ตอนม.ต้นเราเรียนใกล้บ้านทำไห้เราไม่ได้คิดว่าเราจะติดครอบครัวมากขนาดนี้ เเต่พอขึ้นม.ปลายเราไปเรียนไกลบ้าน เเต่เคยไปอยู่หอไม่กี่เดือนอยู่ไม่ได้ร้องทุกวัน ซึมมาก ไม่กินเลยกลับมาอยู่บ้าน เเต่ยังซึมคิดมากเหมือนเดิมเหมือนอารมณ์ค้างไม่เหมือนอยู่บ้านเมื่อก่อน เเล้วคนอื่นก็บอกให้ปรึกษาเพื่อนเพื่อนเข้าใจเราดีที่สุด เเต่เรารู้สึกว่าไม่ค่อยชอบคุยกับเพื่อนเรื่องเเบบนี้ส่วนมากจะคุยกันที่ร.รเรื่องธรรมดามากกว่าไม่เคยเเชทคุยกันเลย เราเป็นคนที่ติดครอบครัวชอบอยู่บ้านมาก ชอบคุยกับครอบครัวใครกะได้ที่เป็นครอบครัวของเรา ตอนเพื่อนชวนไปเที่ยวหลังเลิกเรียนคือไม่อยากไป จะรอนั่งรถกลับบ้านอย่างเดียว
เราอยากถามว่า
1.ปกติมั้ยชอบคุยชอบอยู่กับครอบครัวมากกว่าเพื่อนมากๆ
2.ทำไมหลังจากที่เราอยู่หอเเล้วร้องเป็นเดือนๆ ไม่กิน นอนไม่หลับซึมเครียด พอกลับมาอยู่บ้านยังคงเหลืออาการ ซึม เครียด ไม่ค่อยยิ้มเหมือนเมื่อก่อน เหมือนอารมณ์มันค้างยังไงไม่รู้
*(ก่อนจะขึ้นม.ปลายเราเป็นคนที่ร่าเริงมากๆเเบบมากๆ )