..........ดาบ คือ อาวุธป้องบ้านปกเมือง และใช้ประกอบพิธีกรรมด้านความเชื่อ
ปัจจุบันดาบกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความกล้าหาญ เป็นงานศิลปะที่เหล่าผู้กล้าแต่กาลก่อนเหลือตกทอดมา


..........ดาบมีหลากหลายรูปแบบ แต่ละกลุ่มชนสร้างดาบให้มีอัตลักษณ์ประจำถิ่น
"นิทรรศการดาบงามในแผ่นดิน" รวบรวมดาบจากหลายแหล่งหลายบุคคล
นำมาจัดแสดง เพื่อให้ผู้สนใจได้ศึกษา เพื่อปลูกจิตสำนึกให้ยุวชนทั้งหลาย รับรู้เรื่องราวเก่าหลังของตนผ่านศาสตราเหล่านี้
และที่สำคัญร่วมกันรักษาสืบสานงานหัตถศิลป์จากจิตวิญญาณของบรรพชน

..........คำว่า "ดาบงาม" อาจไม่ได้หมายถึงงามในเชิงช่างอย่างเดียว
เพราะดาบทุกเล่มมีประวัติศาสตร์ผูกพันกับเจ้าของ "เห็นดาบ ก็นึกถึงผู้กล้าในอดีต"

..........ดาบที่นำมาจัดแสดง มาจาก 2 แหล่ง คือ
จากนักสะสม 3 ท่าน จำนวน 80 เล่ม
และดาบรับเชิญอีก 20 เล่ม
มีดาบที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์เมืองเชียงใหม่ร่วมจัดแสดงด้วย คือ

ดาบหุ้มทองคำ ในพลตรีเจ้าแก้วนวรัฐ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ 9







ดาบเจ้าหลวงเชียงใหม่ องค์ที่ 9






..........ดาบงามในแผ่นดิน คือ ดาบในดวงใจของเจ้าของ ทั้งดาบโบราณ และดาบสร้างใหม่
เป็นสิ่งสืบรักสืบศรัทธา ถ่ายทอดงานศิลป์สู่แผ่นดินแห่งวัฒนธรรม

















ขออธิบายคำว่า "หลูบ" ที่ปรากฏในที่นี้ให้เข้าใจเพิ่มเติม
..........หลูบ หมายถึง รวม รุม ช่วยกันเป็นจำนวนมาก เช่น ร่วมกันยกเสาวิหารลงหลุม เป็นต้น
อีกความหมายหนึ่งของหลูบ คือ พอก ชโลม หุ้ม
เช่นที่ปรากฏในโคลงหงส์ผาตำว่า "บางพร่องนั้นก็หลูบเงินสีขาว" และ "เจียนหลูบคำล่ามเล้า อยู่อย่องยื้อเบงชร"

..........หาก "หลูบ" ทำหน้าที่เป็นคำวิเศษณ์ จะหมายถึงจำนวนมาก ลู่หรือปกลงมา
ดังคำว่า "ดอกหลูบต้น" หมายถึง ดอกไม้ที่ปกคลุม เต็มต้น
หรือ "พระเจ้าหลูบคำ" หมายถึงพระพุทธรูปซึ่งหุ้มหรือบุด้วยทอง

อาการหลูบ มีดังนี้ คือ
หลูบคำ หมายถึงเอาทองคำมาพอกหรือหุ้มภายนอก
หลูบหลาบ หมายถึงเหี่ยว หลุบหลู่ลง มักใช้ตามหลังคำว่าเหี่ยว เป็นเหี่ยวหลูบหลาบ
หลูบตน คือถ่อมตน เช่น ความตอนหนึ่งในตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ว่า "หื้อกระทำสีหนาทอาจด้วยราชมนุภาวะเป็นดั่งกางจ้องนั้นอย่าหลูบตน"