ตอนเรียนเราโคตรเเย่เลย เอาค่าเทอมไปเที่ยวผับหมดเลย เลี้ยงเพื่อนเลี้ยงรุ่นน้อง สปรอตมาก เเต่พอประสบปัญหาเรื่องเงิน ไม่กล้าพูดกับใคร รอเดือนใหม่ให้ พ่อแม่ โอนตังมาให้ ทำอย่างนี้ จนรู้สึกว่า ทำไมใช้เงินเปลือง เริ่มสงสารพ่อเเม่ เลย ไปหางานทำ เริ่มเเรกเลยจ้า ไปสอนพิเศษ ที่คุมอง ตรวจการบ้านเด็กจ้าาาา เรียนเสร็จก็ไปสอน วันเเรก ตาลายเลยจ้าาา ทำได้ สองวัน ก็ออก เสียค่ารถ เปล่า ตอนนั้น ท้อละ ทำอะไรดี มีคุมองที่นึง ใกล้หอ เลยไปสมัครดู โหวกว่าจะเรียก ผ่านเทอมใหญ่ไปเทอมนึง เเต่ตอนช่วงปิดเทอม ไปทำโรงงานมา ได้มาหลายหมื่นอยู่ สามารถจ่ายค่าเทอม ไปได้ สามเทอม ค่อยยังชั่ว ทีนี้ก็ไม่มีใครสงสัยล้ะว่า ค่าเทอมไม่จ่าย  พอชำระหมด ก็ตั้งเป้าใหม่ เรียนด้วยทำงานด้วย จะได้เเบ่งเบาภาระของครอบครัว ทำคุมอง ไปได้ สักพักเงินเดือนที่ได้ สองพันกว่า ต่อเดือน จ่ายค่าหอก็เกือบหมดละ ที่ครอบครัวให้มา จ่ายค่าชีท ค่ากิน ของใช้ ก็หมด ไม่มีเก็บ อีก เปลี่ยนๆๆ ต้องหางานที่ได้ตังมากกว่านี้ ทีนี้เข้าไปทำร้านเหล้าเลยจ้า ทริคพิเศษทำร้านเหล้า ใจเย็น พูดเพราะๆ อดทนให้มากๆๆ เจอลูกค้าหน้าม่อ ก็ปากหวานไว้ เเต่อย่าไปจริงจัง เมียมันนอนอยู่ที่บ้าน มันหนีเมียมา คิดแง่ลบ โลกกลางคืน เเสงสี อย่าไปหลงมัน     มีเรื่องดีคือ  เห้ยยย ดีว่ะ ได้ทิปทุกวัน มีเงินเข้ากระเป๋าทุกวัน  เเต่เสียอย่างเดียว นอนน้อย ไปเรียนไม่ไหวบ้าง เเต่ต้อง พยายามไปเรียนให้ได้ ให้อาจารย์ได้เห็นน่าบ้าง ส่วนเพื่อนนะ ก็เเย่งๆ เเข่งกันเรียน เเต่เรา ไม่ว่ะ ทำเท่าที่ทำได้ ไม่เคยเครียด เลย เดี๋ยวสุขภาพมันจะเเย่ เเต่เราก็เรียนจบนะ ตอนนี้มีงานทำเรียบร้อย ละ งานสบายมาก เเต่เงินก็ไม่ได้เยอะมากอะไร รู้จักใช้ก็มีเก็บ นะ ทำงานเสร็จกลับอพาตเมนท์ นอน ตื่นไปทำงาน กลับอพาตเมนท์  ยิ่งโตความคิดมันยิ่งเปลี่ยนนะ ต้องดูเเลตังเอง สร้างตัวเอง ให้ครอบคร้วสบาย ตอนนี้ส่งเงินให้เเม่ แบบสบายๆ ชีวิตนี้นะ ขอเเค่มีงานทำ ทุกคนในครอบครัว มีสุขภาพเเข็งเเรง อยู่ด้วยกันไปนานๆ ตอนเรียนกินเหล้ากันเป็นลิตรๆ  เเต่ตอนนี้ กินเบียร์ขวดเดียว ลิ้นพัน พูดไม่รู้เรื่องเเล้ว 555  ทุกคนมีความสุขในชีวิตนะ เเต่อยากแบบไหน ก็เลือกเอา การทำให้คนในครอบครัวภูมิใจในตัวเราเค้าเห็นเราเอาตัวรอด เค้าก็หายห่วง เเต่เราจะอายุเท่าไหร่ เราก็ยังเด็กสำหรับเค้าอยู่ดี
ู