เราแต่งงานกับสามี มา 3 แล้วคะ ก่อนหน้านี้ ก็ ปกติดี ต่างคนก็ต่างทำงาน มีเวลาก็ไปเที่ยวกันบ้าง .. เราไม่มีลูกคะ ต้องบอกก่อน
ว่า สามีเรา เป็นคนที่ ปฏิเสธคนอื่นไม่เป็น เกรงใจคนที่ทำงานไปซะหมด พักหลังๆ เรารู้สึกว่า เราโดนเอาเปรียบ จากที่ทำงานสามี
คือ วันหยุด เสาร์-อาทิตย์ เดี๋ยวนี้ เขาแทบจะไม่มีเวลาให้ครอบครัวเลย สามีเรา ตำแหน่ง รองผจก. คะ ที่บอกว่าวันหยุด ไม่มีเวลาให้ เพราะ บางครั้งก็มีงานด่วน ซึ่งบางครั้งเราพอเจ้าใจนะคะ แต่พอหลายๆครั้งเข้า มันเริ่มไม่ไหว คำว่างานด่วนคือ ..
ไปงานศพ พ่อแม่ ลูกค้า ต้องไปเป็นเพื่อน เจ้านายบ้าง เพื่อนเซลล์บ้าง .. งานวันเกิดลูกค้า .. เอาของไปมอบให้ลูกค้าในงานเลี้ยงนั่นนี่
ต้องบอกว่า เราเข้าใจในงานเขานะคะ แต่ที่ไม่เข้าใจคือ มักจะเป็นสามีเราเสมอที่ไปได้หมด อย่างบางครั้ง ผจก.คนอื่นเขาก็ว่าง แต่เขาไม่ไป สาเหตุก็เดิมๆ ลูกป่วย เขาป่วย เขาอยู่ ตจว. เขาพาครอบครัวไปธุระ ซึ่งความจริงเรารู้ว่านั่นคือข้ออ้างคะ แต่สามีเรา ขนาดบางครั้งให้ปฏิเสธไปบ้าง สามีเราก็ยังตบท้ายไปอีกว่า แล้วงานกี่โมงครับ สรุป.. คือ ไปได้ตลอด จนเรารู้สึกน้อยใจว่า หรือเพราะเราไม่มีลูก เลยไม่มีข้ออ้าง
เราพยายามเข้าใจเขามาตลอดนะคะ แต่ที่มาโพสคือ เริ่มจะไม่ไหวแล้วคะ เราเองก็รู้สึกแย่ เพราะบางครั้ง เช่น เช้ามาแต่งตัวจะไปพักผ่อนเดินเล่น ตามประสา ก็ต้องเป็นอันล้มเลิก เพราะมีสายเข้ามาว่าให้ไปงานนั้นนี่ ..
น้อยใจคะ บอกตรงๆ พอคุยกับสามี เขาก็ถามกลับว่า จะให้ทำไง ก็งาน .... จะให้ทำไงก็นึกว่าจะว่างเหมือนกัน กลายเป็นเราชวนืะเลาะ เพราะเหมือนไม่เข้าใจเขา .... ที่แย่คือแล้วความรู้สึกของเราละ ใครเข้าใจ .... เบื่อถึงขั้นว่าบางทีอยากขับรถไปเที่ยวคนเดียว หายไปจากเขาเลย อยากรู้ว่าเขาจะรู้สึกเห็นใจเราบ้างไหม อะคะ

ขอบคุณทุกคนนะคะที่เข้ามาอ่าน ฟังเราบ่น