เรื่องการรับเงินรับทอง ตอบตรง ตามวินัย ผิดไหมผิดครับ แต่ปลงได้ครับ
1.ที่ว่ารับแล้วก็ปลงได้ ถูกครับแต่ต้องสละจริง ๆ นะ
แต่ปัญหาคือมีใครสละเงินหรือวัตถุที่ไม่สมควรเหล่านั้นบ้าง มีแต่ไปนั่งกล่าวคำแสดงอาบัติ แล้วก็เก็บเงินและสิ่งของที่แลกเปลี่ยนมาด้วยเงินทองนั้นไว้เหมือนเดิม แต่ถ้ามีคนสละสิ่งเหล่านั้นที่ไม่สมควรกับสมณะก็ปลงตกครับ
2.และถ้าคิดว่า รับไปเถอะแล้วค่อยไปปลงเอา เช่นรู้ว่าผิดก็ทำผิด แล้วค่อยไปปลงเอา นึกง่าย ๆ เหมือนคุณรู้อยู่แล้วว่าผิดยังทำเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ คุณคิดว่าจะอภัยให้ลูกหรือคนเหล่านั้น ไหมแม้เรื่องเล็กน้อย ๆ คือเคยตัว ไม่ได้สำนึกแต่หาช่องทำผิดด้วยการอ้างว่า มีวิธีแก้ไขคือ สารภาพผิด เท่ากับ ปลงได้ แบบนี้ปลงไม่ตกครับ
3.แล้วสรุปรับได้ไหมทองและเงิน ตามมหาปเทส 4 รับได้ครับ แต่ไม่ใช่รับทุกวันรับแม้กระทั่งไม่ได้มีเหตุจำเป็นอะไร นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่เฉย ๆ ป่วยก็ไม่ป่วย ญาติก็ไม่ได้ไปเยี่ยม บริขาร ปัจจัยสี่ก็มีพร้อมที่จะใช้ ไม่ขัดสน ก็ยังรับเพราะอยากสะสม รับเพราะอยากได้ เที่ยวตระเวณเรี่ยไร แบบนี้ผิดครับ อ้างมหาปเทส 4 ไม่ได้ครับ เป็นการใช้หาช่องเข้าข้างกิเลสตนเอง แล้วการบวชมาเพื่อมรรค ผลปล่อยวาง จะปรากฎขึ้นได้อย่างไร จะปฏิบัติขึ้นได้อย่างไร เมื่อยังมีกังวลเรื่องเงินทองที่เก็บไว้ ในกระเป๋าตังค์ส่วนตัวรวมถึงบัญชีส่วนตัว แถมจะยังงอกเงย สิ่งทีทำให้เกิดนิวรณ์ ที่ขวางกั้นมรรคผล อีกมากมาย เช่นไปถอยรถ ซื้อ สิ่งของที่ไม่สมควร หรืออำนวยความสะดวกสบายจนเกินวิสัยสมณะ
4. ขอ นมัสการท่านภันเตพระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์ ( เผื่อจะมีใครนำไปให้ท่านอ่านหรือท่านมาเจอ ) ตามคลิปที่แนบ ขอยืมคำกล่าวที่ท่านกล่าวว่า ไม่ว่าพระนั้นจะให้ไวยาวัจกรหรือใครเก็บไว้ให้ก็ต้องอาบัติ ไม่พ้นอาบัติไปได้
ผมขอตอบว่าต้องไปดูว่าครบ 3 องค์ประกอบ องค์แห่งอาบัติ คือ ?
