เรามีเรี่องอยากปรึษา
อยากรู้ว่าทำไมถึงต้องให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอกมากกว่านิสัยที่แท้จริง  เรากับแฟนคบกันมา ช่วยเหลือเค้าทุกอย่าง มีปัญหาอะไรเราก็ยืนมือช่วยตลอด ไม่เคยมีครั้งไหนที่ปฏิเสธเลยสักครั้ง ใช่เราไม่ใช่คนสวยหรอก เราอ้วน แต่เราก็ไม่ได้น่าเกลียดขนาดต้องมาอายที่เราเป็นรูปร่างแบบนี้
เมื่อวานเราคุยกันเรื่องลดน้ำหนัก เราตั้งใจลดน้ำหนักอยู่ ควบคุมอาหาร ตอนนี่ก็ลดลงไปบ้างแล้ว 3 -4 โล แต่ไม่ได้ออกกำลังกาย ที่แรกก็คุยกันดีๆ อ่ะแหละ พอคุยไปคุยมาแฟนออกอาการแบบกดดัน ให้เราไปวิ่งไปออกกำลังกาย เข้าใจไหมทำงานเลิกเย็นก็หมดเวลาแล้ว ทางกลับบ้านเราก็เปลี่ยว เคยคิดถึงความปลอดภัยของเราบ้างไหม  เราเลยมมาคิดดูว่าโหอยากให้เราผอมขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมเราอ้วนแบบนี้รับไม่ได้ใช่ไหม มันน้อยใจนะ กับการมาฟังเรื่องอะไรแบบนี้ คือตั้งใจจะลดน้ำหนักอยู่แล้วไม่ต้องกลัว แต่อย่ามมากดดันกันมากได้ไหม

เข้าใจว่าเค้าเคยมีแฟนผอมมาก่อน แล้วไงอ่ะ เราก็เป็นของเราแบบนี้มานานแล้ว ทำไมเพิ่งจะมามีปัญหากับรูปร่างของเราตอนที่มันผ่านมาแล้ว 4 ปี ความดี การเอาใจ การดูแลของเรามันทดแทนกันไม่ได้เลยเหรอ เราไม่เคยเรียกร้องให้เค้าลดน้ำหนักเพื่อเราเลยอ่ะ เค้าก็อ้วนเหมือนกัน อ้วนขึ้นกว่าตอนแรกที่คบกัน ทำไมเรายังกลับรักเค้ามากกว่าเดิม