สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากมาแชร์เรื่องราวความเจ็บปวด ระหว่างครู ทหาร และพยาบาล เราเป็นนักศึกษาครูค่ะ ที่ผ่านมาเคยมีความรักแต่เรื่องราวความรักไม่สมหวังเท่าไร เรียกได้ว่าผ่านเรื่องราวความรักที่ทุกข์ทรมานกับคนเก่ามาเลย จนกระทั่งวันหนึ่งเราได้มาเจอผู้ชายคนนี้ เขาเป็นทหาร อยู่ในช่วงลาพักกลับบ้าน ซึ่งบ้านเขากับที่เราเรียนอยู่ไม่ไกลกันมาก เราคุยกันและนัดเจอกัน ครั้งแรกที่เขามาเจอเราเขาซื้อชานมไข่มุกมาให้เรา เราเป็นคนชอบกินชานมไข่มุกมากค่ะ ตลอดเวลาที่เราตกลงเป็นแฟนกันเขาดูแลเราดีมาก ดูแลเราดีทุกอย่าง เข้ามาเป็นความสุขในชีวิตเราอย่างที่เราไม่เคยมีมาก่อน ตอนเช้าเขาจะตื่นมาหุงข้าวทำกับข้าวให้เราทาน ไปส่งเราเรียน มารับเราหลังเลิกเรียน แล้วเขาก็จะพาเราไปกินชานมไข่มุกทุกวัน ตกดึกเราก็จะไปวิ่งออกกำลังกายกัน เขานวดให้เรา ซักผ้าให้เรา โดยที่เราไม่เคยขอ และดูเหมือนเขาเต็มใจจะทำทุกอย่าง เขาเป็นคนนิสัยน่ารักมากๆ เราชอบเวลาเขาเขิน เราชอบทุกอย่างที่เขาเป็น เรารักเขาค่ะ เรารักเขามาก เรารักเขามากกว่าที่เราคิดอีก ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันจะมีคำพูดที่เราไม่เคยลืม เขาบอกว่าเขามีความสุขที่สุด เขาบอกว่าเขารักเรามากที่สุด เขาจะไม่ทำให้เราเสียใจ และแล้ววันหนึ่งแฟนเก่าเจาก็ทักกลับมา เธอไม่ยอมจบ เธอเป็นนักศึกษาพยาบาลอยู่แถวที่ทำงานเขา เราเสียใจมาก เราร้องไห้หนักสุดๆ เขาพยายามอธิบายทุกอย่างกับเรา เขาบอกว่าไม่ได้รักเธอแล้ว แต่เขายังไม่สามารถเลิกขาดกับเธอตอนนี้ได้ เพราะเธอชอบทำร้ายตัวเอง เขาเปิดข้อความที่คุยกับเพื่อนของเธอให้เราดูเพื่อยืนยันว่าทุกอย่างคือเรื่องจริง เขาขอเวลากับเรา เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งค่ะ เรารู้ว่าที่เราทำไปมันผิด เราไม่ได้ตั้งใจจะมาเป็นมือที่สามของใคร แต่ตลอดเวลาเขาก็ทำให้เราเห็นว่าเขาไม่ได้ติดต่อกับเธอแล้ว เขาบอกเธอว่าเขาไม่ได้รักเธอแล้ว และเขามีคนใหม่แล้ว เราบอกกับเขาว่าให้จบกับเธอก่อนค่อยเริ่มใหม่กับเรา เราบอกว่าเราอยู่ได้ เราจะไม่ทำร้ายตัวเองแบบนั้น ถ้าเขายังไม่สามารถตัดเธอได้เราจะไปเอง เพราะเธอคนนั้นอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา เจ็บมากค่ะที่พูดไปแบบนั้น ทั้งที่ใจจริงเรารักเขาที่สุด แต่เรามาที่หลังเราพูดอะไรมากไม่ได้ เขาบอกว่าเขาเลือกเราและจะจบกับเธอให้เร็วที่สุด วันหนึ่งเธอส่งข้อความมาหาเขาว่าเธอกำลังมาหาเขา ก่อนหน้านี้เขาเคยบอกกับเราว่าตอนเขากลับที่ทำงานขอให้เราไปส่งได้ไหม ต่อไปเวลาจะไปหาเขาได้ขึ้นรถไปถูก และให้เราขึ้นสถานะกับเขาในเฟส เราบอกให้ไปเคลียร์กับเธอให้รู้เรื่องก่อน เขาก็ไปค่ะ หายไปหลายชั่วโมง สุดท้ายเขาส่งข้อความมาบอกเราว่าเขายังรักเธออยู่ เราก็ยินดีไปค่ะ ตอนเขาเก็บของมาคืนเราที่หอ เราไม่ได้พูดอะไรกับเขาสักคำเดียว เธอคนนั้นก็มาด้วยค่ะแต่ไม่ได้เข้ามา เขาบอกกับเราว่าพี่ขอโทษ พี่ขอโทษนะ เรารับของคืนแล้วเดินกลับห้องเลย เราร้องไห้ทั้งคืน เราช็อกมากทำอะไรไม่ถูก เราเก็บของจัดกระเป๋ารอที่จะไปส่งเขาแล้ว เราคิดว่าอาจจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ เราเตรียมใจไว้แล้ว แต่พอถึงเวลาจริงๆเรากลับทำใจไม่ได้ เช้าวันต่อมาคือวันที่เขาต้องกลับที่ทำงาน ที่คุยกันว่าเราจะไปส่งกลับเป็นเธอคนนั้นที่ไปส่งเขาแทน เราเริ่มมีสติและอยากถามบางเรื่องที่ยังคาใจกับเขา เราขอโทรคุยกับเขาครั้งสุดท้ายเพื่อเคลียร์เรื่องที่คาใจ แล้วเราจะไม่ยุ่งกับเขาอีก เราโทรคุยกันโดยที่เธอคนนั้นก็อยู่ข้างๆเขา เราถามเขาว่าที่ผ่านมาทั้งหมดที่เขาเคยพูดกับเราเคยบอกเรา มันคือเรื่องจริงหรือเขาหลอกเรา เขาตอบเราว่ามันคือเรื่องจริงทั้งหมด เรื่องเดียวที่เขาเคยโกหกเราคือไม่มีแฟน เราอยากรู้ว่าที่ผ่านมาที่เรารู้สึกมันคือเรื่องจริงหรือป่าว ยอมรับว่าตอนเขาบอกว่ายังรักเธอสิ่งแรกที่เราคิดคือมาหลอกเราทำไม มาหลอกให้เรารักทำไม แต่พอเรามีสติเราเองกลับไม่ได้รู้สึกว่าเขาหลอกเรา เรารู้สึกว่านั่นคือเรื่องจริง ทุกอย่างที่เขาพูดคือความรู้สึกจริงๆเมื่อเราโทรเคลียร์กับเขาก็ทำไห้รู้ว่าเขาไม่ได้หลอกเรา เราพูดทั้งน้ำตาว่าเราจะเข้าใจในสิ่งที่เขาเลือกที่เขาทำ เขาก็ขอโทษเรา เขาขอโทษเราตลอดเวลาที่คุยกัน เขาพยายามขอโทษเรา และคำสุดท้ายที่เขาพูดกับเราคือพี่ขอโทษนะ ขอโทษที่ดีแต่ขอโทษ เรารับรู้ได้ว่าเขารู้สึกผิดจริงๆ และเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น หลังจากนั้นเราไม่เคยติดต่อกันอีกเลย แม้ว่าเราจะคิดถึงเขามากมายแค่ไหนก็ตาม ชีวิตเราหลังจากนั้นเหมือนขาดอะไรไป เราร้องไห้ทุกวัน เราคิดถึงเขามาก สุดท้ายเราต้องไปพบแพทย์ เราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ ทุกวันนี้เราไม่สามารถกลับไปกินชานมไข่มุกได้ เพราะมันทำให้เราคิดถึงเขามาก แค่เห็นชานมไข่มุกเราก็น้ำตาไหลแล้ว ปากเราเคยบอกเขาว่าเข้มแข็งจะไม่ทำร้ายตัวเองแบบเธอคนนั้น แต่ใจเราโคตรอ่อนแอเลย สภาพจิตใจเราย่ำแย่มากที่สุด แต่เราก็ไม่เคยไปบอกเขา เราพยายามใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไป แต่ในใจเราคิดถึงเขาตลอดเวลา ยังรอเขากลับมาเสมอ รอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม เวลาที่เราจะกลับมาหากันโดยไม่มีใครต้องเจ็บปวด รอทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาจะกลับมาไหม เราหวังว่าถ้าใจเราสองคนรักกันจริงๆสักวันหนึ่งเราจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง หัวใจของเรามอบให้ผู้ชายคนนี้ไปหมดแล้ว ทุกๆวันเรายังคงคิดถึงเขาเสมอ เขาคือช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับเรา จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ที่ทำให้เขาเลือกเธอ เรายอมเป็นคนที่เจ็บปวดที่สุดเพื่อให้คนอีกสองคนได้มีความสุขต่อไป เราไม่เคยติดต่อกับเขาอีกเลย แต่ในใจเรายังคงสงสัยเสมอว่าเขาจะคิดถึงเราแบบที่เราคิดถึงเขาบ้างไหม สุดท้ายนี้เราก็ต้องยอมรับความจริงและอยู่กับความเจ็บปวดนี้ให้ได้ การได้เจอกับเด็กๆที่เราสอนก็เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้เราสู้ต่อไป ขอให้ทุกคนที่ผิดหวังในความรักสู้ต่อไป ก้าวไปข้างหน้า อยู่กับปัจจุบัน ทิ้งเรื่องราวแย่ๆ และเก็บแต่เรื่องราวความทรงจำดีๆไว้ให้จดจำในหัวใจต่อไป