ก่อนอื่นเลยนะคะ เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ พ่อแม่เราทำงานอยู่ที่กรุงเทพ ย่านพระราม2 ราวๆสิบกว่าปีเเล้วค่ะ ทำงานอยู่บริษัทเเห่งหนึ่งซึ่งในบริษัทมันจะมีห้องพักพนักงาน เรียงกันเป็นตึกA,B,C ค่ะ เข้าเรื่องกันเลยค่ะ เมื่อหลายปีก่อน พ่อแม่ย้ายเรามาเรียนที่ กทม ค่ะ เราย้ายมาอยู่หอกับพ่อแม่เรา สภาพห้องคือ เป็นห้องสี่เหลี่ยมไม่เเคบมากค่ะ เเต่ หิ้งพระห้องเรามันติดกับผนักห้องน้ะค่ะ พ่อเราชอบสะสมพระเครื่องต่างๆ เเละพอเราย้ายมาอยู่ได้สักพัก เริ่มมีเรื่องเเปลกๆเกิดขึ้นกับเรานับครั้งไม่ถ้วนเลยค่ะ เราย้ายมาอยู่ที่นี่เราโดนอำบ่อยมากๆ เเละมีอยู่วันนึง เรานอนดูทีวีอยู่กับเเม่เรา อยู่ๆเราก็เหมือนวูบไปเลยค่ะ ไม่ได้หลับหรืออะไรนะคะ สติยังดีทุกอย่าง เราพูดไม่ได้ขยับตัวไม่ได้ คือมืดไปหมด พยายามจะร้องขอความช่วยเหลือจากเเม่ เรียกดังมากค่ะ เเต่ปรากฏว่าเเม่เราไม่ได้ยินเราเลย เค้าเห็นเราเหมือนคนนอนหลับปกติทุกอย่าง สักพักเหมือนประมาณว่าจิตเราเล่มสู้อะค่ะ เอามือตะกุยตะกายเพื่อให้เเม่เห็นว่าเราดิ้นให้ปลุกเรา เเต่มือเราปัดไปโดนหัวคนค่ะ กำลังนอนทับตรงท้องเราอยู่ เป็นผู้ชายหัวเกรียน เราพยายยามเอามือผลักออกอยู่สักพักใหญ่ๆ แม่เราก็เหมือนเห็นเราดิ้นอะค่ะเลยเขย่าตัวเรา เราลืมตาขึ้นมาเรากอดเเม่เล้วร้องไห้เลยค่ะ คือคิดว่าจะตายซะเเล้ว (ย้ำนะคะว่าเวลานั้นอยู่กับเเม่เเค่ 2 คน) อะอีกอย่างนะคะ ลืมบอกไป ห้องเราอยู่ชั้น 2 ติดบันไดทางลงค่ะ เป็นห้องใต้คานค่ะ ซึ่งพ่อเราบอกเป็นห้องผีผ่าน เเล้วที่สำคัญหิ้งพระเราติดกำเเพงห้องน้ำค่ะ พระไม่สามารถปกปักรักษาอะไรได้เลย เรื่องหิ้งพระนี่พึ่งจะมารู้ตอนย้ายออกจากหอนะคะ ต่อเลยค่ะ มีวันนึงเรากลับมาจาก รร. ค่ะ เลยนอนพักผ่อนช่วง 17.00น. เรานอนฟังเพลงอยู่ค่ะ ไฟในห้องคือไม่ได้เปิดค่ะ ช่วงนั้นคือช่วงที่เเสงดวงอาทิตย์ใกล้จะลับหายไปเเล้วค่ะ นอนฟังไปสักพัก เหมือนเพลงมันดับ เเต่เปิดดูคือเพลงยังไม่ stop นะ อยู่ดีๆก็เป็นเสียงเกมือนวิทยุไม่มีคลื่น เเล้วก็เป็นเสียงผู้หญิงร้องสดเเบบไม่มีดนตรีเลย เราสตั้นไปสักพัก เพราะว่าเพลงที่เราหังอะเป็นเพลงผู้ชายร้อง เราถอดหูฟังเเล้ววิ่งออกมาตั้งสตินอกห้องเลยค่ะ เเล้วรอให้พ่อเเม่เราเลิกงานเราค่อยเข้าห้องพร้อมพ่อเเม่เเล้วเล่าให้ทั้ง 2 ฟังท่านก็ตกใจค่ะ เเล้วพูดประมาณว่ามันไม่มีอะไร อะ เรื่องต่อไปเลย คืนนั้นเรานอนอยู่กะเเม่ 2 คน ได้ยินเสียงคนปิดสวิตไฟค่ะ ตรงห้องน้ำ ปิดเปิดๆๆๆๆๆ อยู่อย่างนี้เลื่อยๆ จนเราเหลือบไปมองตรงปลายเท้า  เราเห็นเงาดำๆค่ะ เราตกใจเรากรี๊ดลั่นร้องไห้กอดแม่เลยค่ะ คือ เริ่มไม่ไหวเเล้ว บางวันได้ยินเสียงคนเดิน บางทีเหมือนมีคนกำลังจ้องมองเราอยู่ตลอดเวลา พ่อแม่เราก็โดนนะคะ ไม่ใช่เเค่เรา เเม่เราโดนอำเกือบทุกวัน บางวันจนพูดไม่เป็นภาษาเลย จนพ่อต้องหาพระมาให้ห้อย มีอยู่เรื่องนึงอะ ช่วง 5 ทุ่มพ่อเรากำลังจะไปทำงาน กำลังจะเดินมาปิดไฟค่ะ ยื่นมือกำลังจะกดสวิต เเต่สวิตมันกดเองค่ะ มือยังไม่โดนเลย พ่อเราเลยเปิดไฟขึ้นมาใหม่เเล้วมองหน้าเรากับเเม่ เเล้วก็ปิดไฟเเล้วไปทำงานค่ะ สวิตไฟก้องเราเเข็งนะคะ ต้องออกเเรงนิดนึงในการกดปิดเปิดค่ะ ไม่มีทางที่จะปิดเปิดเองได้ เเล้วก็มีเเบบนี้มาเรื่อยๆเลยค่ะ ได้ยินเสียงโดนอำนู่นนี่นั่น ติดผ้ายันต์ก็เเล้ว หาร่างทรงก็เเล้ว ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยค่ะ จนเรากับพ่อแม่ต้องย้ายออก สักพักมีคนที่รู้จักเขาขอเข้ามาอยู่เเทนค่ะ เขาเล่าให้ฟังว่า โดนดึงขาจนเป็นรอยมือช้ำเลยค่ะ โดนสารพัดจนอยู่ไม่ได้ค่ะ นี่ก็งงใจว่าพ่อแม่อยู่กันมาได้ำงตั้ง 10 ปี เรื่องที่ยกมาเล่าวันนี้คือส่วนหนึ่งนะคะ ถ้าเล่าหมดนี่คงยาวค่ะ ยกมาเเค่นี้ก่อน เราเป็นคนเชื่อเรื่องพวกนี้นะ ปกติตอนเด็กก็เจอบ้างค่ะ บางวันนั่งอยู่หน้าบ้านที่ต่างจังหวัดไปดูทีวีบ้านป้าดึก พอกลับไปนอนย่าไม่มาเปิดประตูให้เลยนั่งรอหน้าบ้านเห็นดวงไฟคล้ายลูกเเก้วลอยผ่านหน้าบ้านตรงรั้วไป ไม่รู้ว่าเป็นอะไรเหมือนกันค่ะ เเล้วลูกไฟก็หายไป บางทีเจอลอยอยู่บนฟ้าค่ะ มีช่วงนึงย่าเราผ่าตัดโรคหัวใจ เรานอนเฟ้าย่าเรา เราเจอเจ้าที่บ้านค่ะ เป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ผิวคล้ำกัวโล้น เราเล่าให้ย่าฟังย่าบอกเป็นเจ้าที่ที่ปกปักรักษาบ้านเราค่ะ เเต่เรื่องที่เรามาเจอที่หอพักที่เราอยู่คือมันเหมือนเค้าพยายามทำให้เรากลัวอยู่ตลอดอะ พยายามจะมาทำร้าย ทนไม่ไดวคือขนของออกมาเลยค่ะ พอกันที บางวันเเทบไม่ได้นอน