อยากรู้ว่าถ้าชีวิตคนที่อ่านประโยคนี้อยู่เป็นแบบนี้จะรู้สึกยังไงคะ ไม่เคยได้ไปไหนมาไหนคนเดียวทั้งๆที่ดูแลคัวเองได้ ไม่เคยได้กำหนดเวลานอนเองห้ามนอนดึกห้ามตื่นสาย ห้ามนอนคนเดียว ห้ามขาดเรียนทั้งที่จำเป็นและไม่จำเป็น ห้ามป่วย ห้ามซื้อของที่ราคาเกิน400+ทั้งๆที่เป็นเงินตัวเอง ห้ามทำอะไรด้วยตัวเอง ห้ามไปนอนบ้านเพื่อน ห้ามกลับบ้านเอง ห้ามออกไปเที่ยวกลางคื(ไม่เกินสามสี่ทุ่ม) ห้ามอดมื้อกินมื้อ ห้ามมีแฟน หรือว่าห้ามอะไรที่มันไร้สาระมากๆจะรู้สึกยังไงคะ เราเองอึดอัดมากเพราะโดนห้ามทุกอย่างเราไม่เคยมีอิสระจากแม่เลยทั้งๆที่เราอายุ16แล้วเราดูแลตัวเองได้แล้ว เพื่อนๆทุกคนของเราทำได้ทุกอย่างที่เราพิมพ์มาทั้งหมดต่างจากเราที่แค่นอนคนเดียวยังไม่มีโอกาส เราอิจฉาเพื่อนมากเพราะเราก็อยากมีอิสระบ้าง แม่เราอ้างว่าเพราะเป็นห่วงแต่เราคิดว่าบางอย่างมันก็ไม่เมคเซนส์เลย เราคุยกับแม่หลายรอบแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยเพราะแม่เราเค้าชอบเปลี่ยนเรื่อง เรายังไม่รู้เลยว่าถ้าเราอยู่มหาลัยจะได้มีอิสระบ้างไหมแม่เราจะตามเราแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยไหม
ชีวิตไม่มีอิสระเลยทำไงดีคะ