4.1.ของนั้นเป็นทองและเงินที่เป็นนิสสัคคิยวัตถุ
4.2.เฉพาะเป็นของตัว
4.3.รับเองหรือให้เขารับ หรือเขาเก็บไว้ให้ ยินดีเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง พร้อมด้วย องค์ 3 ดังนี้
จึงเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ (บุพพสิกขาวรรณา หน้า 167). (ต้องพร้อมด้วยองค์ 3 นี้)
ถ้าไม่ครบก็ไม่อาบัติ ตัวอย่างเช่น มีคนถวายเงินให้ผม ผม โดนแล้ว ข้อ 4.3 และสมมุติว่าผมยินดีด้วยนะ
สิ่งนั้นเป็น นิสสัคคิยวัตถุ โดนอีกแล้ว ข้อ 4.1
แต่เงินนั้นไม่ใช่เป็นเฉพาะของตัวผมเพราะผมแจ้งให้ถวายเข้าส่วนกลางเป็นของสงฆ์
สงฆ์รูปใดจำเป็นต้องใช้ ที่เหมาะสมกับสิ่งที่สมควรแก่สมณะก็เบิกไปใช้ได้โดยแจ้งไวยาวัจกร
จบครับ
เข้าใจถูกนะครับ หรือท่านใดเสริม ได้นะครับเจริญพร
ในที่สุดอาตมาก็ได้คำตอบเกี่ยวกับเรื่อง เงินและทอง
1.ที่ว่ารับแล้วก็ปลงได้ ถูกครับแต่ต้องสละจริง ๆ นะ
แต่ปัญหาคือมีใครสละเงินหรือวัตถุที่ไม่สมควรเหล่านั้นบ้าง มีแต่ไปนั่งกล่าวคำแสดงอาบัติ แล้วก็เก็บเงินและสิ่งของที่แลกเปลี่ยนมาด้วยเงินทองนั้นไว้เหมือนเดิม แต่ถ้ามีคนสละสิ่งเหล่านั้นที่ไม่สมควรกับสมณะก็ปลงตกครับ
2.และถ้าคิดว่า รับไปเถอะแล้วค่อยไปปลงเอา เช่นรู้ว่าผิดก็ทำผิด แล้วค่อยไปปลงเอา นึกง่าย ๆ เหมือนคุณรู้อยู่แล้วว่าผิดยังทำเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ คุณคิดว่าจะอภัยให้ลูกหรือคนเหล่านั้น ไหมแม้เรื่องเล็กน้อย ๆ คือเคยตัว ไม่ได้สำนึกแต่หาช่องทำผิดด้วยการอ้างว่า มีวิธีแก้ไขคือ สารภาพผิด เท่ากับ ปลงได้ แบบนี้ปลงไม่ตกครับ
3.แล้วสรุปรับได้ไหมทองและเงิน ตามมหาปเทส 4 รับได้ครับ แต่ไม่ใช่รับทุกวันรับแม้กระทั่งไม่ได้มีเหตุจำเป็นอะไร นั่ง ๆ นอน ๆ อยู่เฉย ๆ ป่วยก็ไม่ป่วย ญาติก็ไม่ได้ไปเยี่ยม บริขาร ปัจจัยสี่ก็มีพร้อมที่จะใช้ ไม่ขัดสน ก็ยังรับเพราะอยากสะสม รับเพราะอยากได้ เที่ยวตระเวณเรี่ยไร แบบนี้ผิดครับ อ้างมหาปเทส 4 ไม่ได้ครับ เป็นการใช้หาช่องเข้าข้างกิเลสตนเอง แล้วการบวชมาเพื่อมรรค ผลปล่อยวาง จะปรากฎขึ้นได้อย่างไร จะปฏิบัติขึ้นได้อย่างไร เมื่อยังมีกังวลเรื่องเงินทองที่เก็บไว้ ในกระเป๋าตังค์ส่วนตัวรวมถึงบัญชีส่วนตัว แถมจะยังงอกเงย สิ่งทีทำให้เกิดนิวรณ์ ที่ขวางกั้นมรรคผล อีกมากมาย เช่นไปถอยรถ ซื้อ สิ่งของที่ไม่สมควร หรืออำนวยความสะดวกสบายจนเกินวิสัยสมณะ
4. ขอ นมัสการท่านภันเตพระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์ ( เผื่อจะมีใครนำไปให้ท่านอ่านหรือท่านมาเจอ ) ตามคลิปที่แนบ ขอยืมคำกล่าวที่ท่านกล่าวว่า ไม่ว่าพระนั้นจะให้ไวยาวัจกรหรือใครเก็บไว้ให้ก็ต้องอาบัติ ไม่พ้นอาบัติไปได้
ผมขอตอบว่าต้องไปดูว่าครบ 3 องค์ประกอบ องค์แห่งอาบัติ คือ ?
4.1.ของนั้นเป็นทองและเงินที่เป็นนิสสัคคิยวัตถุ
4.2.เฉพาะเป็นของตัว
4.3.รับเองหรือให้เขารับ หรือเขาเก็บไว้ให้ ยินดีเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง พร้อมด้วย องค์ 3 ดังนี้
จึงเป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์ (บุพพสิกขาวรรณา หน้า 167). (ต้องพร้อมด้วยองค์ 3 นี้)
ถ้าไม่ครบก็ไม่อาบัติ ตัวอย่างเช่น มีคนถวายเงินให้ผม ผม โดนแล้ว ข้อ 4.3 และสมมุติว่าผมยินดีด้วยนะ
สิ่งนั้นเป็น นิสสัคคิยวัตถุ โดนอีกแล้ว ข้อ 4.1
แต่เงินนั้นไม่ใช่เป็นเฉพาะของตัวผมเพราะผมแจ้งให้ถวายเข้าส่วนกลางเป็นของสงฆ์
สงฆ์รูปใดจำเป็นต้องใช้ ที่เหมาะสมกับสิ่งที่สมควรแก่สมณะก็เบิกไปใช้ได้โดยแจ้งไวยาวัจกร
จบครับ
เข้าใจถูกนะครับ หรือท่านใดเสริม ได้นะครับเจริญพร