เหนื่อยมากๆทั้งเรื่องการเงินเรื่องครอบครัวเรื่องที่ทำงาน คนรอบข้าง มองไปทางไหนก็ท้อไปหมด ไม่มีแรงในการใช้ชีวิตเลยค่ะ บางทีก็ไม่อยากฝืนยิ้มแล้วมันเหนื่อยที่จะแกล้งยิ้มกลับมาร้องไห้ทุกวัน พูดกับใครก็ไม่ได้ ที่บ้านก็ว่าชอบสร้างแต่ปัญหา..เคยคิดว่าทำไมอายุแค่นี้ต้องมาเจออะไรที่มันหนักขนาดนี้เลยหรอแต่ไม่มีใครเข้าใจเลย  ช่วงนี้ชอบเหม่อจินตนาการภาพทำร้ายตัวเองอยู่เรื่อยต้องคอยดึงสติตัวเองกลับมา หรือว่าเป็นเพราะตัวจขกท.เองที่อ่อนแอเกินไป..