ผมกับแฟนเก่าเลิกกันไปก็หลายเดือนแล้ว
และผมก็เริ่มต้นใหม่แล้ว แต่ในใจยังไม่คิดจะลืม
แฟนเก่า ไม่เคยแม้แต่จะคิดเลย

สาเหตุที่เลิกกันผมขอไม่พูดถึง
แต่ก็จบลงด้วยดี พอเจอกันก็เหมือนเพื่อนคนนึง
จบแบบไม่มีมือที่ 3 จบแบบเข้ากันไม่ได้

มันเป็นความในใจที่ผมไม่มีทางที่จะบอก
ว่าผมยังรักเธออยู่นะ แต่เธอบล็อคผมทุกทาง
ผมไม่สามารถติดต่อะไรกับเธอได้เลย

มีวันนึงเราได้มีโอกาสเจอกันและคุยกันพักใหญ่ๆ
ผมถือโอกาสจับมือเธอ แล้วเอามาแนบไว้ที่หน้าผม
พร้อมกับบอกว่า "เค้าคิดถึงอ้วนนะ" แล้วน้ำตาก็ไหล

ช่วงเวลาที่ห่างกันไปหลายเดือน ช่วงเวลาที่ผมทำใจได้แล้ว อยู่น้ำตามาจากไหนไม่รู้ ไหลหลั่งออกมามากมาย

และเป็นช่วงเวลาที่ผมรอคอยมานาน
เธอบอกว่าเธอ ก็ คิดถึงผม เหมือนกันกัน
แต่มันเป็นเพราะเราเข้ากันไม่ได้
ผมไม่ยอมเปลี่ยนตัวเอง เธอไม่อยากเจ็บปวด
เธอรู้สึกผิดหวังในตัวผม ทั้งๆที่เธอก็ได้โอกาส
ผมมาตั้งมากมาย

เธอยอมปลดบล็อคผม และคุยกันในฐานะเพื่อน
เราได้คุยกันอีกหลายวันต่อมา
เธอก็บอกว่า เธอคิดถึงผม เธอไม่อยากกลับมา
เธอไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว

ในเมื่อผมยังติดต่อกับเธอ มันทำให้เธอไม่ลืมผม
ยิ่งทำให้เธอเจ็บปวดอยู่อย่างนั้น
น้ำตาเธอไหล เธอร้องไห้ ที่ต้องคิดถึงผมอยู่อย่างนั้น

สุดท้ายเราก็เลิกติดต่อกัน บล็อคกัน
เพื่อรักษาหัวใจของเราทั้ง 2 คนให้หายกลับปกติดี

แล้วเธอก็ได้ซ่อนอยู่ในหัวใจของผมตลอดกาล