“บนเส้นทางบาดแผล”
ทางชีวิตผิดพลาดล้วนบาดแผล
ก็เพียงแค่เจ็บหนักอีกสักหน
ลิ้มรสน้ำตาเค็ม คนเต็มคน
เลือดยังข้นเข้มพอได้หล่อเลี้ยง

มือยังคงกำหมัดยืนหยัดชู
ปากยังกู่ตะโกนก้องร้องส่งเสียง
หันซ้ายขวาเพื่อนร่วมทางอยู่ข้างเคียง
แม้ต้องเสี่ยงพร้อมฝ่าฟันอันตราย

ใครจะรู้ข้างหน้าอนาคต
บทเรียนแต่ละบทบอกความหมาย
เมื่อไม่กลัวเกรงขามแม้ความตาย
ผลสุดท้ายพร้อมรับกับความจริง

เท้าย่ำผ่านลานดินหรือหินผา
ยังดุ่มเดินเผชิญหน้าท้าทุกสิ่ง
ผู้ประชันขันแข่งเพื่อแย่งชิง
เท้าเหล่านั้นกลับยิ่งย่ำทิ้งรอย

ทางชีวิตผิดพลาดล้วนบาดแผล
ก็เพียงแค่เจ็บหนักอีกสักหน่อย
ไม่ร่ำไห้ ไม่ร้องขอ ไม่รอคอย
เพราะอย่างน้อย ก็ได้รู้ว่าสู้แล้ว
......

เขียน: รินศรัทธา กาญจนวตี
กวีตาบอดผู้ถือคบเพลิง