ปกติเราเป็นคนที่ร่าเริง เข้ากับคนง่าย
ทุกคนชอบบอกว่า เราเหมาะกับยิ้มมากกว่าร้องไห้
เราเลยไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็น
เราพยายามร่าเริง และซ่อนความรู้สึกแย่ๆ เสมอ
เราไม่เคยพูดว่า เรารู้สึกไง แล้วตามใจทุกคนเสมอ
จริงๆ เราก็ไม่แน่ใจว่า ตัวเองเป็นคนร่าเริงจริงๆ หรือป่าว หรือจริงๆ เราอาจจะไม่ใช่คนร่าเริง แต่ทำเพราะทุกคนเห็นว่าดี

แต่ก่อนหน้านี้ช่วงม.ปลาย เราเคยอยู่คนเดียว ปิดกั้นตัวเอง ไม่คุยกับเพื่อน ครอบครัว
เราคิดว่า มันเป็นเพียงจุดเปลี่ยนของชีวิต ที่เราจะมีช่วงสับสน
แต่เราไม่ได้สับสน แค่ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพบใคร ไม่อยากคุยกับใคร
เราไม่รู้สึกว่า อยากสนุก มีความสุข เสียใจ ร้องไห้ เราไม่ได้ร้องไห้มาหลายปี
จนเราขึ้นม.6 ก็เริ่มกลับมาคุยกับเพื่อนได้ พอเข้าปี 1 เราก็ดีขึ้น จนกลายเป็นอีกคน

แต่ตอนนี้เรากลับมารู้สึกเย็นชากับทุกอย่าง ไม่อยากพูด ไม่อยากเจอใคร
เราอยากอยู่คนเดียว แต่เรากลัวว่าตัวเองจะกลับไปเป็นแบบม.ปลาย
เพราะงั้นเลยอยากขอคำแนะนำว่า เราควรทำอย่างไงดี
เราเบื่อหน่ายทุกอย่างจริงๆ