เราเคยทำงานมาทั้งระบบราชการ และเอกชน เราไม่รู้ว่าเราเข้าใจผิด ไม่เข้าใจ หรือขึ้นอยู่กับนโยบายของบริษัทนั้น ๆ โดยไม่มีกฏหมายรองรับคนเป็นลูกจ้าง ที่ทำงานที่เราทำอยู่ทุกวันนี้เป็นบริษัทที่เปิดขายสินค้า 7 วันทำการ มีวันหยุดให้พนักงานปีละ 2 ครั้ง คือสงกรานต์ และปีใหม่ มีวันหยุดประจำสัปดาห์สำหรับพนักงานรายเดือนสัปดาห์ละ 1 วัน ซึ่งวันหยุดสัปดาห์ละ 1 วัน สามารถใช้วันหยุดต่อกัน 4 วันรวด หรือหยุดทีละ 2 วันก็ได้ บริษัทนี้มีคนเข้าออกงานบ่อยมากถึงมากที่สุด การบรรจุพนักงานที่ผ่านทดลองงาน 115 วัน แล้วแต่ความพอใจของผู้บริหาร ถึงแม้จะผ่านการทดลองงานแต่ไม่ใช่ว่าจะได้บรรจุเป็นพนักงานรายเดือนเสมอไป อาจยังคงสถานะพนักงานรายวันอยู่เหมือนเดิม
     ตอนเขียนใบสมัครเข้าทำงานวันแรกไม่มีการเตรียมเอกสารอะไรให้เขียนนอกจากใบสมัคร และอธิบายความเป็นไปของบริษัท และพาแนะนำตัวตามแผนกต่าง ๆ แจ้งว่าต้องมีคนค้ำประกันจึงจะรับเข้าทำงาน แต่ไม่เห็นเอกสาร รู้ว่าต้องทำประวัติอาชญากรรม วันที่ได้เป็นพนักงานแล้ว เอกสารให้คนค้ำประกันเซนต์ไม่เห็นมีให้ ชี้แจงเรื่องระเบียบบริษัทเพียงแค่เรื่องการแต่งกาย วันทำงาน หากใครมาทำงานในวันหยุดจะได้ค่าแรง และหากวันหยุดที่เราไม่หยุดตรงกับวันหยุดสำคัญทางราชการจะได้ค่าแรง 2 แรง ใครที่เป็นพนักงานรายเดือนหากทำงานไม่หยุดจะมีวันหยุดสะสมบวกเพิ่มขึ้นทุกเดือน(ฝ่ายบุคคลแจ้งอย่างนั้นจริงๆ) เราทำงานแบบมีหยุดเพราะป่วยบ้างแต่ไม่บ่อย เพราะอยากได้วันหยุดสะสมตามที่ฝ่ายบุคคลแจ้ง ตอนนี้เราโดนลดขั้นจากผู้จัดการสาขา ลงมาเป็นบัญชีการเงิน เนื่องจากเราทำยอดขายได้ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ และโดนลดตำแหน่งลงมาเหลือเพียงพนักงานขาย แต่ยังคงทำหน้าที่บัญชีการเงิน งานบุคคลเหมือนเดิม และงานบริหารโดยภาพรวมเหมือนผู้จัดการทำเหมือนเดิม ขอเข้าเรื่อง
1. ข้อตกลงระหว่างนายจ้างกับเรา เงินเดือนตอนทดลองงานได้ ......บาท หากสาขาเปิดและมาบริหารสาขาจะเพิ่มให้อีก 5000 บาท เราไม่ได้เงินจุดนั้นตามข้อตกลง
