วันก่อนอ่านการ์ตูนเรื่องนึง เรื่องเกี่ยวกับอดีต พูดถึงชนชั้นสูง กับคนธรรมดาทั่วไป
ขนมปัง แป้ง น้ำตาล เป็นของมีราคาหายาก คนชั้นสูงเท่านั้นที่มีโอกาสได้กิน

สมัยก่อนเราจึงเห็นคนอ้วน คนฟันผุ คือคนมีอันจะกิน มีฐานะ

ในขณะที่คนธรรมดาทั่วไปจะกินของพื้นๆที่ไม่ได้ผ่านการแปรรูป เช่น ธัญพืช พืช ผัก ถั่ว ปลา
ของพวกนี้หาได้ง่าย จึงไม่มีราคา
คนทั่วไป ฟันเลยแข็งแรง รูปร่างกำลังดี ไม่อ้วน สุขภาพดี แถมออกกำลังกายผ่านการทำงานหนักอีก

ในขณะที่ปัจจุบันนั้นตรงกันข้ามกันเลย อาหารที่แปรรูป มีราคาไม่แพง แต่อาหารที่แนว organic จะมีราคาสูง

ตัวค่านิยมของคนก็เปลี่ยนไป กระแสรักษ์สุขภาพมา ซิกแพกต้องมา

ของในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นแป้ง น้ำตาล เครื่องเทศ ก็กลายเป็นของทั่วไปกิน
แต่ของ organic ก็กลายเป็นของมีราคาแทน


กระดาษเองก็เหมือนกัน แต่ก่อนเป็นของหายาก ถือเป็นนวัตกรรมในสมัยก่อน มีราคาแพง

พูดมาซะยาว สิ่งที่ผมจะสื่อคือ ของที่มันเริ่มมีเยอะ แม้มันจะเคยมีราคาสูงในอดีต
มันไม่มีทางกลับไปที่ราคาเดิมได้อีก
น้ำตาล กระดาษ เครื่องเทศ ข้าว ยางพารา เกลือ น้ำมัน ถ่านหิน แม้แต่ไอฟงเองก็เช่นกัน
ตราบใดที่เค้าไม่มาบอกเราอีกว่า น้ำมันจะหมดภายใน 50 ปีข้างหน้าอีก น้ำมันไม่มีทางกลับไปที่ ath ได้อีก

แต่ถ้าเมื่อไรคุณจำกัด supply ได้ ของคุณจะมีราคา ยกตย.ก็เช่น พวกของแบรนด์ที่ใช้การตลาดแบบผลิตมาไม่มาก ทำราคาบนๆ
ทำให้เกิดความอยากได้ในของสิ่งนั้น ประมาณว่า มีเงินไม่พอ ต้องขวนขวายด้วย นี่แหละ เท่าไรเท่ากัน ของมันต้องมี อะไรแบบนั้น

จาก โอตะ PTT40
ด่าได้ ว่าได้ แต่อย่าแรงมาก โอตะหัวใจบอบบาง ถถถถ

ใคร ยากอ่านการ์ตูนเรื่องนี้หาเอาเอง
ชื่อเรื่อง Arte ตอนที่ 25 ฮะ