กลิ่นการเวก

"ค่ำคืนอันเหน็บหนาว ท่ามกลางเสียงฝน
คงไม่แปลกที่คนคนนึงจะรู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆเกิดขึ้น...หรือจะคิดไปเอง"

การทำงานของฉันคือการดูแลอาคารโบราณแห่งหนึ่ง ตึกปูนทรงยุโรปที่ผ่านการเวลา
มาหลายยุคหลายสมัย ตอนนี้ฉันคือผู้ดูแลแต่ฉันไม่ใช่เจ้าของมันหรอก
ฉันทำงานนี้มาเกือบปีแล้ว หน้าที่ของฉันคือ คอยควบคุมเหล่าแม่บ้านคนงานในตึก
เจ้านายของฉันอยู่ต่างประเทศ พูดง่ายฉันเป็น 'หัวหน้าแม่บ้านชั้นสูง' เราทุกคนจะตอนทำให้อาคารนี้พร้อมที่จะรับแขกเสมอ
แขกที่ไม่เคยมีตั้งแต่ฉันมาทำงาน
อาคารหลังนี้ตอนกลางวันสวยงามดุจราชวังในต่างประเทศแต่มันคนละเรื่องกับตอน 'กลางคืน'
ตลอดเวลาหลายเดือนฉันไม่เคยมาที่ตึกนี้หลัง 6 โมงเย็นเลย นั้นก้เป็นไปตามคำสั่งของเจ้านายว่า
ให้คนงานกลับตอน 5 โมงทุกวัน แต่ก็เกิดเรื่องจนได้เมื่อฉันดันลืม คำว่าลืมนั้นนี่มันมักจะมาพร้อมประสบการณ์ไม่ดีเสมอในหนังสยองที่เคยดู
และก็เป็นดังนั้นเมื่อฉันกลับมาหลังพระอาทิตย์ตกดิน
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่