เราชอบคนๆ1เนื่องจากเราไปเตะบอลโดนหลังน้องเขาอย่างเเรงเเต่ไม่ได้ขอโทษจากเหดการครั้งนั้นก็ทำให้เราเฝ้าติดตามเขาเพราะอยากจะขอโทษเราจื่งตัดสินใจไปเรียนพิเศษในที่เดียวกันกับน้องเเละเป็นห้องเดียวกันตอนที่เรียนนี้คือยังไม่ได้เเชทกันเลยนะเเล้วเรียนไปเรียนมาในวัน1น้องเขาก็มองมาสายตาที่เขามองมามันโครตมีความอ่อนโยนอยู่ในนั้นเวลาที่สบตากันก็ทำให้ใจละลายจากนั้นเราก็ได้เเลกเฟสเเลกช่องทางติดต่อกันมาเนื่องจากอาจารสอนนั้นเขาให้ทำความสนิทกันไว้เราก็เรี่มเเชทไปหาน้องเขาเลยว่าใช่น้องไมเขาก็ตอบมาว่าใช่เเล้วก็คุยกันมาสักพักจนถืงขั้นเเบบว่าบอกฝันดีอ่ะ.มาวัน1เราก็คิดว่าทุกอย่างจะพร้อมละเราก็เลยสาระภาพรักไปเพาะคิดว่าเขาก็คงจะมีใจด้วยเเต่พอเราส่งข้อความไปว่ากูรักมืงว่ะ(ตะหลอดเวลาที่ได้เเชทกันมาไม่เคียพูดคำอยาบเเต่เขาถามจี้ปมเเฟนเก่าก็เลยทนไม่ได้ก็ได้พูดไปเเบบนั้น)จากนั้นเขาตอบว่า บ้าไปเเล้ว เราก็ถามกลับไปว่าเธอคิดยังไงล่ะ เเล้วเขาก็ไม่ตอบประมาน2ชั่วโมงต่อมาก็ได้ถามไปอีกว่าเเล้วเธอคิดไงล่ะขอโทษที่พูดไม่เพราะเขาก็ตอบว่าไม่ๆ:เเล้วไอ้คำนี้หมายความว่าอ่ะไรตัวเราเองเข้าใจว่าเขาคงไม่ได้คิดอะไรนั้นเเละก็เลยไม่เเชทกันอีกเลยเเต่พอเราบอกไปเเล้ววันต่อมาเจอกันที่โรงเรียนเราก็ได้สบตากันเเต่เขาไม่พูดอะไรเเต่พอกลับจากโรงเรียนเขาก็กดโบกมือมาเเล้วเราก็โบกกลับเเล้วก็ไม่มีอะไรอีกเลย.  คือที่บัลยายมาทังหมดนี้คือตัวเราไม่เข้าใจกับคำว่า”ไม่ๆ”ของเขาเเล้วมันหมายความว่ายังไงช่วยเม้นเพื่อเป็นเหดผลของคำว่าไม่ๆหน่อยนะ จนถืงทุกวันนี้เรากับเขาก็ทำได้เเค่เพียงสบตาเท่านั้น...       ป.ล.เราไม่เคยคุยกันสักครั้งเลยในชิวิตจริงเพราะเราเรียนคนล่ะชั้นกันเเม้เเต่ตอนเรียนพิเศษนั้นก็ไม่เคยเลีย.