สวัสดีค่ะทุกคน เราเป็นผู้หญิงอายุ 24 ปี มันดูอกตัญญูมากไหมถ้าเราย้ายกลับมาทำงานที่ กรุงเทพ คือตอนแรกเราเรียนจบครูปฐมวัยมาได้สักพักใจจริงเลยเราอยากทำงานที่ กรุงเทพ มากๆ อยากลองใช้ชีวิต แต่ด้วยเหตุผลหนึ่งที่เรายอมกลับมาทำงานที่บ้านเลยเราอยากอยู่กับย่า อยากดูแลย่า สุดท้ายเราก็ย้ายกลับมาอยู่บ้านได้ 2 เดือนซึ่งช่วงนั้นเรายังไม่ได้ทำงาน เพราะที่บ้านบอกให้พักไปก่อน แต่ในใจจริงๆอยากทำมากๆ ระหว่างที่พักเรามีขายของออนไลน์ขายแคบหมู กับขายของกินหน้าบ้านตอนเช้า ขายได้สักพักเราก็สอบครูผู้ช่วย แต่สอบไม่ผ่าน เราก็เลยไปสมัครครูที่โรงเรียนเอกชนแถวบ้าน เงินเดือน 12,000 พอช่วงที่เราเริ่มทำงานปัญหามันก็เริ่มเกิดตรงที่ ป้าเราจะโทรมาตามตลอดในช่วงเย็น ปกติในช่วงสัปดาห์แรกที่เราทำงานใหม่ๆ เราจะถึงบ้าน 17.00 น. เพราพงานยังไม่เยอะแต่พอมาช่วงหลังๆเราเริ่มมีงานเยอะ งานครูปกติทั่วไปเราก็ถึงบ้านประมาณ 18.00 น. เขาเริ่มโทรตามบวกกับช่วงหน้านี้เป็นฤดูฝน เขาจะโทรมาวีนก่อนว่ากลับหรือยัง ฝนจะตกแล้วจะกลับยังไง ต้องบอกก่อนว่าเราขับมอไซไปทำงานนะคะ จากบ้านประมาน 10 โลค่ะ  เราเข้าใจป้านะคะว่าเป็นห่วงมากๆแต่ด้วยงานเรายังอยากทำให้เสร็จเลย จนวันหนึ่งเรากับครูที่โรงเรียนไปกินหมูกระทะกันหละงเลิกงาน 16.30 น. เพราะครูที่โรงเรียนรับปริญญา เราก็โทรไปบอกป้าก่อนว่า วันนี้กลับมืดนะ เพราะมีกินเลี้ยง เขาก็โอเค เราก็เดินทางไปกินหมูกระกันพอผ่านไปประมานทุ่มกว่าๆ เขาก็โทรมาวีนว่ายังไม่กลับอีกหรอ ทำไมถึงกลับช้า ฝนตกแล้วจะกลับยังไงเนี่ยวีนๆ แต่ณ ตอนนั้นเราก็ใกล้จะกลับละเพราะกำลังเช็คบิล เราก็ขับรถกลับบ้านปกติ จนถึงบ้านเราก็โดนวีนว่าทำไมไม่ขอเขากลับมาก่อน บ้ายเราอยู่ไกล แต่เกิดอเไรขึ้นมาอย่ามาเสียใจทีหลังนะ บ้านเรา 6 โมงเขาก็เข้าบ้านนอนละ มันไม่ใช่ กรุงเทพนะ เราก็บอกกลับไปว่าถ้าขอได้ก็จะขอแต่ตอนนั้นระหว่างกินครูคนอื่นเขาก็พูดเรื่องงาน เรื่องโรงเรียนกันอยู่ อีกอย่างครูคนอื่นเค้าก็ขับมอไซกลับกันหมดไม่มีใครมีรถยนต์เลยแถมบ้านไกลกว่าบ้านเราอีก เราก็พูดไปแบบนี้ป้าเขาก็เงียบๆไป เราก็เข้าใจอีกว่าเขาเป็นห่วงแต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงในใยก็คิดนะถ้าต่อไปเรามีกินเลี้ยงกับครูที่โรงเรียนอีกเราขะไปได้ไหมจะปฏิเสธเขาว่ายังไง