ใครเกิดทัน คำภีร์พระเวทย์ รวมสุดยอดของมนต์ตราทางไสยศาสตร์

ใครเกิดทัน คำภีร์พระเวทย์ รวมสุดยอดของมนต์ตราทางไสยศาสตร์

ไสยศาสตร์ มาจากคำว่า ไสยาสน์” ซึ่งแปลว่า “นอน” และศาสตร์ หรือ scientia ในภาษาละติน ซึ่งแปลว่าความรู้ อันเป็นรากศัพท์เดียวกับ science ในภาษาอังกฤษ ซึ่งแปลว่า วิทยาศาสตร์ ไสยศาสตร์จึงแปลได้ว่า ศาสตร์แห่งการหลับ ศาสตร์ที่ยังไม่ตื่น ตรงกันข้ามกับ พุทธะ ซึ่งแปลว่า ผู้รู้  ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ท่านผู้ตรัสรู้แล้ว

ในสมัยโบราณของบ้านเมืองแถบนี้ ไสยศาสตร์ นับเป็นศาสตร์สำคัญที่ลูกผู้ชายต้องเรียนรู้ ทั้งในเรื่องทำให้เกิดมงคลแก่ตนเอง คงกะพันชาตรี เมตตามหานิยม มีอาจารย์ผู้เรืองวิชาทั้งสงฆ์และฆราวาสมากมาย มีสำนักทั้งที่อยู่ในวัดหรือตามสถานที่ลี้ลับในป่าดง ซึ่งลูกผู้ชายนั้นถือกันว่าเกิดมานั้นต้องบวช ต้องมีวิชา ต้องปกป้องครอบครัวและบ้านเมืองได้ การเรียนวิชาอาวุธเพื่อใช้ในการต่อสู้ทุกชนิด จะมีไสยศาสตร์กำกับอยู่เสมอ โดยเฉพาะในเรื่องคงกะพันชาตรี ในยุคที่ยังใช้ดาบ มีด เป็นอาวุธระยะประชิดตัว การต่อสู้นั้นถึงเลือดถึงเนื้อ ความต้องการให้ร่างกายทนทานต่อคมของศาสตราวุธทั้งปวงนั้น เชื่อกันว่าสำคัญยิ่ง

คำภีร์พระเวทย์เล่มนี้ จัดพิมพ์ขึ้นในงานทำบุญอายุของ พระครูเนกขัมมาภิมณฑ์ หรือ หลวงพ่อดิษฐ์ ติสสโร วัดปากสระ อ.ควนขนุน จ.พัทลุง ท่านเป็นชาวพัทลุงโดยกำเนิด ท่านเกิดที่บ้านดอนตาสังข์ อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เมื่อวันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๔๒๐ โยมบิดาชื่อ แก้ว โยมมารดาชื่อ นุ้ย เมื่อเยาว์ บิดามารดาของท่านได้พาไปฝากเรียนหนังสือที่วัดควนกรวด กับพระอาจารย์รอด ได้ศึกษาภาษาไทยและหนังสือขอม หัดอ่านหนังสือสวดมนต์จนชำนาญ ต่อมาเมื่อมีอายุครบบวช ในปีพุทธศักราช ๒๔๔๑ ท่านจึงได้อุปสมบท ที่วัดปรางหมู่ใน ตำบลปรางหมู่ อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง เมื่อบวชแล้ว หลวงพ่อดิษฐ์ท่านก็ได้ไปจำพรรษาอยู่ที่วัดควนกรวด และได้ศึกษาวิชากับพระอาจารย์รอด

ปีพุทธศักราช ๒๔๔๖ ชาวบ้านปากสระ ตำบลชัยบุรี อำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง ได้พากันเดินทางมานิมนต์ท่านเพื่อขอให้ท่านมาเป็นเจ้าอาวาสวัดปากสระ หลวงพ่อดิษฐ์ท่านจึงได้เดินทางไปรับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดปากสระแต่นั้นมา เมื่อท่านได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดปากสระแล้วท่านก็เริ่มนำความเจริญและสร้างถาวรวัตถุภายในวัดตลอดจนเป็นที่พึ่งของชาวบ้าน ต่อมาท่านก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าคณะตำบลชัยบุรี พุทธศักราช ๒๔๘๙ และต่อมา วันที่ ๕ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๔๙๗ ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ เป็นพระครูสัญญาบัติที่ "พระครูเนกขัมมาภิมณฑ์"

