เกิดมาเป็นคนไร้ตัวตน

เหมือนอยู่บนโลกนี้คนเดียวค่ะ โชคดีที่แม่ยังรักอยู่
แต่อยู่ห่างไกลแม่ พออยู่ในมหาลัยก็เหมือนไม่มีใครแล้ว
ไม่กล้าไว้ใจใคร ผิดหวังมาเยอะด้วยค่ะ
แอบคิดว่า ถ้าวันหนึ่งเราไม่สบาย เราป่วยหนัก
ใครจะมาเยี่ยมเราบ้าง นอกจากแม่

เมื่อก่อนเคยเป็นคนสำคัญกว่านี้
แต่พออายุเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็นว่าถูกลืมค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่