เป็นนศ.มหาลัยค่ะ ปกติเป็นคนผอมอยู่แล้ว ทั้งครอบครัวก็ผอมตัวเองเลยผอมด้วย สูง160ซม. ส่วนนํ้าหนักไม่อยากจะพูดถึง5555 underweight มาหลายปีล่ะ ยอมรับว่าอายจะที่พูดถึงเรื่องนน. เพราะมันน้อยจริง ๆ

ที่จริงเรื่องที่กินน้อยนี้เป็นมาตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบเพราะไม่เคยสังเกตุ แต่คิดว่าเป็นมาหลายปีแล้ว ที่คิดว่ากินน้อยเพราะสังเกตุจากคนอื่น ๆ ที่นํ้าหนักใกล้เคียงกับเราเค้ากินเยอะกว่าเราอีกแหะ เหมือนคนทั่วไปกินจานนึงเรากินครึ่งจาน หรือถ้าไม่ค่อยหิวก็แค่2/5จาน แล้วก็เป็นคนที่ทานอาหารช้ามาก ส่วนนึงก็เพราะอิ่มง่ายนี่แหละ ค่อย ๆ เคี้ยวค่อย ๆ กิน เพราะงั้นเลยไม่ชอบทานอาหารข้างนอก คนอื่นกินหลังเราแต่กินหมดก่อนเราอีก เรากินมาตั้งนานแล้วเมื่อไหร่จะหมด เห้อ เลยชอบซื้ออาหารมากินที่บ้านมากกว่า พอไปกินข้างนอกแล้วรู้สึกว่าความอยากอาหารมันลดลง ส่วนนึงเป็นเพราะเราเป็น anxiety ด้วย กินข้าวนอกบ้านแล้วไม่สบายใจเบย

ส่วนโรคซึมเศร้าเคยเป็นเมื่อนานมาแล้ว เลยคิดว่าไม่น่าเกี่ยว เรื่องเครียดไม่ค่อยมีนะช่วงนี้ ถ้าเครียดจริง ๆ มีอยู่สองอย่าง กินมากกว่าเดิมหรือไม่กินเลย5555555 เคยเสิร์ชหาแล้วว่าเป็นอาการอะไร ส่วนตัวคิดว่าเป็น Early Satiety แต่ก็ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริง และวิธีการแก้ กลัวเป็นโรคอย่างอื่นด้วย

อยากกินเยอะ ๆ เหมือนคนอื่นบ้าง ไปกินบุฟเฟ่ต์แล้วไม่คุ้มเลย ฮืออออออ อยากมีนน.ถึงเกณท์ด้วยอยากลองบริจากเลือดสักครั้งในชีวิต แต่มีความรู้สึกว่าการเพิ่มนํ้าหนักนี่โคตรยากเลยอ่ะ

ใครที่เข้ามาตอบก็ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

ขอแท็กสุขภาพจิตนะคะ อาจจะเกี่ยวกับค.เครียด