หลวงพ่อดิษฐ์ ท่านได้สร้างวัตถุมงคล เครื่องรางของขลังไว้มากมาย เช่น พระสังกัจจายน์ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก พระปิดตา มีหลายพิมพ์ เช่น ปิดตาโยงก้น ปิดตามหาลาภ ปิดตามหาอุตม์ ปิดตาเข่ากว้าง พระกลับบัว พิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก เหรียญรุ่นแรกปี พุทธศักราช ๒๕๐๐ เครื่องรางของขลัง เช่น พิรอดแขน แหวนพิรอด เสื้อยันต์ ผ้ายันต์ ลูกอม วัตถุมงคลของท่านจะเด่นทาง มหาอุตม์ คงกระพัน ชาตรี

เมื่อปี พุทธศักราช ๒๕๐๗ ท่านได้เริ่มป่วยด้วยโรคชรา คณะศิษยานุศิษย์จึงได้นำท่านไปรักษาที่โรงพยาบาลพัทลุง ท่านอยู่โรงพยาบาลพัทลุงได้ ๗ วัน ก็ได้ขอร้องคณะศิษย์นำท่านกลับวัด หลังจากนั้นอาการอาพาธท่านก็ไม่ดีขึ้น จนกระทั่งคืนวันที่ ๗ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๐๗ เวลา ๐๐.๓๐ น. ท่านก็ได้มรณภาพลงอย่างสงบ สริอายุได้ ๘๗ ปี

ปกหลังของหนังสือเล่มนี้ระบุวันเดือนปีที่จัดพิมพ์ว่า ๑ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๐๖ ซึ่งก็เป็นเวลาก่อนที่ท่านจะมรณภาพเพียงหนึ่งปี

เจ้าของกระทู้มิได้มีเจตนาจะส่งเสริมวิชาไสยศาสตร์ และด้วยประสบการณ์ส่วนตัว ซึ่งเคยพบอาจารย์ทางสายนี้มาหลายท่าน ในหลายรูปแบบหลายสถานที่ ในเพศฆราวาสนั้นไม่เคยพบของจริงเลย ของจริงที่ว่านั้นคือมีวิชาจริง เท่าที่พบมาล้วนแล้วแต่เป็นไสยพานิชย์ทั้งนั้น แต่อาจจะเป็นไปด้วยว่า เจ้าของกระทู้ยังหูตาไม่กว้างไกล ยังเป็นกบในกะลาครอบ จึงมิเคยเห็นอาจารย์ผู้เรืองวิชาก็เป็นได้ แต่ในสายของสงฆ์นั้น หลายท่านที่มีตบะแรงกล้า มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย และมีประวัติเล่าลือกันถึงวิชาต่างๆ ทั้งคงกระพันชาตรี และทาง เมตตามหานิยม เคยได้พบอยู่บ้าง และมีเกียรติประวัติของวิชาเล่าสืบต่อกันมา จะจริงเท็จประการใดก็ไม่เคยเห็นด้วยตา

แต่คำนำของหนังสือเล่มนี้ พระครูเนกขัมมาภิมณฑ์ ท่านได้เขียนคำนำว่าขอให้เลือกใช้แต่คาถาที่ไม่เบียดเบียนผู้อื่น แต่ในเล่มหนังสือมีคาถาบางชนิด ที่อาจจะทำให้ผู้ที่ได้รู้วิชา นำไปทดลองและเข้าข่ายเบียดเบียนผู้อื่น เช่นสตรีเพศ อาจจะก่อให้เกิดคดีความ ความเสียหาย ทั้งต่อตัวผู้นำไปใช้และผู้ที่ถูกทดลองใช้ เจ้าของกระทู้จึงลบคาถาเหล่านั้นออก ให้ไว้เพียงคำอธิบายเพื่อให้รู้ว่า มีคาถาเช่นนี้อยู่ และบางคาถาก็บอกแหล่งที่มา หรือเจ้าของคาถาไว้ด้วย อันอาจจะใช้เป็นทางสืบสวนประวัติศาสตร์ได้ในบางแง่บางมุม

จึงขอท่านที่สนใจในวิชาทางด้านนี้ ได้เพียงอ่านไว้ประดับความรู้ และโปรดระมัดระวังในการทดลอง โดยเฉพาะเรื่องคงกระพันชาตรี หาไม่แล้วอาจจะได้รับบาดเจ็บ จะขั้นเล็กน้อย สาหัส หรึอถึงตายได้ และไม่ควรนำไปทดลองกับผู้อื่น เพราะลำพังเพียงคาถานั้น ไม่อาจมีความขลังหรือศักดิ์สิทธิ์อะไรได้ ต้องอยู่กับผู้ใช้ที่ได้ฝึกวิชาฝึกสมาธิมาจนแก่กล้า หาไม่ก็จะเป็นเพียงเหมือนท่องอาขยาน และเลือดก็สาดจากการทดลองโดยพลัน โปรดระมัดระวัง



กระทู้เรื่องเก่าของอิสิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่