เมื่อปีที่แล้วเราไปเข้าค่ายคุณธรรมที่รร.แห่งหนึ่งติดกับทะเลชะอำซึ่งเขารีโนเวทบ้านพักใหม่พอดีแล้วนักศึกษาหญิงส่วนมากก็ได้พักที่นั่น
วันแรกที่ไปก็ดูปกติดีเหมือนไม่มีอะไรเราพักกับเพื่อนสนิทอีกหนึ่งคนในห้องนั่นบ้านที่เราพักเป็น2ชั้นซึ่งเราอยู่ชั้น2ห้องขวามือ
มันดูปกติจนไม่ได้คิดอะไรแต่พอตกกลางคืนเรานอนคุยโทรศัพท์กับคนคุยจนเวลาประมาณ3ทุ่มก่อนเข้านอนซึ่งเราก็ไม่ได้ปิดไฟนอน
เพราะเพื่อนเราไม่ชอบความมืดผ่านไปได้สักพักเรารู้สึกเจ็บหูเหมือนแก้วหูจะแตกเสียงมันวี๊ดเหมือนใครเป่านกหวีดอยู่ตลอดเวลา
ตอนนั้นเราคิดว่าหูน่าจะมีปัญหาเลยพยายามหลับต่อแต่มันก็ไม่ใช่เลยเรารู้สึกตัวแล้วตอนนั้นแต่ไม่กล้าลืมตามีเหมือนใครพยายามกำลังง้างปากเราออก
เราพยายามกัดฟันมากเพื่อที่จะไม่ให้ปากอ้าเรารู้สึกว่าทนอยู่จุดนั้นนานมากๆพอเสียงเงียบเราแอบหลี่ตาดูเพื่อนซึ่งเพื่อนก็คือนอนอยู่
บอกตรงนี้ก่อนว่าเราไม่ใช่คนพุธ ต่อ พอผ่านไปสักพักเริ่มมีเสียงคีย์การ์ดประตูดีงเหมือนมีคนพยายามจะเข้ามาหลายครั้งมากพอเสียงนี้เงียบมันก็จะเป็นเสียงอื่นเสียงแอร์เปิดปิดเสียงไฟห้องน้ำอันนี้ชัดมากว่าสวิตซ์มันเสียงดีงมากเวลาปิดหรือเปิดเราข่มตานอนจนหลับไปอีกรอบพอตื่นเช้ามาเรารีบอาบน้ำทำอะไรแล้วลงไปข้างล่างรีบเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนบอกว่าก่อนนอนก็เห็นนอนปกติแต่เพื่อนเราใส่พระนอนแล้วเมื่อคืนก็เป็นวันโกณเรากับเพื่อนตัดสินใจย้ายห้องไปนอนกับเพื่อนอีก2ห้องตอนที่ขึ้นไปเก็บของแอบเห็นว่าปลายเตียงที่เราหันเท้าออกไปมันคือศาลพระภูมิแต่ก่อนนอนคืนนั้นเพื่อนเราเอาเหรียญบาทวางไว้หัวนอนเพราะรู้ว่าเราทำไม่ได้หลังจากเก็บของเสร็จสัพตกมากลางคืนเพื่อนที่เราจะไปนอนห้องนั้นมันก็ขึ้นไปบนรร.เหลือเรากับเพื่อนอีกคนไว้ในห้องซึ่งตอนที่เราอยู่กันล้อคห้องอย่างดีตอนนั้นเที่ยงคืนตี1แล้วเพื่อนโทรมาหาว่าใครยืนอยู่หน้าห้องซึ่งเรากับเพื่อนอีกคนก็ไใ่กล้าดูจรมีเสียงวิ่งแบบเท้าหนักมากอยู่ข้างบนเช้ามาเราเลยถามเมื่อคืนใครวิ่งมันเลยบอกว่ากูหลับตั้งแต่3-4ทุ่มแล้วและจากวันนั้นเย็นก็ได้ออกจากที่นั้นพวกเราเลยเลือกที่จะไม่พูดถึงกันอีก