คือ......เราเป็นคนที่เก็บกดความรู้สึกมาตั้งแต่เด็กจนไม่สามารถระบายเป็นคำพูดหรือบางทีก็ระบายมันออกมาจากกระทำจนบางที
คนรอบจะเจ็บตัวไปด้วยบางครั้ง และเราเคยคิดสั้นใช้กรรไกรกรีดข้อมือแต่โดนเส้นเลือดฝอย บางทีอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ได้
บางครั้งเวลาใครว่าร้ายอะไร ก็จะเผลอลงมือทำร้ายโดยไม่รู้ตัว จนตอนนี้เราเห็นการคิดสั้นหรือการฆ่าคนเป็นเรื่องตลก บางทีก็เรียกมันว่า"การบำบัดทางจิต"เอง เห็นความตาย ความเจ็บปวดเป็นเรื่องปกติ ชอบทรมาณตัวเองแล้วคิดว่าสนุกดีอะไรประมาณนั้น
ใครเคยเป็นบ้างค่ะ มีทางแก้ไหมค่ะหรือระบายในทางไหนค่ะ
เคยเก็บกดอารมณ์ ความรู้สึกจนเฉยชาหรือเปล่าค่ะ
คนรอบจะเจ็บตัวไปด้วยบางครั้ง และเราเคยคิดสั้นใช้กรรไกรกรีดข้อมือแต่โดนเส้นเลือดฝอย บางทีอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ได้
บางครั้งเวลาใครว่าร้ายอะไร ก็จะเผลอลงมือทำร้ายโดยไม่รู้ตัว จนตอนนี้เราเห็นการคิดสั้นหรือการฆ่าคนเป็นเรื่องตลก บางทีก็เรียกมันว่า"การบำบัดทางจิต"เอง เห็นความตาย ความเจ็บปวดเป็นเรื่องปกติ ชอบทรมาณตัวเองแล้วคิดว่าสนุกดีอะไรประมาณนั้น
ใครเคยเป็นบ้างค่ะ มีทางแก้ไหมค่ะหรือระบายในทางไหนค่ะ