สวัสดีค่ะ เราประสบปัญหานี้มานานนับปีแล้วค่ะ เราเบื่อหน่ายและรำคาญเกือบทุกอย่าง เรารู้สึกหน่วงๆในใจเป็นอย่างมาก แต่อธิบายออกมาไม่ได้เลย บางทีจู่ๆก็รู้สึกสิ้นหวัง จู่ๆก็รู้สึกไม่อยากทำอะไรแล้วในชีวิตนี้ จู่ๆก็อยากร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้สาเหตุ

ตั้งแต่เราเป็นแบบนี้ เรายิ้มออกมาได้แต่ไม่ได้ยิ้มเพราะข้างในอยากยิ้ม เรายิ้มเพราะมันฝืนให้ยิ้ม เราไม่ได้หัวเราะจากความรู้สึกจริงๆมาตั้งแต่นั้นค่ะ

พูดถึงด้านคนรอบตัว ครอบครัวเราไม่ค่อยจะสนใจเราสักเท่าไหร่ เพื่อนๆก็ปกติค่ะไม่ได้สนใจเราเท่าไหร่ ชีวิตเหมือนต่างคนต่างอยู่ แต่เราอยากมีคนที่คอยรับฟังเรานะคะ แต่เราก็ไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร

ทุกคนคะ เราอยากหายจากการเป็นแบบนี้จริงๆ ปล.เราเคยไปหาหมอจิตเเพทย์แล้วนะคะ แต่ก็ดีขึ้นได้แค่ช่วงแรกๆพอเวลาผ่านไปไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมค่ะ บางทีก็แย่ขึ้นมากๆ