สุข (สบาย ) ทุกข์ ( ไม่สบาย ) โสมมนัส โทมมนัส อทุกขมสุข

นั่นคือเวทนา อันมีมาแต่ผัสสะ นี่คือวิบากอันมีมาแต่กรรมในอดีตส่งผล

                                     และเวทนานั้น เป็นสิ่งที่มีมาแต่เหตุปัจจัยคือกรรม ซึ่งบังคัญบัญชาให้เป็นไปตามปรารถนามิได้

ชอบ ( ราคะ ) ไม่ชอบ ( โทสะ ) นั่นคือกรรม ที่กระทำต่อเวทนานั้นๆ

นั่นคือตัณหา อันเป็นอกุศลกรรม ที่กระทำต่อจากเวทนาอันเป็นวิบาก ที่ท่านให้ละ

และมรรคแปด นั่นคือกุศลกรรมที่ท่านให้เจริญ ทั้งกุศลและอกุศลกรรม นั่นเป็นสิ่งที่เลือกหรือไม่เลือกที่จะกระทำได้

การไม่เข้าใจว่า เช่นไรคือเวทนา เช่นไรคือกรรม

อาจนำมาซึ่งความสับสนในการปฎิบัติ และปฎิเวธในทางพุทธได้ครับ