เมื่อครู่หิวๆเลยไปจัดไข่เจียวทำเองมา แต่หลังจากกำลังนั่งกินพร้อมอ่านการ์ตูนทำอาหารไปก็รู้สึกมีความคิดบางอย่างเปล่งขึ้นมาบนหัว เออ ทุกอย่างมีปัจจัยของความอร่อยของอาหารที่ดูเหมือนจะง่ายๆจานนี้หมดเลยไม่ใช่เรอะ

ไข่เจียวเป็นอาหารที่เหมือนง่าย แต่ทำให้อร่อยจริงๆต้องพิถีพิถันสุดๆ ตั้งแต่

- เครื่องปรุงที่ใส่ต้องกลมกล่อม เน้นไปการดึงความหวานของไข่ทำให้กินแล้วเจริญอาหารไม่เลี่ยน หาไม่แล้วจะเจอทั้งเค็มเกิน หวานเกิน อ่อนเกิน เข้มเกิน ขาดอุมามิกินไม่อร่อย รสไม่ครบเลี่ยนน้ำมัน

- รสและกลิ่นของน้ำมันทอดจะต้องเด่น ให้ใข้น้ำมันที่แพงและคุณภาพดีที่สุดที่หาได้ หาไม่แล้วต้องเชี่ยวชาญในการผสมน้ำมันพืช หรือ ไขมันหมู กับน้ำมันชนิดอื่นๆที่เร่งกลิ่นกับรสชาติ อย่างน้ำมันงา น้ำมันถั่วลิสง เพราะไข่เจียวจะดูดน้ำมันทำให้น้ำมันที่ทอดเป็นส่วนหนึ่งของรสชาติไข่เจียว

- อุณหภูมิของไฟและกะทะคนทำต้องเก่งและมีความเชี่ยวชาญสูงมากถึงจะทำให้ไข่ฟูกรอบแต่ข้างในนุ่มชุ่มลิ้น ไม่ก็นุ่มเนียนกินง่าย ตามแต่รูปแบบ คุมไม่ดีก็จะไหม้เกรียม ไม่ก็ไข่ไม่สุก หรือรุ้สึกว่าไข่ขาดอะไรไป

- รูปร่างและวัตถุดิบทำกะทะก็ใช้ การใช้กะทะเหล็กแบบจีนที่มีกลิ่นหอมหวนของกะทะรนไฟและอากาศเรียกว่า ว่อกเหอ จะทำให้ไข่เจียวมีชีวิตขึ้นมาจากความหอมชื่นใจจากกะทะ การใช้กะทะวัตถุดิบอื่นๆจึงเหมือนขาดลมหายใจให้ตัวไข่

- ไข่ต้องมีความสมบูรณ์ ผ่านการเลี้ยงอย่างธรรมชาติให้มีความตึงเครียดน้อยที่สุด เพื่อให้ไข่ออกมาเปล่งปลั่งและหวานมัน

ดังนั้นไข่เจียวน่าจะเป็น อาหารถูกที่แพงที่สุด อาหารง่ายๆที่ทำยากที่สุด เป็นโจทย์ที่พ่อครัวระดับชั้นนำน่าจะไม่กล้าแตะกันเล่นๆ ไข่เจียวแบบคลาสสิคนี่แหละน่าจะเป็นอะไรที่ยาก โหด หิน สุดๆภายใต้สิ่งที่ดูเหมือนง่ายนี่แล้ว