เพราะเราก็เพิ่งไปทำงานใหม่ไม่กล้าปฏิเสธ อะช่วงเวลานี้ก็ผ่านไป จนมาวันที่เราพาแฟนมาบ้านมางานเผาศพย่า พอเผาศพเสร็จเราก็บอกเขาว่าเดี๋ยวจะไปเดินเล่นกันที่โลตัสนะ เขาก็โอเค เราก็พาแฟนมาหาของกินเล่นโลตัสจนถึง 2 ทุ่มป้าเขาก็โทรมาวีน บอกว่าไปไหนทำไมไม่บอก เราก็บอกว่ามาโลตัสไง บอกไปแล้วไง ป้าเขาก็ถามว่าไปทำอะไร ไปทำอะไร เราก็บอกไปว่ามาเดินหาของกินเล่น ป้าเราก็วีนกลับมาอีกว่า มันต้องขนาดนี้เลยหรอ ขนาดนี้เลยจริงดิ นอนนู้นเลยมั้ยเอามั้ย เราก็งงว่าเราผิดอะไร เรากำลังจะอธิบายป้าก็วางสายไป ตอนนั้นเราเครียดมากว่าเราทำอะไรผิด จนกลับมาบ้าน ไฟบ้านผิด บ้านเล็อค เราก็เคาะประตูย่าก็มาเปิดให้ก็พาแฟนนอนบ้านไม่มีไรเกิดขึ้น จนมาตอนเช้าแฟนเราจะกลับ กรุงเทพ แฟนเราก็เข้าไปสวัสดีป้าเขาก็หน้าตึงๆตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้เราก็ไม่คุยกับป้าเลย มีแต่คุยแต่เรื่องสำคัญๆ จน 2 อาทิตย์ที่ผ่านมาเราตัดสินใจจะย้ายกลับเข้ามาทำงานที่ กรุงเทพ เราไปสมัครโรงเรียนที่กรุงเทพไว้แล้วก็สัมภาษณ์ผ่าน ตอนแรกเราบอกว่าจะไปทำงานที่ กรุงเทพ ย่าก็รับไม่ได้บอกว่าไม่มีคนคุยหรือปรึกษาด้วย เราก็บอกย่าไปว่าที่กลับมาอยู่บ้านก็เพราะอยากอยูากับย่าจริงๆ อยากดูแลแต่ตั้งแต่เราทำงานกลับมืดนิดหน่อยก็โดนวีน โดนแซะ เหมือนโดนกดดันตลอดเวลา ย่าก็บอกป้าเขาเป็นแบบนี้แหละย่ายังทนได้เลยทำไมเราถึงทนไม่ได้ เราก็บอกไปนะว่าหนูไปทำงานที่ กรุงเทพมเพราะหนูมองอนาคตแล้วว่าถ้าอยู่ที่นี่ต่อคงไปไม่ถึงไหน จนมาณ ตอนนี้ย่าเราเข้าใจแล้วค่ะว่าเราโตขึ้นแล้วจริง เพราะเราไปสัมภาษณ์โรงเรียนติด เดินทางไปเอง ออกเงินเองทุกอย่าง แต่ป้าเขาก็เฉยๆไม่ยินดียินร้าย เราต้องบอกก่อนเลยนะคะตั้งแต่เล็กจนโตเราทำตามคำสั่งของป้ากับย่าตลอดไม่เคยนอกลู่นอกทาง แต่บางท่เราก็อยากทำตามใจตัวเองบ้างแต่สิ่งที่ได้มาคือป้าเขา toxic มากๆ จนเราเครียดแล้วต้องไปพบหมอ ทุกคนคิดว่าเราดูอกตัญญูมากไหมที่ย้ายมาทำงานที่ กรุงเทพเพราะทรกับป้าที่ toxic  กับเรามากๆ เราเข้าใจที่เขาเป็นห่วงแต่ความเป็นของเขาทำให้เราต้องเป็นคนขี้ระแวง ระแวงเสียงโทรศัพท์ ระแวงนาฬิกา
 
 
 
 
 
 
 
 
0
 
0
ADVERTISEMENT
 
 
 
แสดงความคิดเห็น...