"หนทางของเธอ"
น้ำตา ใช่สะท้อนความอ่อนแอ
บาดแผล เพียงหลักฐานการต่อสู้
พลาดผิด เพื่อจิตใจได้เรียนรู้
ยืนอยู่ ด้วยสองเท้าทระนง

หนทางข้างหน้าคือผาชัน
กลับหลังหันก็ไกลเกินเดินพลัดหลง
รอบกาย ซ้ายขวาคือป่าดง
เดินตรง ตามคบไฟ "ใจนำทาง"

ค่ำคืนแค้นคับคล้ายสับสน
เบื้องบน แสงดาวยังพราวพร่าง
ด้วยมือธรรมชาติที่จัดวาง
ทอแสงลงแต่งสร้าง ข้างข้างเธอ

เลือกเดินบนถนนของคนสู้
ย่อมมีผู้เสียสละอยู่เสมอ
ความทุกข์ทนหม่นหมองที่ต้องเจอ
ราวเสนอเงื่อนไขให้ละทิ้ง

เครื่องพิสูจน์ชี้วัดความศรัทธา
สิ่งนี้มีค่ากว่าทุกสิ่ง
ผู้ผ่านมารผจญคือคนจริง
มั่นคงยิ่งในทุกเท้า..ที่ก้าวเดิน
รินศรัทธา กาญจนวตี ลูกหมู