สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กนักเรียนม.ปลายนะคะ เป็นคนร่าเริงแบบปกติ แต่เราเกิดอาการตามหัวข้อบ่อยมากๆ เป็นมาตั้งแต่ช่วงม.ต้น แต่พอมาช่วงม.ปลายดันหนักกว่าทุกทีมากๆเลยค่ะ

ทั้งร้องไห้ พยายามฆ่าตัวตาย คิดถึงแต่ช่วงเวลาอันเลวร้ายในชีวิต พอได้ยินคำด่าทอหรือเสียงตวาดดุอะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้แทบจะทันที และคิดว่า ทุกๆคนที่เรารู้จักล้วนเกลียดตัวเราค่ะ

แต่เราก็ไม่ตายซักที ในแต่ละวันเลยทำได้แค่ร้องไห้ระบายความทุกข์ แต่เราไม่อยากให้คนที่บ้านรู้ เพราะคนที่บ้านค่อนข้างที่จะเหยียดคนประเภทนี้ (คนเป็นโรคซึมเศร้า) แต่เราไม่แน่ใจนะคะว่าเป็นรึเปล่า เพราะว่าไม่เคยไปหาหมอเนี่ยแหละค่ะ 

เพื่อนๆที่อยู่ชุมนุมช่วยเหลือผู้อื่นได้เข้ามาพูดคุยกับเราเรื่องนี้ และบอกว่าคุณครูที่ปรึกษาของเขาพร้อมที่จะช่วยเราไม่ให้เรารู้สึกนึกคิดไปมากกว่านี้ แต่เราตอบปฏิเสธกลับไป เรารู้สึกว่า.. ไม่อยากจะบอกเขาซักเท่าไหร่ แล้วพอมาคิดทีหลัง ก็ได้แต่บ่นกับตัวเองว่า พอเขาเข้ามาช่วยเราก็ดันไม่รับเอาไว้ แล้วจากนั้นก็ทำให้เราดิ่งลงเหวลึกค่ะ

เลยอยากจะมาสอบถามพี่ๆน้องๆ ชาวพันทิปทุกคนค่ะ ว่าอาการแบบนี้ เสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า?
และถ้ายังไงสามารถเสนอแนวทางการแก้ไขได้นะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