เรื่องมีอยู่ว่าหลานเราป่วย วันแรกมีไข้ อ้วก แล้วก็ท้องเสียตามมา พี่ชายเราสังเกตุเห็นว่าหลานเราดูซึมๆเหงาๆเลยอยากพาหลานมาเล่นกับลูกเราที่บ้าน พี่ชายเราบอกว่าหลานหายไข้แล้ว เหลือแต่ท้องเสีย ส่วนตัวเราก็กลัวว่าลูกเราจะติด เราก็เลยเสริตในกูเกิ้ลว่าเป็นแบบนี้จะติดไหม ในกูเกิ้ลก็ตอบมาว่าติดต่อกันได้ เราก็เลยบอกกับแม่เราว่าเป็นแบบนี้สามารถติดกันได้  เราก็พยายามจะสื่อให้แม่ช่วยพูดกับพี่เพราะส่วนตัวเราก็ไม่กล้าพูดเพราะที่ผ่านมาพี่ก็คอยช่วยเรา แต่ก็ไม่มีใครเชื่อว่าจะติดกันได้หรอ วันต่อมาพี่ก็เอาหลานมาเล่นกับลูกเราที่บ้าน เราก็ช่วยเลี้ยงหลานเพราะไม่ได้ทำงาน ผ่านไป 2 วันลูกเราก็มีอาการอ้วกพุ่ง เลยต้องรีบพาไป รพ แต่ระหว่างพาไปหาหมอ เรากับแม่ก็ทะเลาะกัน เรารู้สึกแย่มากๆ กับคำพูดแม่ว่า พอพาหลานมาเลี้ยงด้วยก็รู้แล้วว่าเราไม่พอใจ ทั้งๆที่เราไม่ได้คิดอะไร เพียงกลัวว่าลูกเราจะติด แล้วก็พูดกับเราว่า ไม่ติดวันนี้วันข้างหน้าก็ต้องติด ว่าเราว่าเขาซื้อของให้ลูกเราเยอะกว่าที่เขาซื้อของให้หลานต่างๆนาๆ ลูกพี่ชายแม่เราก็เป็นคนเลี้ยงให้ เราเลยต้องเลี้ยงลูกเองเลยไม่ได้ทำงาน เราเสียความรู้สึกมาก ที่ไม่ว่าจะเรื่องไหนแม่ก็ไม่เคยเข้าข้างเราบ้างเลย แถมยังคิดว่าเราคิดไม่ดีกับหลานบ้าง เขาพูดกับเราว่าสงสารพี่ชายพูดไม่ออกว่าจะไม่ให้หลานมาเล่นด้วย