จะชอบพูดว่า ฉันมีแฟนก็ไม่เลือกเลยได้กระเทยมาเป็นแฟนแทน(พร้อมกับหัวเราะชอบใจ) ทุกคนตลกมีความสุขแต่สภาพจิตใจฉันมันพังแทบจะไม่เหลือแล้ว 

กลับมาที่คอนโด

ใช่ค่ะ ฉันซมซานกลับมาที่คอนโดเหมือนเดิม แต่มันไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ฉันเปิดประตูเข้าไปในห้องพบแต่ความว่างเปล่าแต่อีกห้องนอนหนึ่งละ! เขาไม่ได้ล็อคห้อง ฉันเปิดเข้าโดยใช้เสียงเงียบที่สุดเพราะรู้ว่าเขาอยู่ในนั้นและรู้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ภาพที่ฉันเห็นคือ แฟนฉันอยู่กับเพื่อนสนิทของเขาหรือคนที่สนิทที่ฉันรู้จัก เขากำลังมีอะไรกัน ฉันไม่ได้ไปขัดจังหวะเขาหรอกค่ะเพราะสภาพจิตใจตอนนั้นแทบจะไม่เหลือแล้ว วันถัดมาเขาไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เขาโทรศัพท์มาบอกฉันว่า เขามีแฟนใหม่แล้วนะ(เพื่อนสนิทเขาคนที่เรารู้จักค่ะ) ฉันถามเขาว่าทำไรถึงรักคนนั้น คำตอบคือ คนนั้นรับเขาได้ที่เขาเป็นแบบนี้ เราจะเป็นเลสเบี้ยนกัน และวางแผนจะมีลูกด้วยกัน ในเวลานั้นเราทั้งร้องไห้ ทั้งช็อค ในหัวคิดอย่างเดียวว่าฉันกำลังจะเสียของรักไปแล้วหรอ TT

ฝืน

พอเขากลับมา เขาพาคนนั้นเข้ามาอยู่ด้วยเลย โดยทิ้งห้องนอนใหญ่ให้ฉัน ทุกวันฉันต้องร้องไห้คนเดียวนอนคนเดียว ฉันพยายามอ้อนวอนขอให้เขากลับมา กลับมารักฉันเหมือนเดิม กราบเท้า เกาะขา ยอมทุกอย่างจริงๆ จะมีกัน3คนก็ได้ แต่คนนั้นเขาไม่ยอม ระยะเวลา1เดือนก่อนที่จะคิดสั้น ฉันทำแบบนี้ทุกวัน ผลสุดท้ายฉันต้องมานั่งสมเพชตัวเอง เกลียดตัวเอง

คิดสั้น

สภาพจิตใจไม่ไหวแล้ว ฉันเดินเข้าร้านขายยาซื้อยาพารา10กระปุกเล็ก ยาแก้แพ้เม็ดสีเหลือง10กระปุก โดมิคุม 2แผง เหล้า1กลม ฉันเดินทางกลับบ้านด้วยรถยนต์ กินไปเรื่อยๆ จนหมดกระปุก พยายามขับรถกลับบ้านให้ระยะทางใกล้ที่สุดเพื่อให้พ่อแม่มารับศพใกล้ๆ ฉันคิดได้เท่านี้จริงๆ ฉันเกิดอุบัติเหตุเสียหลัก ความรู้สึกเหมือนฝันไปเมื่อตอนที่อยู่ห้อง ICU ที่โรงพยาบาล ยาที่กินเริ่มทำงานตัวฉันเริ่มร้อนวูบวาบข้างใน หัวใจเต้นเร็วมากๆ เจ็บ ปวด ร้อน เหมือนจะชัก ดิ้นเพราะฤทธิ์ยาที่กิน หมดสติ เท่าที่แม่เล่าหมอได้ทำการล้างท้อง ช่วยเหลือ ปั๊มหัวใจให้กลับคืนมา ระยะเวลาเกือบ1เดือน ฉันฟื้นขึ้นมาพร้อมกับสายระโยงระยางบนตัวมากมาก สื่อสารกับพ่อแม่แค่เขียนตัวอักษรเท่านั้นเพราะมีเครื่องช่วยหายใจอยู่ในปาก 

บำบัดอีกครั้ง

ฉันฟื้นขึ้นมาพร้อมกับเห็นภาพหลอนที่คนอื่นเรียกว่าผี ฉันมีโรคใหม่เพิ่มขึ้นมา2โรคคือ PTSD และโรคประสาทหลอน ฉันไม่สามารถขับรถได้ในช่วงเวลานั้น ฉันเข้าบำบัดที่โรงพยาบาลจิตเวชแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่11เดือนและรับยาจิตเวชไปเรื่อยๆแบบไม่มีกำหนด หลังจากออกโรงพยาบาลพ่อแม่ขอให้ฉันเริ่มต้นใหม่ มีชีวิตให้พ่อกับแม่ แม่ร้องไห้ขอร้องในฐานะที่เป็นคนอุ้มท้องดูแลฉันมา ระยะเวลาจนถึงปัจจุบันฉันไม่เคยเริ่มต้นใหม่ได้สักครั้ง มีผู้ชายเข้ามาในชีวิต ฉันจะเอาเขามาเป็นตัวแทนของคนเก่าเสมอ  ถ้าฉันต้องรักแล้วเราต้องเลิกกัน ฉันกลัวแล้วจริงๆ   ฉันจะทิ้งอดีตนี้ยังไงดีTT