ขนาดเสือยังร้องไห้
แล้วคนธรรมดาอย่างเรา จะเหลืออะไร

สวัสดีรอบดึกวันอาทิตย์ค่ะ
วันนี้เอาเมนูสาวภูธรสายตี้มาฝาก

ปกติ บัวจะเข้าครัว ทำอาหารเฉพาะเวลามีสังสรรค์กับเพื่อนบ้าง นาน ๆ ถี่ ... หรือที กันนะ?


ไม่พูดมากดีกว่า วิธีทำตามไปด้านล่างเลยเจ้าค่ะ

ใช้เนื้อส่วนเสือร้องไห้ ... ไอ้คำว่าเสือร้องไห้เนี่ย มาจากอะไรยังไม่สามารถตีโจทย์แตก
มันเคี้ยวยากจนร้องไห้?
หรือมันอร่อยจนร้องไห้กันแน่?

แต่ก็ช่างมันเถอะ เอาเป็นว่า เจ้าของร้านบอกมาว่า อันนี้เสือร้องไห้นะ ... เอาวะ ร้องก็ร้อง

นำเนื้อมาหั่นแยกส่วน มันแข็งแยกไว้แปะหัวท้าย เพื่อให้เวลาย่าง กลิ่นและน้ำมัน จะได้ไหลอาบได้ทั่วถึง
(คิดเอาเองล้วนๆ)

บ้านนี้ถนัดใช้เกลือ
บัวใช้เกลือประมาณนี้ (กะ ๆ เอา) คลุก ๆ นวด ๆ บีบจนเนื้อมีน้ำออกมา
จำได้ว่า พ่อเคยบอก มันเข้าเนื้อดี แต่น้ำที่บีบออกมา ให้เอาไปคลุกซ้ำอีกครั้งหลังปรุงเสร็จ เพื่อให้เนื้อมีความฉ่ำ ไม่เหนียวไป

บัวสายเท ... เทไปสิจ๊ะ อย่าทะลึ่งเอามือไปรองละ ได้แสบทั้งคืนแน่
สาเหตุที่ใส่พริกไป มันก็จะคล้าย ๆ กับทำปิ้งย่างหมาล่า (มั้ง) แต่ไม่เลือกใช้พริกหมาล่า เพราะส่วนตัวไม่ค่อยชอบรสชาติสักเท่าไหร่

ใส่ข้าวคั่วไปอีก อันนี้ใช้มือรองได้
ใส่ไปทำไม? ... เพื่อว่าเวลาย่างโดนไฟ กลิ่นมันหอมขึ้นไง

นำไปย่างล่อไฟ ใช้หัวไม้ หางไม้ ที่มีมันย่างล่อไฟก่อน
สาเหตุเพราะ ถ้าย่างไปโท่ง ๆ เลย มัน จะไม่สุกเสียเอา อาจจะได้ทานดิบแทน
พาลจะเหนียว เคี้ยวยากจนร้องไห้ตามชื่อเมนูเสีย

ปิดท้ายด้วยภาพเปิดกระทู้
รสชาติโอเค
ไม่เหนียว
กลิ่นหอม
ขอเบียร์ .... แหะ ๆ