2. ตอนเราอยู่เป็นผู้จัดการสาขา ผู้บริหารสูงสุดบอกว่า ผู้จัดการสาขามีอำนาจหน้าที่ในการตัดสินใจบริหารหน้างานได้โดยไม่ให้เกิดความเสียหายกับบริษัท เราไม่เคยทำให้บริษัทเสียหาย จะขายสินค้าเพื่อดึงลูกค้าสอบถามไปยังผู้บริหาร (บริษัทนี้มีหลายสาขาแต่ผูกขาดอำนาจไว้ที่เจ้าของบริษัทเท่านั้น ไม่มีการจัดการงานตามลำดับขั้นของการบริหารแบบบริษัทปกติทั่วไป ก็เข้าใจเขาเจ้าของเงินทำไรก็ได้) ตอนเราไปฝึกงานไม่มีรูปแบบการฝึกอบรมที่มีรูปแบบ คือใครอยากเรียนรู้อะไรหน้ามึนเดินเข้าไปขอช่วยทำงาน นั่นเรียกว่าเรียนงาน
3. ในความเข้าใจของเรา วันหยุดประจำสัปดาห์คือวันหยุดประจำสัปดาห์ ไม่เอามารวมหรือเกี่ยวข้องกับการลากิจ ลาพักร้อน คือในเดือนที่มีลากิจ หากยังไม่ได้หยุดประจำสัปดาห์จะถือว่าวันลากิจคือวันหยุด (เรางง) หรือถ้าวันหยุดหมดสำหรับพนักงานรายเดือนหยุดเพิ่มถือว่าลาพักร้อนโดยอัตโนมัติ (งงเข้าไปใหญ่) เพราะที่เราทำงานผ่านมาหลายที่ วันหยุดประจำสัปดาห์คือวันหยุดประจำสัปดาห์ แต่ถ้ามีเหตุจำเป็นต้องลากิจ การลากิจไม่เกี่ยวกับวันหยุด แยกกัน ไม่เกี่ยวกับวันลาพักร้อนด้วย แต่ที่ทำงานทุกวันนี้ เอามารวมกัน เฮ้ย มีแบบนี้ด้วยเหรอ หรือขึ้นอยู่กับนโยบายบริษัทว่าจะทำกับลูกจ้างอย่างไรก็ได้โดยไม่มีกฏหมายรองรับลูกจ้าง อยากทำงานต่อก็ต้องยอมแบบนั้นหรือ
4. วันหยุดสะสมที่เกิดจากการทำงานไม่หยุด พอวันหยุดสะสมเราเยอะขึ้น เงินเดือนเท่าเดิมไม่มีเพิ่ม ไม่มีการให้ค่าแรงในวันหยุดแต่มาทำงาน โดยทางนายจ้างอ้างว่ามีวันหยุดให้แต่ไม่หยุดเอง อยากมาทำงานช่วยไม่ได้ในเมื่อหยุดให้แล้ว (อย่างนี้ก็มีด้วย) และวันหยุดสะสมเราถูกยกเลิกเพราะวันหยุดเราเริ่มเยอะขึ้น หากเราออกจากงานทางบริษัทต้องชดเชยเงินให้เราในกรณีเรามาทำงานในวันหยุด
5. เราอยากออกจากงานมาก แต่ทุกคนบอกให้ทน ๆ ๆ แล้วก็ทน โรคซึมเศร้าขั้นรุนแรงเริ่มเล่นงานหนัก ตอนนี้ปัญหาที่เจอคือถึงแม้เราจะโดนลดตำแหน่ง แต่พนักงานทุกคนยังให้ความเคารพเราเหมือนเดิม เรารู้ว่าเราโดนบีบให้ออกจากงาน เพราะเริ่มตั้งแต่ลดตำแหน่ง เพราะไม่อยากจ่ายเงินเดือนเพิ่มอีก 5 พัน เราทำยอดขายในช่วงฤดูขายได้เดือนเป็นล้าน ยอดรวมพุ่งแซงหน้าสาขาเก่า ๆ ที่อยู่มานาน แต่เราโดนลดตำแหน่งลงมาเหลือแค่พนักงานขาย
6. เรายังข้องใจเรื่องวันหยุดประจำสัปดาห์ ลากิจ ลาพักร้อน การลาเหล่านี้สามารถเอามาใช้แทนกันได้หากเราไม่หยุดงานเช่นนั้นหรือ ฝ่ายบุคคลพูดจาได้กวนเบื้องล่างมากว่า ที่บริษัทนี้เค้าทำแบบนี้ แต่บริษัทอื่นไม่รู้
"ตอนนี้ทำได้ดีที่สุดคือ ทน ทำใจ ยิ้ม นิ่ง อย่าระเบิด คิดซะว่าเป็นกรรมเก่าของเรา ๆ ต้องชดใช้หนี้กรรม" T_T