“หัวใจกวีอยู่ที่ไหน”
“หากแม้ใครรู้ตอบหนูที
ว่าหัวใจกวีอยู่ที่ไหน”
คำถามของเจ้าใช่เยาว์วัย
หากความคิดจิตใจเจ้าล้ำลึก

ขอตอบคำถามนี้เท่าที่รู้
จงตรองดูกลอนทุกบทจากหยดหมึก
กระบวนการของจิตที่คิดนึก
ส่งผ่านความรู้สึกที่ลึกซึ้ง

กวีพบอะไร
เพียงแค่ในส่วนเสี้ยวขณะหนึ่ง
เพียงพินิจเนิ่นนานอ่านคำนึง
เพียงผู้ซึ่งเสาะค้นหาตนเอง

หัวใจกวีอยู่ที่ไหน
พบอยู่ในดาวฉายประกายเปล่ง
ซ่อนอยู่ในท่วงทำนองของบทเพลง
ขณะขลุ่ยบรรเลงร่ำเพลงลา

อาจอยู่ในนาทีการคลี่แย้ม
จากกลีบแก้มบานออกเป็นดอกหญ้า
อาจอยู่ในฟ้าที่เป็นสีฟ้า
ขณะปีกนกกาโบกโบยบิน

อาจอยู่ในหยดชื้นเย็นชื่นฉ่ำ
ขณะน้ำไหลผ่านลานผาหิน
อาจอยู่ในหยาดรุ้งหลังฝนริน
อาจพบได้ในดินถิ่นกันดาร

หัวใจกวีอยู่ที่ไหน
อาจพบในเมล็ดพันธุ์ที่เพาะหว่าน
อาจอยู่ในมือดำดำที่กรำงาน
อยู่ในลานนวดข้าวของชาวนา

อยู่ในแรงหายใจที่เหนื่อยหอบ
ขณะแบกกระสอบไว้บนบ่า
อยู่ในความเจ็บช้ำ ในน้ำตา
ขณะค่าของคนเราไม่เท่ากัน

เจ้าจะพบหัวใจในทุกสิ่ง
ในความทุกข์ ในความจริง ในความฝัน
เจ้าต้องอ่านใจเจ้าจนเท่าทัน
แล้วสักวันหัวใจเจ้า..จะเข้าใจ
........

เขียน: รินศรัทธา กาญจนวตี