บทร้องของคนธรรพ์
(ลำเหาะ)
[ยานี, ๑๑.]

๏ ฃ้าบาทผู้ภักดี    ต่อธุลีพระบาทา
พร้อมกันถวายอา-    เศียระพาทแด่เทวัน
๏ ขอจงเสวยสุข    นิราศทุกข์ไร้โรคัน–
ตะรายแลภยัน-    ตะรายาอย่ายายี
๏ พระองค์ทรงมีคุณ    กะตะบุญบาระมี
บำเพ็ญในอตี-    ตะกาลดลผลไพบูลย์
๏ ชาติก่อนเปนสุกฺษัตร์    เถลิงรัฐราไชสูรย์
ในวงศะประยูร    สุระแมนแคว้นปัญจาล
๏ ทรงธรรมล้ำมะนุษ    ฤทธิรุทมหาศาล
บำเพ็ญพะลีการ    ทุกอย่างงามตามวิสัย
๏ ครั้นถึงเวลาควร    ภูมิศวรจากไผท
เสด็จสุราลัย    เสวยสุขในแดนสรวง
๏ เหล่าฃ้าพึ่งพระเดช    ปกป้องเกศฃ้าทั้งปวง
จึ่งพร้อมณแดดวง    ภักดีหมายถวายพร
๏ สิ่งใดพระประสงค์    จงสิทธินิรันดร
ใดองค์จอมอมร    ไม่โปรดปรานเร่งผ่านไป ฯ